Веќе два месеци нема трага од мојот син Самоил, кој беше грабнат и чија судбина не ја знаеме. Министерот за внатрешни работи Оливер Спасовски неодамна изјави дека имаат нови сознанија за случајот, но не ги откриваат, за да не и наштетат на истрагата, но ние, семејството веруваме дека нема ништо ново, бидејќи ако имаа нови информации, син ми ќе беше пронајден – за ,,Фокус” раскажува Љупчо Костадиновски, татко на киднапираниот скопјанец Самоил, пишува Фокус.
Случајот силно одекна во јавноста, кога на 4-ти март семејството на Самоил, кој е внук на поранешниот министер за внатрешни работи Љубе Бошкоски, откри дека е киднапиран. За случајот Обвинителството води постапка против две лица на возраст од 25 и 29 години, и тие се во притвор во затворот ,,Скопје” во Шутка.
Семејството на Самоил Костадиновски бара помош од граѓаните да им помогнат со било каква информација за мажот кој исчезна пред 10 дена.
Внукот на македонскиот политичар Љубе Бошковски исчезна на 3 март, по што полицијата приведе две лица кои се осомничени за киднапирање.
– На 3 март се губи трагата на нашиот Самоил. Индициите покажуваат дека станува збор за киднапирање, а не исчезнување. Загрижена сум за мојот сопруг. Автомобилот со кој е извршено киднапирањето е пронајден запален во Драчево. Полицијата кажа дека во притвор се две лица, вели сопругата.
Таткото и сопругата на киднапираниот Самоил Костадиновски, внук на Љубе Бошковски, со емотивни сведоштва се огласија за Канал 5 телевизија.
Неговата сопруга низ солзи се моли да го пронајдат жив и признава дека живее во страв како ќе ги расте децата без татко. Таа и Самоил веќе имаат едно дете, а сега е бремена и со второто.
По момчето се трага веќе 10 дена. Две лица се во притвор, но од Самоил ниту трага, ниту глас.
Неговата сопруга низ солзи се моли да го пронајдат жив и признава дека живее во страв како ќе ги расте децата без татко. Таа и Самоил веќе имаат едно дете, а сега е бремена и со второто.
Велат дека ниту пиел, ниту користел дрога. Бил спортист кој освојувал награди. За причината за киднапирањето немаат информација, но таткото изјави сомнеж дека во прашање се пари.
Основното јавно обвинителство Скопје донесе Наредба за спроведување истражна постапка против две лица за кои постои основано сомнение дека извршиле дејствија на кривично дело – Грабнување од член 141 став 1 во врска со член 22 од Кривичниот законик.
Тие на 3 март заедно учествувале во дејствија на грабнување на едно лице во Кисела Вода. Осомничените, на возраст од 30 и 25 години, претходно по предлог на Обвинителството, а со решение на Судот беа задржани во краткотраен притвор во траење од два пати по 48 часа со цел обезбедување докази.
Бидејќи постојат околности што укажуваат на опасност од бегство, особени околности кои го оправдуваат стравот дека осомничените ќе се обидат да ги скријат или уништат трагите на кривичното дело, ќе влијаат врз сведоците или ќе го повторат делото, јавниот обвинител до судијата на претходна постапка од Основниот кривичен суд Скопје сега достави предлог за определување мерка притвор за двајцата осомничени.
Лица блиски до семејството на политичарот Љубе Бошковски на социјалните мрежи објавија дека исчезнал неговиот внук Самоил Костадиновски.
Според објавите, Костадиновски бил киднапиран во близина на Чешката амбасада, па на социјалните мрежи се шири апел за помош од граѓаните.
Од МВР претходно во дневниот билтен објавија дека е исчезнато 26-годишно лице.
– На 04.03.2023 во 08.00 часот во СВР Скопје, М.К.(32) од Скопје пријавил дека од домот се оддалечил неговиот брат С.К.(26). Се преземаат мерки за пронаоѓање на лицето, информира МВР.
Владимир и Косара живееја во голема љубов, слога и светост, искрено служејќи му на Бога и на народот.
-Лето Господово 997, цар Самуил со силна војска ја нападна Дукља, со која владееше младиот крал Владимир, кој уште од детството се одликуваше со голема светост, мудрост и праведност. Кога му предложија да се предаде, тој ги собра поданиците и им рече:
Премили браќа, потребно е на себеси да ја почувствувам евангелската изрека: ‘Добриот пастир душата своја за овците свои ја полага’. Така што, подобро е, браќа, јас душава моја да ја положам за сите вас и да го предадам телото свое да го колат и убиваат, отколку вие да страдате од глад и меч”, и се предаде. Цар Самуил веднаш го испрати во својот дворец во Преспа, а тој го нападна утврдениот град Дулцињ (Улцињ), но не успеа да го освои, па страшно се разлути и ги разруши, ограби и запали градовите Декатар (Котор) и Лаузиј (Дубровник), ги опустоши селата, така што изледаше дека земјата нема жители. Па стаса до градот Јадар (Задар) и со голем плен се врати во својата престолнина, крај Преспанското Езеро.
Во Преспа, кралот Владимир лежеше во окови во заточение. Деновите и ноќите ги минуваше во постојан пост и молитва. Еден ден, ќерката на цар Самуил, боговдахновената и милосрдна принцеза Косара, како вистинска христијанка побара од татка си да и одобри заедно со слугинките да слезе во темните ќелии и на окованите затвореници да им ги измие главите и нозете. Тогаш личната и учена Косара за прв пат го сретна Владимир. И оставија впечаток неговата понизност, кроткост и скромност, но и убавиот изглед. Забележа дека е полн со знаење и мудрост Божја и долго разговараше со него. Многу го засака во срцето свое и од жал за неговата младост и светост, кога слушна дека е од кралска лоза, намисли како да го ослободи. Клекнувајќи пред нозете на цар Самуил, му рече: “Татко мој и господару мој, знам дека, според обичајот, ќе ме мажиш. Но, ако е по волја на твоето величество, дај ми го за маж кралот Владимир, кого го држиш окован. Знај дека сум поподготвена и да умрам, отколку да се мажам за друг!” На стариот цар му се допаднаа овие думи и бидејќи многу ја сакаше ќерка си, а и затоа што знаеше дека Владимир е од кралски род, и ја исполни молбата. Нареди да го ослободат Владимир и откако го искапија и го облекоа во кралско руво, гушкајќи го, им го претстави на бољарите. По раскошната венчавка, царот Самуил му ја врати во владеење на Владимир земјата на неговите прадедовци.
Владимир и Косара живееја во Краина, крај Скадарското Езеро, во голема љубов, слога и светост, искрено служејќи му на Бога и на народот. Кога на царот Самуил Ромеите му ги ослепија војниците, тој, не можејќи да ја поднесе страшната глетка, издивна во тврдината крај Варош. На престолот стапи син му Гаврил Радомир. Еден ден, новиот цар Гаврил Радомир појде во лов на елени со својот прв братучед Јоан Владислав, кому пред повеќе години му го спаси животот, тогаш кога цар Самуил го уби сопствениот брат Арон, таткото на Владислав. И одненадеж, Јоан Владислав наместо во еленот, стрелаше во Гаврил Радомир и така се зацари на неговото место. И бидејќи Владислав беше таен богомил, намисли да се ослободи од христољубивиот крал Владимир. Испрати во неговиот дворец пратеници, да го канат на посета во Преспа, но верната кралица Косара списка: “Мој господару, немој да одиш, за да не ти се случи истото што и на брат ми. Пушти ме мене да отидам и да видам како ќе се однесува царот. Нека ме погуби мене, само ти да не загинеш”. И замина кралицата за Преспа, а царот Владислав ја дочека со најголеми почести. И повторно дојдоа пратеници, носејќи златен крст на подарок. Кралот Владимир го врати подарокот со зборовите: “Знаеме дека нашиот Господ Исус Христос не беше распнат на златен крст, туку на дрвен, така што, ако твојата вера е искрена, а зборовите вистински, испрати ми по луѓе духовни крст дрвен, па со верата и силата на нашиот Господ ќе дојдам, надевајќи се на животворниот крст”. Царот Владислав му испрати дрвен крст по двајца владици. Пред крстот кралот Владимир длабоко се поклони до земи, го целива и со мала придружба тргна на пат кон Преспа. Уште по пат му беа поставени заседи, но, по Божја промисла, кралот безбедно стаса во престолнината. Веднаш, заедно со духовниците влезе в црква да се помоли, но набргу војници ја опколија црквата. Владиците од срам ги наведнаа главите, а кралот, откако се помоли и се исповеда, се причести и држејќи го в раце крстот, рече: “Молете се за мене и овој чесен крст заедно со вас нека биде сведок на денот Господов, дека умирам невин!” Го целива крстот, се прости со духовниците и додека сите ронеа солзи, не испуштајќи го крстот од раце, излезе од црквата, а војниците му ја отсекоа главата пред црквената порта, на (22 мај) 4 јуни 1015 г. Духовниците го сохранија телото во црковниот двор и на гробот, од кој зрачеше необична светлина, набргу почнаа да се случуваат чудесни исцеленија. Кралицата Косара со денови неутешно плачеше. Кога царот Владислав ги виде чудесните дела на гробот на маченикот Владимир, се уплаши и и дозволи на роднината своја да го земе телото и да го погребе каде што сака. Косара го однесе во Краина и го погреба во манастирот Пречиста Богородица. Таа се замонаши и како монахиња Теодора живееше побожен и свет живот, а кога се упокои, по сопствена желба, беше погребена крај нозете на мажот. Царот Владислав живееше во постојан страв заради злоделото што го изврши, а набргу во страв и умре затоа што многу често му се чинеше дека го гледа кралот Владимир како со исукан меч стои пред него.
Маченикот свети Јован Владимир, како и многу други светии, никогаш официјално не беше канонизиран за светец, но неговиот култ, произлезен од волјата на самите верници, набргу од Дукља се рашири и во Далмација, Албанија, Македонија, Света Гора и Бугарија. Неговиот лик е живописан на иконостасот во манастирот Св. Наум, а парче од неговите свети мошти се чува во кивотот во манастирот Св. Јован Бигорски.
Љубовта меѓу црногорскиот кнез Владимир и ќерката на македонскиот цар Самоил, Косара е овековечена во плочата што беше поставена на плоштадот „Владимир и Косара“ во Бар. Плочата е подарок од Македонија на иницијатива на Здружението за македонско-црногорското пријателство и Заедницата на Црногорците во Република Северна Македонија, а на церемонијата присуствуваа претседателите на Македонија и Црна Гора, Стево Пендаровски и Мило Ѓукановиќ. Спомен плочата е дело на македонскиот уметник Томе Аџиевски, до сега се чувала во Ресен.
Членот на Мешовитата историска комисија, Огнен Вангелов уште еднаш повтори дека Комисијата нема мандат да утврдува натписи на споменици на споменици, музеи и тврдини.
-Не можеме ние да се договориме дека цар Самоил бил бугарски цар затоа што не дискутираме каков бил царот, туку како историографијата гледа на тоа царство и тука се воделе дискусии, нашата историографија, нивната и светската историографија. За цар Самоил има излезено заклучок тоа што беше договорено во 2019 година за заедничко чествување и има еден условен за учебниците, кој ќе биде конечен кога ќе се усогласат сите останати. Нема никаде формулација дека цар Самоил бил бугарски цар. Такво нешто во заклучоците на нашата комисија, вели Вангелов во емисијата „24 отворено“.
Македонија и нејзиното вето за влез во Европската унија не е водечка тема за народот во моментов. Нема да го укинеме ветото доколку земјата не даде гаранции или гестови дека ќе ги исполни преземените обврски. Еден таков гест е враќањето на коските на цар Самоил во нашата земја, изјавил Венко Сабрутев, пратеник од владеачката бугарска партија „Продолжуваме со промените“ Венко Сабрутев.
Според него, актуелни теми за бугарскиот народ се инфлацијата, цената на горивата и гасната криза, а не Македонија.
-Нашиот западен сосед мора да ги исполни своите обврски и да направи гестови кон Бугарија за да му потврди на бугарскиот народ дека ќе ја промени својата политика, нагласил Сабрутев.
Пратеникот смета за прашањето за Македонија треба да се бара национален консензус и не може да се очекува единствено решени.
Постигнат е напредок и прогрес во разговорите и работата на мешовитата историска комисија. Оваа информација ја споделија историчарите од Бугарија пред денешниот состанок.
-Добро поминува состанокот сега за сега. Уште не сме завршиле работа, но добро се одвива сега за сега, ијзави кратко за медиумите член на Бугарската историска комисија.
Претседателот на бугарската комисија Димитров истакна дека Цар Самуил веќе е завршена работа.
-Има чекори напред, тоа може да се утврди. А на новинарско прашање за Цар Самуил Димитров додаде: Тоа е завршена работа.
Членовите на бугарската комисија велат дека за Гоце Делчев се уште не зборувале, но доколку имало време можеби ќе разговарале и за македонскиот ревулуционер.
Политичарите се секогаш на потег кога во прашање билатералните односи. Историјата влијае насекаде, историјата дава аргументи, им помага на политичарите да ги разберат корените на современите проблеми, но тие не се оние коишто ги одредуваат односите. Целата одговорност е на политичарите, вели претседателот на бугарскиот тим во заедничката македонско-бугарска комисија, Ангел Димитров.
Во изјава за БНТ, тој вели дека бугарската позиција е совршено јасна, а друго е прашањето колку добро е претставена и кој како сака да ја разбере.
Запрашан дали комуницираат со новите политички субјекти, Димитров посочува дека „со политичарите, сега не, особено со новите, бидејќи тие се зафатени со своја работа со цел да се формираат како идни одговорни фигури во државата“.
„Република Северна Македонија не покажува подготвеност да работи врз база на историски принципи, на наука и историја. За нив тоа е лизгав терен. Нема ниту еден историски доказ којшто говори за постоење на македонски народ, македонска држава и дека Самоил бил македонски цар“, изјавил Димитров.
Говорејќи за македонско-бугарските односи, тој вели дека „едвај имало држава која повеќе од Бугарија сакала Северна Македонија да влезе во ЕУ“.
„Но, секогаш има едно големо ‘но‘ кое што зависи од подготвеноста на земјата кандидата. Би сакал да кажам дека Северна Македонија е подготвена да ги започне преговорите, но не гледам основа за тоа“, објаснува Димитров.
Запрашан за иднината на заедничката македонско-бугарска комисија дека колку и да изгледа непродуктивна, го привлекува вниманието на јавноста и во двете држави.
„Прашањето ги интересира граѓаните, а комисијата е показател за состојбата во билатералните односи“, изјави Димитров.
Тој најави дека в четврток и в петок ќе се одржи следната седница на заедничката историска комисија.
„Ќе разговараме за тоа за што разговараме веќе пет седници по ред. Заглавивме во 10-11 век, крајот на Првото бугарско царство, времето на Цар Самоил и неговите наследници. Не остана време за зборуваме за заедничкото чествување на двете држави на Гоце Делчев“, изјавил Димитров.
