Годишната квота за издавање работни дозволи според специјалната, преференцијална Западнобалканска регулатива е исцрпена, а Германската агенција за вработување (БА) ги одбива сите нови барања до крајот на 2025 година.

Работодавците се ставени пред свршен чин: сите 50.000 работни дозволи, чиј број беше зголемен во јуни 2024, веќе се доделени на работниците од Албанија, Босна и Херцеговина, Црна Гора, Косово, Северна Македонија и Србија.

Германската агенција за вработување упати јасно предупредување до работодавците: одбиените апликации за оваа година нема автоматски да се пренесат за следната! Компаниите ќе мора да поднесат ново барање, иако охрабрувачки, тоа може да го сторат веќе овој декември, со надеж за 2026 година.

Потсетување: Според забрзаната процедура, работодавците прво добиваат претходно одобрение од Агенцијата за вработување, по што работниците од регионот, со веќе склучен договор, брзо ги добиваат потребните документи во конзуларните претставништва.

Наспроти итноста на пазарот на труд, владејачката германска коалиција (ЦДУ/ЦСУ и СПД) удира со нов удар! Во коалицискиот договор е договорено бројот на бенефицирани барања за Западен Балкан драстично да се намали – и тоа преполовување на квотата од 50.000.

Оваа најава наиде на остри критики од здруженијата на работодавци, кои предупредуваат на колапс.

Германското здружение на хотелиери и угостители (ДЕХОГА) е особено гласно во отпорот! Тие апелираат дека угостителството очајно има потреба од мотивирани работници и бараат квотата не само да не се намали, туку и да се зголеми и прошири на други земји.

ДЕХОГА остро ги отфрла и стравовите дека странските работници ќе го оптоварат социјалниот систем, нагласувајќи: „Западнобалканската регулатива гарантира дека работниците доаѓаат со веќе потпишан, важечки договор кој им обезбедува егзистенција. Ова е решение за дефицитот, не социјален проблем.“

Хрватскиот премиер Андреј Пленковиќ денеска во Париз изјави дека Европа се наоѓа на историска пресвртница, потенцирајќи дека нејзината безбедност е сериозно загрозена и дека инвестициите во одбраната мора да бидат врвен приоритет.

На предавањето во Францускиот институт за меѓународни односи (IFRI), насловено „Европа на крстопат: Потврдување на суверенитетот во свет во промена“, Пленковиќ предупреди дека „Европската безбедност е загрозена, а нарушени се и дел од темелите на трансатлантските односи“.

Тој нагласи дека на европските општества веќе не можат да им се земаат здраво за готово институционалната, енергетската и демографската стабилност. Премиерот предупреди дека Европа се соочува со најопасната безбедносна состојба по Студената војна, особено посочувајќи на руската агресија врз Украина, ескалацијата на хибридните закани и забрзаното руско производство на оружје.

„Затоа Европа мора да ја прилагоди својата индустрија, залихи и инвестиции за да одговори на противникот кој своето стопанство го стави во служба на војната“, рече Пленковиќ.

Пленковиќ ја истакна Хрватска како пример за зајакнување на одбранбените капацитети, наведувајќи дека земјата го тројно го зголемила својот одбранбен буџет за помалку од десет години. Тој најави дека Загреб планира да достигне 2,5% од БДП за одбрана до 2027 година, а три проценти до 2030 година.

Премиерот, исто така, потенцираше дека Хрватска е меѓу водечките производители на FPV дронови и активно соработува со Холандија и Летонија во коалицијата за дронови. Хрватските компании, додаде тој, држат 80% од светскиот пазар на машини за далечинско разминирање.

Во однос на војната во Украина, која ја оцени како „одлучувачки тест за европската безбедност“, Пленковиќ се заложи за праведен и одржлив мир со целосно почитување на украинскиот суверенитет. Тој информираше дека од 2022 година, Хрватска ѝ помогнала на Украина со 317 милиони евра и примила 30.000 украински бегалци.

Осврнувајќи се на новата американска стратегија за национална безбедност, која зборува за „цивилизациско пропаѓање на Европа“ и поддршка на крајната десница, Пленковиќ оцени дека ова сигнализира длабока промена во перцепцијата на Вашингтон за својата глобална улога.

„Европа мора да се подготви да преземе поголема одговорност за својата безбедност – не против САД, туку за стабилноста на трансатлантскиот простор“, нагласи хрватскиот премиер.

На крајот, Пленковиќ го истакна проширувањето на ЕУ како геополитичка нужност, изразувајќи силна поддршка за интеграцијата на земјите од Западен Балкан, како и Украина и Молдавија, со посебен акцент на важноста на Босна и Херцеговина.

Европската Унија се подготвува да воведе најстроги миграциски мерки во својата историја, како одговор на растечки политички притисоци и зголемени миграциски текови, јавува регионалниот портал.

Што предвидуваат новите мерки?

Предлог-документот предвидува формирање на „центри за враќање“ (detention/return camps) надвор од територијата на ЕУ, каде што мигрантите со одбиено барање за азил ќе бидат сместувани и брзо враќани во безбедни држави.

За оние кои одбиваат доброволно да ја напуштат Унијата, се предлагаат две опции: долг притвор или присилно отстранување.

Како цел на овие мерки се наведува — „враќање на контрола“ над миграцијата и спречување на нелегалните влезови во Унијата.


Реакции и критики

И покрај падот на незаконските преминувања за околу 20 % во последната година, дел од земјите членки усвојуваат поостри позиции. Европскиот комесар за миграција изјави дека „ЕУ мора да функционира побрзо и поефикасно” за да ја врати довербата на граѓаните.

Сепак, мерките наидоа на остра критика од организации за човекови права, кои предупредија дека вакви политики ја зголемуваат ранливоста на мигрантите, отвораат можност за кршење на човековите права и создаваат „правна сива зона“ за илјадници луѓе.

Некои земји – како Франција и Шпанија – ги изразија своите сомнежи за законитоста и практичноста на предлог-центри надвор од ЕУ, предупредувајќи дека ваквите решенија веќе покажале дека можат да пропаднат.

Какво значење имаат новите мерки?

Ако се усвојат, овие правила најверојатно ќе претставуваат голема промена во миграциската политика на ЕУ — од политика на интеграција и азил, кон политика на строги контроли, затворање и враќање.

Тоа значи дека лицата со одбиен азил веќе нема да имаат можност за долго легално останување во земјите членки, a државите ќе добијат инструменти за побрзо справување со миграциските текови и заштита на границите.

Во меѓувреме, организации за човекови права и дел од земјите-членки предупредуваат дека без оддржлив механизам за интеграција, ваквите мерки може да доведат до раст на илегалната миграција, тешка социјална состојба и дополнително маргинализирање на ранливите категории.