Ти си го одбрал животниот пат кој во наше време е необично тежок, и – ако издржиш до крај – за сите свои неволји ќе добиеш (малку се зборовите) милион пати поголем надоместок, па дури (да не речам – ќе заборавиш) да жалиш што тие биле – премногу мали… Можеби ќе ти изгледа чудно, но така е. Јас сум длабоко уверен, дека големите христијански маченици уште од секогаш жалеле затоа што премалку страдале и што не можеле да возвратат на љубовта со која биле должни да Го засакаат Бога. А љубовта се докажува на дело за да му се угоди на саканиот, колку и да се бараат жртви од нас. Колку е посилна љубовта, толку е поголем стремежот таа да се докаже… а небесната љубов може да се докаже само со жртва. И како што вистинската љубов нема граници, така нема граници и жедта за саможртвување како доказ за љубовта. Кој Го љуби Бога, тој сака и да страда за Бога, и – во рамките на неговата љубов – расте и неговата желба да претрпи сè, само Господ да не се оддалечи од него и за да му стане поблизок. А човек не може, а да не Го љуби Господа, кога му се приближува, поточно кога Господ нему му се приближува.
Може да се претпостави дека оној црв што не спие и неизгасливиот оган во идниот живот се – бесконечна жалост на срцето поради тоа што имало време кога било возможно да се докаже љубовта кон Господа, да се претрпат разни страдања поради Него, но и со вера во Него меѓу сите сомнежи, среде сите стравувања, духовна осаменост, свест за сопствената немоќ, слабост и др., затоа што имало време, а ние ништо од тоа не сме сториле… Види, овде, на земјата, можно е и потребно е да се докаже својата љубов кон Господа со внатрешна одлука:„Ќе верувам во Тебе, и ќе ги исполнувам со сите сили Твоите заповеди, ќе страдам со вера во Тебе, ќе се одречам од сите и од сè, од личниот живот и од ближните свои, само Ти Господи, не се одрекувај од мене, не дозволувај да изгубам вера и храброст, и не дозволувај да Ти негодувам, ако ме снајдат премногу тешки жалости и страдања или на моите ближни, дарувај ми да Те засакам со сето срце!“
Ако си во такво расположение, ќе ти биде лесно да поминеш низ својот животен пат. Ако, пак, се двоумиш, и дозволиш сомнеж во срцето, ако се затемниш свесно нарушувајќи ги заповедите Божји и ја ослабиш својата духовна сила, ако не Го повикуваш постојано Господ на помош, а особено, ако се погордееш и се надеваш на своите сили – тогаш ќе паднеш и прекумерно ќе си го отежниш животот. Но и тогаш не губи надеж, и уште повеќе смирувај се и целата надеж остави ја во Господа, и на Неговото милосрдие и на Неговата помош.
Тоа е вистинско настроение, но, без опит, без паѓање и кревање, не можеш да се удостоиш со него[1].
Тоа се одликува со длабока свест за својата слабост и немоќ да се живее онака како наложуваат заповедите Божји, да се сака Бог онака како што Тој нè засака. А од оваа состојба се раѓа чувството на понизност, на плач и осознавање за неиспатливиот долг кон Господа – срце смирено и понизно, кое Бог нема да го уништи, и од кое ќе се роди онаа љубов кон Бога за која говорев на почетокот. Со сопствена волја и желба сè уште не може да здобиеме љубов, туку со живот воден по заповедите, со покајание, со плач поради своето паѓање, со длабока понизност поради тоа што наместо да Го љубиме и да Му угодиме на Бога, секогаш ја нарушуваме Неговата света волја.
Од плачот и понизноста се раѓа стравот Божји, поточно страв да не Го навредиме Бога, а потоа се јавува чувство за Божјото присуство, како што кажал преподобен Давид со зборовите: „Го презрев Господа со мојот грев…“, следи решеноста подобро да се умре отколку да се навреди Господ и да се лиши човекот од Неговата блискост, за потоа да добива сила во непријатностите, не само спокојно да ги поднесува, туку и да благодари за нив – а срцето ќе почувствува радост поради очистување по патот на непријатностите и задоволство што може да трпи поради Бог и преку тоа да Го возљуби. „Со што да Ти возвратам, Господи, за сè што си ми дал?!?“
Прости ми поради многуте зборови и поради доцнењето на писмово, но твојата несреќа ме натера да ти пишам. Се надевам ќе ти биде од корист и ќе ти послужи за утеха.
Пријателе мој, едно те молам: никогаш не отстапувај од Бога, колку и да паднеш и колку да згрешиш и да Го навредиш Господ (Господ нека те чува), но како блудниот син, моли Го за прошка и секогаш труди се повторно да живееш по заповедите. „Оној кој доаѓа кон Мене, нема да го отфрлам!…“ Кој оди кон Господа исполнувајќи ги заповедите, ако на патот падне, а потоа стане и оди напред, се наоѓа меѓу војниците Христови и од Христа ќе биде возвеличен, дури и да се здобил со многу рани поради духовната борба со своите страсти, со својата падната природа и бесовите.
Господ нека те вразуми, нека ја зачува твојата вера и твојата добра волја, нека те сочува од секое зло.
Господ нека те благослови.
[1] Падот со помислите е неопходен за познавање на себеси, својата немоќ, неподготвеноста за Божјото Царство; а преку нив се доаѓа до смирение, покажувајќи дека сам човек, со својата моќ не може духовно да расте, туку е должен постојано да повикува кон Бога за помош, да се повикува на Светите Тајни и на сè она што ни го дава Светата Црква. За духовно созревање помага читањето на Светото Писмо (Новиот Завет и светите отци). А уште подобро е ако имаме духовен раководител, но тие денес се ретки и приморен си да бидеш сам, раководејќи се со читање и молење, барајќи помош од Господа и светите угодници.
Извадок од книгата:Игумен Никон Воробјов, Со трпение спасувајте ги своите души, Скопје 2001, стр. 24-26
БУГАРИЈА ЗАРАДИ МАКЕДОНИЈА ЈА БЛОКИРАШЕ И СРБИЈА? „Да ме праша Господ што сме им згрешиле на Бугарите, нема да знам да ви одговорам“ – блокирано отварањето на кластерот 3 за Белград
Српскиот медиум Блиц.рс, направи анализа за можните причини поради кои Софија го блокираше отворањето на кластерот 3 за Србија.
Анализата ја пренесуваме во целост.
-Србија завчера сепак не доби зелено светло за отворање на Кластерот 3, иако тоа беше препорака на Европската комисија (ЕК). Осум членки на Европската унија (ЕУ) се спротивставија, меѓу кои и едно кукавичко јајце – Бугарија. Ова беше изненадување, а се поставува прашањето зошто Софија ја стави рампата во Белград? Аналитичарите велат дека вака го плаќаме негувањето на добри односи со Скопје, со кое Бугарија е во кавга, но и незадоволна од положбата на својот народ во Србија.
Игор Новаковиќ од Центарот за меѓународни и безбедносни прашања како можна причина за „црвеното светло“ го наведува следново.
– Тоа секако е поради односите меѓу Србија и Северна Македонија, кои се во пораст во последните седум години. Односно Србија цврсто ја поддржува Северна Македонија во македонско-бугарскиот спор. Можно е да има некои барања и за прашањата на бугарското малцинство, но во најголем дел тоа веќе не е голем предизвик – вели Новаковиќ.
Точно, сè уште не се исцрпени сите шанси за отворање на кластерот, бидејќи меѓувладината конференција за отворање на кластерот, доколку ја има, треба да се одржи во неделата меѓу 16 и 20 декември. За ова зборуваше и претседателот на Србија, Александар Вучиќ, кој најави дека Унгарија за следната недела ќе закаже разговори на оваа тема во ЕУ.
„ За тоа нема сомнеж. Имаше осум земји, Шведска, Финска и Холандија и секако Хрватска и Бугарија. Да не праша Господ што сме им згрешиле на Бугарите, не би знаел како да објаснам, но се разбирам за Хрватите. Важна вест е што разговараме со сите. Германија е апсолутно за отворање на кластерот 3. Присутни беа и Франција и Италија и благодарност за поддршката и Германија им се придружи. Заблагодарете им се ако отворат, но и заблагодарете им ако не отворат. Ќе се стремиме следната година да бидеме најголемата растечка економија во Европа – рече Вучиќ.
Ако погледнеме наназад, Бугарија три пати беше меѓу земјите што ја блокираа Србија, во:
Во јуни 2021 година, ги блокираше кластерите 3 и 4
Блокирано поглавје 2 во декември 2020 година
Блокирано поглавје 26 во јануари 2017 година
Овде голема улога игра фактот што не треба да се занемари блокадата на Бугарија, имајќи предвид дека пред три години токму оваа земја стави вето на процесот за приклучување на Северна Македонија во ЕУ, обвинувајќи ја владата во Скопје за омраза. говор против Бугарите.
Почетокот на ваквиот потег на почетокот на јуни годинава го најави бугарскиот претседател Румен Радев, кога се закани дека неговата земја можеби ќе ја преиспита поддршката за Србија за Европската унија поради тоа како Белград се однесува кон бугарското малцинство во земјата. .
– Главниот критериум според кој ќе го судиме и поддржуваме напредокот на земјите од Западен Балкан е токму положбата на нашите сонародници во секоја земја: условите за економски и социјален развој и пред се нивната способност да го бранат својот национален идентитет. , јазик, култура и историска меморија – објасни тогаш Радев.
„Претседателот на Бугарија соработува со двочлена невладина организација која го дезинформира“
Што е проблемот во положбата на бугарското малцинство во Србија?
Милош Павковиќ, од Центарот за европски политики, за „Блиц“ вели дека се слушнале поплаки за економската состојба.
– Забелешките, како што се слушна, се однесуваат на малцинствата кои живеат во пограничната област на Србија кон Бугарија, а Софија постојано се жалеше на нивната економска состојба. Имајќи го предвид искуството на Бугарија во блокирањето на Северна Македонија, оваа блокада не е изненадување. Но не би го споредувал со Скопје бидејќи ми се чини дека овој проблем полесно се решава. Можно е да се најде решение – вели Павковиќ.
„Блиц“ на ова прашање побара одговор и од Националниот совет на бугарското национално малцинство. Стефан Стојков, претседателот на Советот за „Блиц“ вели дека неговите се презадоволни од односот што Србија го има кон нив.
– Не разбирам зошто Бугарија гласаше против. Никој не ме контактирал и не ме прашал како си, претседателот на Бугарија соработува со некои невладини организации кои имаат два члена и го дезинформираат. Националниот совет има ингеренции во четири области: образование, информирање, култура и употреба на службен јазик, задоволни сме од соработката во сите области. Мислам дека суштината на се е економијата и развојот на целиот југ, вклучително и општините Босилеград, Димитровград и Бабушница. Треба да се најде и начин наши претставници да се вработат во безбедносните служби – вели Стојков.
Тој додава дека „со политиката што ја води Владата на Србија во последните десет години, како и со добрососедската политика, Бугарите во Србија се чувствуваат уште посигурни, слободни и почитувани“.
Според последниот попис, во Србија живеат 12.918 граѓани кои се изјаснуваат како Бугари. Според пописот најмногу Бугари има во:
Босилеград 4.075
Димитровград 3.669
Белград во 899 г
Ниш 774
1.123 до цела ВојводинаСрбија ги започна преговорите за членство во ЕУ во јануари 2014 година. Од вкупно 35 поглавја, досега се отворени 22 од вкупно 33, поделени во шест кластери, а две се привремено затворени. Последен пат Србија отвори поглавје во декември 2021 година, имено кластерот 4, кој вклучува четири преговарачки поглавја од областа на зелената агенда и одржливото поврзување.
За неполни четири дена најмалку 11 средношколци завршиле со повреди и скршеници по телото само во болницата Наум Охридски, по тик-ток трендот „супермен“. Станува збор за опасен предизвик меѓу средношколците, но и поголемите основци што се повеќе го има во училиштата.
Во скопско Зелениково во близина на основното училиште татко пријавил во полиција дека неговиот син се здобил со тешка повреда предизвикана од супермен предизвикот.
Предизвикот е еден да скокне со испружена рака како стрип ликот супермен и групата го фрла предизвиканото момче или девојче во висина. Скока врз група на деца кои или ќе го фатат или не. Ова видео е направено во едно од средните училишта во Скопје.
Исто така и во дел и од основните училишта од осмо и деветто одделние го прифаќаат овој предизвик. Од видеата најчесто се гледа дека групата се трга настрана и детето паѓа директно на бетонот. Директорот на болницата „Наум Охридски“ Небојаша Настов објаснува дека децата имаат најразлични повреди..
Докторите велат дека ваквите предизвици се многу опасни. Повредите може да бидат со многу потешки последици по здравјето на децата.
Предизвикот „Супермен“ е раширен низ сите земји. А дел од медиумите објавуваат и за тешки скршеници кај децата. Во дел од соседните земји реагираат и од Управа за аудиовизуелни медиуми до родителите и тинејџерите да не наседнуваат на опасниот тренд.