Европската интеграција се соочи со нов ѕид. Унгарскиот премиер Виктор Орбан ги блокираше заклучоците на Советот на ЕУ за земјите-кандидатки, оставајќи ја Унијата без заедничка стратегија за проширување во пресрет на клучниот самит на 18 и 19 декември.

Наместо консензус од сите 27 членки, Брисел е принуден на „план Б“: заклучоците се претвораат во документ на данското Претседателство со поддршка на останатите 26 држави.

„Унгарија стои на патот. Сакаме кандидатите да ја изберат Европа, а не Русија, но Будимпешта испраќа погрешен сигнал“, децидна е данската министерка Мари Бер.

И покрај блокадата од Орбан, нацрт-документот за Македонија содржи јасни и строги пораки. Брисел останува на „црвената линија“: нема нова меѓувладина конференција без уставни измени.

Клучните точки од извештајот за Скопје:

• Условот останува ист: Штом се внесат Бугарите во Уставот, првиот кластер се отвора експресно, без дополнителни политички одлуки.

• Реформи во „слободен пад“: ЕУ алармира за нула напредок во владеењето на правото во изминатата година.

• Судство под лупа: Се бара итна независност на Судскиот совет и вистинска борба против корупцијата на високо ниво, а не само декларативни заложби.

• Добрососедство: Договорите со Грција (Преспа) и Бугарија мора да се спроведуваат со „добра волја“.

Додека Македонија чека уставни промени, Брисел веќе формира работна група за нацрт-договорот за пристапување на Црна Гора. Истовремено, и покрај унгарскиот отпор, Унијата подготвува терен за интеграција на Украина и Молдавија, обидувајќи се да го неутрализира руското влијание во регионот.

Британскиот премиер Кир Стармер го потврди постоењето на стратешки планови за распоредување странски трупи на украинско тло, потег што јасно става до знаење дека Западот веќе не исклучува директно воено присуство за зачувување на мирот.

Додека фронтот во Украина врие, зад затворени врати се исцртуваат контурите на една нова безбедносна архитектура. Како што пренесува порталот NV, британскиот премиер Кир Стармер откри дека „Коалицијата на подготвените“ ги финализирала воените стратегии за сеопфатна одбрана на Украина – на копно, на море и во воздухот.

Иницијативата, која беше запечатена на клучниот состанок во Париз со претседателот Зеленски, обединува 26 држави подготвени да формираат сили за поддршка. Овие сили не се само теоретска замисла; тие се планирани како „штит“ кој би се активирал во моментот кога ќе стивне артилеријата и ќе се постигне примирје или мировен договор.

„Имавме политички процес на лидери и воен процес на стратези. Сега имаме разработени планови за секој домен поединечно,“ дециден е Стармер.

Деталите што ги објави Wall Street Journal откриваат уште поконкретни чекори: европската воена команда веќе предвидува формирање на две посебни копнени единици со специфични задачи. Иако Стармер дипломатски смирува дека приоритетот во моментов е „праведен и траен мир“, пораката меѓу редови е јасна – Европа се подготвува за сценарио каде нејзините војници ќе стојат на линијата на раздвојување.

Од другата страна на фронтот, Москва не молчи. Владимир Путин веќе испрати застрашувачко предупредување: секој странски војник што ќе стапне на украинска почва ќе се смета за „легитимна цел“ на руската армија. Со ова, влогот во украинскиот конфликт се подигнува на ниво кое светот не го видел со децении, додека линијата меѓу поддршката и директната конфронтација станува сè потанка.

Додека Брисел инсистира на финансиско обединување за воените потреби на Киев, Виктор Орбан предупредува на долгорочна економска стапица. Унгарскиот лидер го нарече предлогот за заеднички заем „коцкање со иднината“, нагласувајќи дека товарот на денешните воени трошоци не смее да падне врз плеќите на помладите генерации. Неговиот став е директен удар врз европското единство, нарекувајќи ја поддршката за овој план само уште една „депонија на бриселскиот хор“ која води кон долгорочна нестабилност.