Денеска се одбележуваат 21 година од нападот кај тетовското село Вејце во кој осум припадници на специјалните единици на МВР ги положија своите животи во одбрана на татковината.
Загинаа Роберт Петковски (27) од Скопје, Бобан Трајковски (28) од Куманово, Игор Костески (26) од Скопје, Миле Јаневски (30) од Македонска Каменица, Марјан Божиновски (27) од Битола, Илче Стојановски (24) од Битола, Кире Костадиновски (24) од Битола и Бошко Најдовски (24) од Битола.
Осумтемина загинати бранители, заедно со уште шестмина кои преживеаја, беа нападнати од заседа движејќи се меѓу тетовските села Селце и Вејце. Нивните тела беа масакрирани и запалени на планинскиот пат.
Шесттемина преживеани биле во последното возило од колоната. Повредени, успеале да се извлечат и да јават за масакрот.
Тетово, 14 мај 2021 (МИА) – Оштетени и уништени се двете плочи поставени за убиените осум припадници на Армијата и полицијата кај Вејце кои беа поставени на 28 април по повод 20 години од масакрот извршен на тоа место. Ова го констатирал денеска претседателот на Одборот на бранители Марин Најдов, кој заминал на местото за да види во каква состојба се двете спомен обележја. За прв пат по повеќе од две недели отишол на местото, каде едната плоча ја нашол оштетена, другата воопшто ја нема, а уништено е оставеното цвеќе.
-Повредени се чувствата на бранителите, на македонскиот народ и на родителите и на нивните деца. Јас мислам дека институциите не си ја завршуваат добро својата работа и по кој знае кој пат поставуваме плоча и ја снемува. Тоа едно општество за сите е прифатено. Меѓутоа не се случува на нашиве простори, а од кои причини мора да одговорат политичките структури бидејќи не може да биде еднострана љубов, изјави Марин Најдов, претседател на Одборот на бранители.
Тој на денот на одбележувањето на годишнината и поставување на плочите упати порака во име на концептот едно општество за сите плочите да бидат зачувани, потенцирајќи дека поставувањето на спомен обележјата не е политика, туку оддавање сочувство. Сега поради ова смета дека пораките од бранителите за соживот не допираат до другата страна.
-Испратив порака до вицепремиерот Артан Груби, да преземе мерки, како не би доаѓало до вакви немили настани меѓутоа рефлексијата е јасна, после ова веќе нема дискусија околу тоа дали се преземени мерки или не, дали е реагирано на тоа и не се преземени соодветни мерки. Се надеваме дека институциите ќе смногнат сили неккао она да ги најдат сторителите и соодветно да ги санционираат да во иднината не се случуваат ваквите рбаоти кои се болни за човечкиот род кај кои постои сочувство, изјави Марин Најдов.
На местото кон Вејце на 28 април беа поставени и оставени две плочи со имињата на загинатите бранители. Едната ја остави Одборот на бранители, а другата претставници на Македонскиот родољубив народ. На 28 април 2001 беа убиени четворица припадници на воената единица „Волци“ и полицајци при ОВР Битола – Роберт Петковски (27) Игор Костески (26) Миле Јаневски (30) Бобан Трајковски (28), Марјан Божиновски (27), Илче Стојановски (24) Бошко Најдовски (25) и Кире Костадиновски (24).
Денеска се одбележуваат 20 години од нападот кај тетовското село Вејце во кој осум припадници на специјалните единици на МВР ги положија своите животи во одбрана на татковината.
Хероите никогаш не умираат, е пораката која овој Велигден дел од граѓаните си ја разменуваат покрај честитките за празникот, во знак на сеќавање на осумтемина припадници на специјалните единици на МВР и АРМ кои на 28 април 2001 година, од заседа, беа масакрирани кај тетовско село Вејце.
Загинаа Роберт Петковски (27) од Скопје, Бобан Трајковски (28) од Куманово, Игор Костески (26) од Скопје, Миле Јаневски (30) од Македонска Каменица, Марјан Божиновски (27) од Битола, Илче Стојановски (24) од Битола, Кире Костадиновски (24) од Битола и Бошко Најдовски (24) од Битола.
Осумтемина загинати барнители, заедно со уште шестмина кои преживеаја, беа нападнати од заседа движејќи се меѓу тетовските села Селце и Вејце. Нивните тела беа масакрирани и запалени на планинскиот пат.
Осуммината бранители маченички си го дадоа животот во одбрана на суверенитетот и интегритетот на Македонија…
Да се потсетиме на ликот и делото на ИЛЧЕ СТОЈАНОВСКИ, неговите последни зборови вечно нека им одѕвонува во ушите на оние кои ја продадоа патролата кај Вејце и ги испратија во маченичка смрт. Уште при првите истрели, тројцата полицајци Марјан Божиновски, Кире Костадиновски и Бошко Најдовски, зазеле позиции зад возилото, но, за жал, брзо се здобиле со тешки рани од кои некои се смртоносни. Четвртиот нивни колега Илче за време на заседата кај Вејце успеал да се повлече и да стигне до третото возило „хамер“, каде што заедно со ранетиот „волк“ Игор Костески давале отпор. Преку мобилниот телефон Илче Стојановски се јавил на двапати кај неговиот претпоставен во базата во Тетово и му пренесол дека се нападнати, дека има ранети и загинати и бара да им се испрати итна помош, која за жал, не ја добиле.
Кога Илче сфаќа дека патролата е предадена од македонски началници и дека намерно се пратени во смрт, уште еднаш очајнички и беспомошно се јави гласот на Илче преку радиостаница: НЕМА ПОТРЕБА ПОВЕЌЕ ДА НИ ДОАЃАТЕ ВО ПОМОШ. СИТЕ ЌЕ ИЗГИНЕМЕ ЗА МАКЕДОНИЈА. И радиостаницата замолкна.
