Connect with us

Приказни

Доколку беше таму сам тој ќе умреше! Во тој момент сфатив дека ние не сме народ – ние сме нелуѓе!

Published

on

Во животот можеш да се потпреш само на себе – е најдобрата реченици која го опишува искуството на една жена од Белград. Опкружена со 150 луѓе додека нејзиниот сопруг се борел за воздух пред себе видела тажна слика за едно општество, “управувано од емпатија”.

Таа за Блиц го раскажала своето непријатно искуство кое и се случило кога таа се враќала од летен одмор.

Нејзината изјава ви ја пренесуваме во целост:

Пред неколку години се враќав од летен одмор од Црна Гора каде бев со мојот сопруг. Тргнавме во 7 навечер од Херцег Нови и некаде кај полноќ возачот на автобусот реши да направи пауза во близина на Златибор. Го запре автобусот без при тоа да му се доближи до тротарот и помеѓу тротоарот и автобусот. Искочивме надвор, а мојот сопруг се движеше позади мене. На вратата од автобусот се создаде гужва, па некои луѓе се бутнаа помеѓу мене и него. Кога се симнував од автобусот ја видов дупката и искоментирав дека доколку некој не ја види може одма да скрши нога, се сеќава таа.

Се сетила дека треба да го почека сопругот да се симне но бидејќи автобусот бил полн со патници, решила да се тргне на страна. Во еден момент, таа видела како едно момче му помага на нејзиниот сопруг да стане. И тоа што го помислив тоа се случи. Тој паднал во дупката. Се придвижив да му помогнам но само неколку минути откако успеа да застане на нозе тој се онесвести. Успеав да го повлечам и да му ја спуштам главата полека кон бетонот. Како што тој падна така сите други патници почнаа да бегаат. Во тој момент си помислив дека впрочем луѓето се нелуѓе. Понекогаш секунда ви се чини како вечност, а во таа секунда јас сфаќам дека ако не го вратам сопругот од бесознание дека тој ќе се задуши. Ја видов сината боја која му го покрива лицето и слушнав како се гуши. Но и во таа долга секунда сфаќам дека немам ништо  во мене, ниту вода ниту сила да му помогнам, вели таа.

Знам дека лекарите понекогаш ги будат пациентите удирајќи ги по образот. Замавнав со сета сила и фала му на Бога тој се разбуди. Му помогнав да стане. Ногата почна да му отекува но не видов модринки ниту пак скршеница. Беше во голема болка. Од толку луѓе во автобусот никој не не праша како сме, како е тој. Дали можеби ни треба вода или било што. Во тој момент сфатив дека јас се плашам од луѓе, поточно од она во што се претвориле. Јас повторно око не затворив – седев и набљудував дали можеби пак ќе се онесвести. Но знаев дека тоа веројатно му е реакција од шокот, од повредата и дека веројатно мојот сопруг се срами дека паднал во дупка. Тој се срамеше од оние 150 души во автобусот кој во ниту еден момент не можам да ги наречам луѓе, вели таа.

Приказни

Дали за десетина години ќе има кој да прави бурек?

Published

on

На нашите простори пекарските производи, особено бурекот, имаат долга и богата традиција. Со месо, сирење, спанаќ или праз, комбиниран со јогурт или ајран, бурекот е омилен меѓу сите генерации. Но, прашањето кое се поставува е дали за десетина-петнаесет години ќе има кој да го прави.

Пекарскиот занает е тежок и бара посветеност, а интересот кај младите за оваа професија постојано опаѓа. Абдурахим Ештрефи од Скопје е дел од последните генерации македонски бурекџии. Веќе 45 години ги прави највкусните пити, буреци и ѓевреци. Тој го изучувал занаетот три години во стручно училиште, а потоа продолжил да работи во објектот каде што е активен уште од 1980 година. Денес, фамилијарниот бизнис го води со својот брат.

„Тежок е овој занает, но е профитабилен. Веќе 45 години станувам во три-четири наутро. Не е лесно“, вели Ештрефи.

Иако машините значително го олесниле процесот на производство, новите генерации сè поретко се заинтересирани за пекарството. „Ова е стар занает, но младите не сакаат да го учат. Имам синови, внуци, но никој од нив не е заинтересиран. Најдобрите бурекџии заминаа во странство. Сите мои колеги, пријатели – веќе не се тука. Денес има машини и фрижидери, но потребно е да се знае рецептот, да се учи и да се работи посветено“, објаснува тој.

Според податоците на Стопанската комора од 2023 година, просечната возраст на вработените во пекарската индустрија е 57 години. Иако постојат програми за обука, 82% од компаниите се соочуваат со потешкотии да обезбедат стручен кадар.

Дали иднината на бурекот е неизвесна? Ќе зависи од тоа дали ќе успееме да го зачуваме и пренесеме овој занает на новите генерации.

Continue Reading

Приказни

НОСТРАДАМУС ПРЕДВИДЕЛ ПОПЛАВИ ВО 2025 ГОДИНА Јасновидецот прогнозира нова ера на човештвото

Published

on

Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото, пророкува Нострадамус во врска со големите откритија во квантната физика.

Нострадамус предвидел големи промени во 2025 година кои ќе доведат до „нов светски поредок“. Меѓу нив се спомнати и поплави кои ќе ги уништат крајбрежните градови и ќе остават милиони без покрив над главата, пишува Унилад.

Но, луѓето на социјалните мрежи коментираа дека пророштвото е само здрава логика бидјеќи минатата година ја одбележаа поплави.

Меѓу страшните пророштва за следната година Нострадамус наводно спомнал и тајни култови кои би ја користеле моќта на „мрачните ритуали“.

Унилад пишува и дека Нострадамус предвидел големи откритија во областа на квантната физика.

„Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото“, пророкува Нострадамус.

Тој најави и дека во 2025 година ќе излезат на виделина долго чуваните тајни. Се чини дека теоретичарите на заговор се многу среќни поради ова.

Ова ќе го промени текот на историјата, тоа е почеток на нова ера, толкуваат различни поддржувачи на делата на Нострадамус, кои исто така тврдат дека во 2025 година повторно ќе почне да се цени некоја „древна мудрост“.

Се смета дека јасновидецот кој живеел во 16 век успешно ги предвидел доаѓањето на Адолф Хитлер на власт во Германија, атомските бомби во Хирошима и во Нагасаки и Големиот пожар во Лондон.

Continue Reading

Приказни

31 година од уривањето на авионот „Јак-42“ кај Охрид, погледнете ја реконструкцијата

Published

on

На денешен ден во 1993 година, авионот „Јак-42“ на авиокомпанијата „Авиоимпекс“, кој летал на релацијата Женева – Скопје, се урна во близина на Охрид. Леталото било пренасочено кон охридскиот аеродром поради лошите временски услови, но се срушило на само 4 километри од пистата, меѓу селата Горно Лакочереј и Оровник пишува 4news.mk.

Во оваа трагедија животите ги загубија 116 патници и членови на екипажот. Единствениот преживеан патник подоцна им подлегна на повредите. Како причини за несреќата беа посочени лошото време и наводно недоволната комуникација помеѓу посадата на авионот и аеродромските служби.

Истата година, само неколку месеци порано, на 5 март, на скопскиот аеродром се случи уште една голема авионска трагедија. Патнички авион од типот ФОКЕР 100 на компанијата „Палер Македонија“, кој превезуваше 97 патници, се урна при полетување. Во оваа несреќа загинаа 86 лица. Како причина за падот на Фокерот беше утврдено дека крилјата на воздухопловот не биле размрзнати, што доведе до дефект и пад.

Овие две трагедии го потресоа македонското воздухопловство и јавност. Поради сериозноста на ситуацијата, тогашниот министер за урбанизам, градежништво, комуникации и екологија, Антони Пешев, си поднесе оставка. Овие настани остануваат длабоко врежани во колективната меморија како најцрните денови во историјата на македонското воздухопловство.

Погледнете ја реконструкцијата која за прв пат е направена за овој лет.

Continue Reading
Advertisement
Advertisement

Трендинг

Copyright © 2024 Булевар.мк