Музафер Карашиќ, полицаец и Помошник началник на СВР Скопје за криминалистички работи, сведочеше на денешното рочиште за убиствата на Вања и на Панче. Тој објаснуваше детали за потрагата на малата Вања.

„Александар ми пушташе слики, видео снимки. Беше упорен во тоа дека девојчето е киднапирано и убиено. Ми се јави Александар бараше средба со мене, итно да се видиме. Откако е киднапирано девојчето рече дека постојано е во станот кај Зорица, таму спиел. Дојде со некој кој се претстави како Гоце. Околу 40 годни имаше. Разговорот ни траеше 10тина минути, мислев дека има нешто да нѝ каже. Гоце повеќе зборуваше отколку Александар. Таткото пак тезата ја водеше кон мафијашки групи, криминали, дека бараат пари, и дека е убиена. Кога прашав кој е Гоце? Ми рече дека е пријател, старо кумство. Ми рече дека откако дознал нон стоп биле заедно, барале снимки. Се интересираше што имаме ние како МВР, тогаш не ми дадоа никаква информација“, рече полицаецот Музафер Каришиќ.

Обвинител: Какви пораки ви праќаа Александар и Гоце?

„Беа слики и некои снимки од камери кои и ние веќе ги имавме. Снимки д околни фирми, згради, објекти… Како ги прибавиле, не знам. Се сеќавам на една. Александар ми ја испрати од спроти влезот на зградата каде што е киднапирана Вања, има камера која гледа како директно во влезот. Тоа беше нешто поспецифично од Алекдандар. Отидовме и ние во тој објект, контактиравме со газдата, тој ни рече дека друго лице е одговорно за системите за камери и ни даде број од него. Ние контактиравме се договоривме со него да одиме, кога отидовме видовме дека нема струја. По еден круг околку објектот, кој беше како приколка, видовме дека кабелот од камерата беше исечен“, вели Каришиќ.

Началник од МВР денеска сведочеше на судењето за убиството на 14-годишната Вања Ѓорчевска и Панче Жежовски. Тој го имал првиот контакт со родителите на девојчето, кога веќе постоеле индиции дека Вања е киднапирана. Рече дека таткото, Александар Ѓорчевски, на него и на колегите им бил чуден.

-Мајката беше поприбрана и сталожена, а однесувањето на таткото на почетокот ни беше чудно. Беше конфузен, беше потиштен, при многуте изјави што го прашувавме, рече Музафер Каришиќ, кој во времето на убиството бил помошник началник на СВР Скопје за криминалистички работи.

Тогаш почнала потрагата, односно сведокот барал со таткото и роднина на семејството Ѓорчевски.

-Мајката кажа дека има стан во Капиштец, но нема клучеви, дека се кај таткото. Бараше да се оди, да се прави претрага, но тој рече дека веќе бил таму и нема зошто да се оди. Јас инсистирав и отидовме. Влеговме во гаражата и се качивме со лифт. Го отвори станот. Побаравме да не има некое писмо, но за цело време таткото велеше дека ќерката е киднапирана, дека е убиена, рече Каришиќ.

Потоа потрагата продолжила кон паркот во Капиштец.

-По пат цело време велеше, џабе одиме, џабе тука бараме, ама ајде ќе одиме. Остана во возилото, запали цигара и не излезе. Тогаш се запрашавме зошто не излегува од возилото како татко да бара. Го прашав зошто не излезе, повторно имаше конфузија, и пак рече, таа е киднапирана, таа е убиена, џабе тука бараме, посочи началникот.

Биле и до Средно Водно и истото се случило и таму. Таткото останал во возилото.

-Повторно со роднината коментиравме зошто не излегува од возилото, рече началникот.

Тој појасни дека го прашал Александар зошто така мисли, дека девојчето е киднапирано, дали должи некому, дали има некои проблеми, закани, но тој негирал. И мајката кажала дека поранешниот сопруг е специфичен, тешко и било да го објасни.

Судењето е во тек.

На првото одржано рочиште обвинетите Љупчо Палевски, Боре Видевски, Велибор Манев и Влатко Кешишов, како и таткото на девојчето, Александар Ѓорчевски се произнесоа дека не се чувствуваат за виновни.

Според обвинението, тие заедно испланирале грабнување на 14-годишното девојче со цел да присилат член на нејзиното потесно семејство да даде парични средства за откуп.

Судењето го води судијата Ивица Стефановски, а застапник на обвинението е обвинителката Жаклина Крстевска.

На овој ден пред 17 години, Македонија и целиот Балкан го загубија Тоше Проески, една од најголемите музички икони. На 16 октомври 2007 година, во раните утрински часови, трагична сообраќајна несреќа на автопатот кај Нова Градишка, Хрватска, го однесе животот на пејачот, кој имаше само 26 години. Неговото прерано заминување остави неизбришлива болка и празнина, која, и по 17 години, сè уште се чувствува во срцата на неговите фанови, пријатели, колеги, и неговото семејство.