Фејсбук статус на Марија Донова во врска со случувањата и провокациите од бугарските навивачи:
Не можам а да не се вклучам и да не коментирам што пренесуваат на бугарските и македонските медиуми! Не можам да молчам овој пат затоа што темата веќе влијае на мене лично!
Со целата моја почит кон сите оние фудбалски навивачи, клубови и навивачи! Речиси две години живеам во Скопје! Повеќето мои пријатели и роднини знаат што работам и што работам во Македонија. За овие две години, како Бугарка никогаш не се чувствував лошо третирана од луѓето кон мене… Никогаш не сум слушнала лош или навредлив збор против мене, затоа што сум Бугарка! Од други Бугари што доаѓаат во Македонија никогаш не сум слушнала дека биле лошо пречекани од Македонците, или на граница или во некој естаблишмент. По настаните на претепаниот Бугарин во Охрид (кој испадна Македонец со бугарско државјанство), свиркањето на бугарската репрезентација на скопскиот стадион пред извесно време и гледањето на денешниот настан со Левскарите, се прашувам само едно…. Кој ве плаќа да ги правите сите овие провокации и циркуси и да создавате слична тензија меѓу братски Што добивате од целата оваа вештачки создадена омраза едни кон други…. Ако Македонците навистина тепаа Бугари по улиците во Охрид и кршеа коли со бугарска регистрација по скопските улици, тогаш две години ќе ме тепаа и малтретираа психички Само едно последно нешто ќе кажам од секојдневната комуникација со Македонците низ цела Македонија а тоа е дека не ги мразат Бугарите како народ, тие ги мразат бугарските политики, како што ние самите ги мразиме Уште еднаш, убедена сум дека денес, на овие фудбалски навивачи се платени од друга политичка партија да поттикнуваат уште една тензија меѓу нашите народи, чисто медиумски, затоа што во реалност оваа тензија не постои, И секако, кога ќе бараш беља и боја, ќе ја најдеш! Ниту еден нормален човек не би отишол во туѓа земја и да го провоцира ова и да очекува да излезе од борба Можеби, да правев постојани провокации, ќе ме стават и на вести! Не можам да изберам од кое повеќе да се срамам.. дали од моите „образовани“ и „културни“ сонародници или од нашата историја… Знам само едно – сакам да живееме во мир, разбирање и меѓусебна почит!