Нека е вечна суверена и силна Македонија и никогаш повеќе да не го свиткаме рбетот, порачува во денешната честитка поранешниот премиер Никола Груевски, по повод Денот на независноста.

Во продолжение неговата честитка упатена преку неговиот профил на Фејсбук по повод 8 Септември:

Пред 31 година се создаде историски момент и историска шанса за создавање самостојна, суверена и независна држава Република Македонија.

Падот на социјализмот предизвика демократски бран во источна Европа кој никој неможеше да го спречи. Паднаа комунистичките режими насекаде а некаде се трансформираа и ребрендираа со ново име а истите луѓе, но мораа да прифатат нов начин на владеење, преку слободни избори, повеќепартиски систем и слободно одлучување на новите власти и граѓаните.

Југославија 10 години по смртта на Тито беше економски и морално опадната, па ни привремениот раст создаден со реформите на Анте Марковиќ не успеа да ги запре долго пригушените желби за национални самостојни и суверени држави, но и национализмот кој за кратко време исплива на површина и доведе до една од најкрвавите војни во 20 век по втората светска војна на просторот на поранешната Југославија.
Во тој хаос и покрај големите внатрешни несогласувања помеѓу политичките елити, Македонија добро се снајде.

Главна улога имаа Претседателот Киро Глигоров кој носеше подолго политичко искуство, па дури и воено искуство од втората светска војна, Парламентот кој беше многу жив, динамичен, активен и во голема мера продуктивен, експертската влада предводена од академик Кљусев која освен стручност носеше и силен национален жар, решителност и порив за осамостојување и секако клучните политички партии и нивните лидери во тоа време.

Сепак, клучната улога ја имаше народот од тоа генерација, не само на изборите во есента 1990 година кога направи исправна колективна одлука, туку и на референдумот за осамостојување на 8. Септември 1991 година.

Но, мала нација неможе така лесно да направи самостојна држава ако нема пошироко “поклопување на коцките” на меѓународен план. Јасно е дека распадот на Југославија беше посакувана опција за повеќето големи сили кои не беа среќни со нејзината сила безмалку половина век. Во ситуација кога истокот беше во длабока транзиција и заслабнат, западните сили оставија простор за креирање на малата држава на Балканот која колку и на почетокот да личеше на “не посакувано дете”, пред се поради проблемот со името кој веднаш беше издигнат од многу помоќниот јужен сосед, сепак го најде својот пат и со многу тешкотии и стагнации, падови и успони растеше во овие 31 година.

Кој колку допринел за нејзиниот раст или назадување, како внатре, така и од надвор ќе си каже историјата од една поголема временска дистанца.
Кратко кажано и колективно гледано, добар спој на одлучна и храбра генерација Македонци, снаодливи и одлучни водачи и погодни меѓународни околности.

Денес, 31 година подоцна, Македонија е полна со предизвици и противречности, неправди и разочарувања, погрешни одлуки и наметнати решенија.

Суверенитетот и сувереното носење одлуки на државната власт но и на некои од партиите е значително намалено, агонијата, бесот и фрустрациите кај мнозинството граѓани очигледна.