Европскиот систем за информации и овластување за патување (ETIAS) ќе почне да се применува следната година, а веќе на големо се зборува за тоа како ќе изгледа во пракса, како и кои се причините за одбивање на барањето.

Постојат неколку причини зошто вашето барање за овластување за патување ETIAS, кое ќе се применува од мај 2025 година, може да биде одбиено.

– Патничките документи што ги користевте можеби се пријавени како изгубени или украдени.

– Можеби сте прогласени за безбедносен ризик, потенцијален илегален имигрант или висок ризик од епидемија.

– Не доставивте дополнителни информации или документација што се бара од вас за обработка на апликацијата во дозволениот рок или не присуствувавте на закажаното интервју.

– Претходно ви беше одбиен влез и престој во земја на ЕУ, а е снимено и предупредување.

– Постојат разумни сомневања за веродостојноста на информациите што сте ги дале или изјавите и документите што сте ги понудиле.

ETIAS е кратенка за Европски систем за информации и овластување за патување. Целта на системот е да собира информации за патниците кои моментално патуваат без визи во Европската унија и да се осигури дека поединците кои претставуваат загриженост за безбедноста се идентификувани пред да им биде дозволено да патуваат во земјите на Шенген.

Главната цел на ЕУ е да ја подобри надворешната и внатрешната безбедност на граѓаните преку поседување централизиран систем за издавање одобренија за патување на посетителите на ЕУ и следење на нивното патување во Шенген зоната.

Како што рече директорот на Националната асоцијација на туристички агенции (ЈУТА), Александар Сеничиќ, кој учествува во работата на надлежната Европска комисија, постапката нема да биде комплицирана и трети лица ќе можат да го пополнат формуларот за други, предмет на одредени правила.

За потсетување, на сите граѓани од земја која не е членка на ЕУ, на кои моментално не им е потребна виза за посета на земја на ЕУ за краткорочен престој, им треба ETIAS за влез. Граѓаните на ЕУ и оние кои поседуваат дозвола за престој, картичка или документ издаден од која било земја на ЕУ се ослободени.Курир.рс

Холандската влада објави дека воведува дополнителни проверки на нејзините копнени граници за борба против нерегуларната миграција, слична на политиката што ја воведе Германија во септември. Тоа е најновиот потег на тврдодесничарската влада во земјата, чија цел е да ја заузда имиграцијата, додека антимигрантското расположение е во пораст низ Европа.

Холандската министерка за миграција Марјолеин Фабер ја објави политиката во соопштение за печатот откако потегот доби зелено светло од Кабинетот. „Време е да се справиме со нерегуларната миграција и криумчарењето мигранти на конкретен начин. Затоа од почетокот на декември ќе почнеме повторно да воведуваме гранични контроли во Холандија“, се вели во изјавата на таа.

Мерката ќе стапи на сила на 9 декември. Според правото на Европската унија, земјите мора да го известат Брисел четири недели пред да ја ограничат слободата на движењето.

Претходно оваа година, Фабер му соопшти на Брисел дека и Холандија сака да се откаже од обврските на ЕУ за бегалците.

Герт Вилдерс, чија антиимиграциска партија освои најголем дел од местата на изборите минатата година, објави на социјалните мрежи дека неговата партија ПВВ „испорачува што ветила“. Вилдерс бара затворање на холандските граници повеќе од една деценија.

Во време на засилена миграција во Европа, Германија и Холандија одлучија да преземат поцврсти мерки за надзор на внатрешните граници, почнувајќи од воведување на копнени гранични контроли. Овие мерки, кои се предвидени да траат шест месеци, имаат за цел да ја ограничат нерегуларната миграција и да го спречат криумчарењето мигранти, прашања што се во постојан раст во последните години и предизвикуваат зголемени тензии меѓу земјите-членки на ЕУ.

Зошто се воведуваат гранични контроли?

Министерот за азил и миграција на Холандија, Маржолеин Фабер, нагласува дека времето за конкретни акции е дојдено. „Време е да се справиме со нерегуларната миграција и криумчарењето мигранти на конкретен начин,“ изјави Фабер. Во истиот дух, Германија уште во септември ги врати контролите на неколку од своите гранични премини, вклучувајќи ги границите со Франција, Данска, Белгија, Холандија и Луксембург. Овие контроли беа повторно активирани по неколку инциденти, вклучително и серија смртоносни напади со нож во Германија, за кои се сомнева дека се поврзани со баратели на азил.

Зголемувањето на граничните контроли од Германија се смета за одговор на повиците на јавноста за поголема безбедност, но во исто време наиде на отпор и разочарување кај некои членки на ЕУ, кои сметаат дека ваквите еднострани мерки го нарушуваат духот на Шенген зоната и ја ограничуваат слободата на движење во Европската унија.

Реакциите во Европа: Крај на Шенгенскиот сон?

Оваа ситуација повторно го отвора прашањето за „Шенгенскиот сон,“ односно визијата за Европа без внатрешни граници. Кога беше создадена, Шенген зоната беше симбол на обединета Европа и слободно движење на луѓе, роба и услуги. Сепак, неодамнешните мерки и одлуки на земјите како Германија и Холандија повторно го поткопуваат овој концепт, предизвикувајќи расправи и различни мислења меѓу земјите-членки.

Грчкиот премиер, Киријакос Мицотакис, остро ја критикуваше одлуката на Германија, повикувајќи на посеопфатен европски одговор на миграцијата. „Одговорот не може да биде еднострано откажување на Шенген и префрлање на топката на земјите на надворешните граници на Европа,“ изјави Мицотакис. Наместо тоа, Мицотакис ја истакна потребата од имплементација на Пактот на ЕУ за миграција и азил, кој би воспоставил обновен миграциски систем и би обезбедил поголема соработка меѓу членките за справување со миграцијата.

Полскиот премиер Доналд Туск, пак, го означи пристапот на Германија како „неприфатлив“ и порача дека наместо воведување внатрешни контроли, Германија и другите земји треба да се посветат на зајакнување на надворешните граници на ЕУ.

Сигнал за нова ера во европската миграциска политика?

Со воведувањето на овие мерки, Германија и Холандија испраќаат сигнал за потребата од поинтензивна и обединета миграциска политика. Оваа одлука покажува дека европските земји се наоѓаат во тешка позиција кога е во прашање балансирањето на безбедноста со задржувањето на европските вредности на отвореност и слобода на движење.

На долг рок, ова отвора и ново поглавје за миграциската политика во Европа. Со зголемената миграција од Блискиот Исток, Северна Африка и други региони, Европската унија можеби ќе треба да го преиспита својот пристап и да најде начини за потрајно и праведно справување со миграцијата, наместо да се потпира на вонредни мерки како што се овие гранични контроли.

И покрај различните ставови, одлуката на Холандија и Германија повторно ја става миграцијата на врвот на европската агенда, а останува да видиме дали овој чекор ќе резултира со зацврстување на надворешните граници и развој на координиран миграциски систем во иднина (Трн)