Горан Сурловски од скопско Радишани е 50- годишен маж кој боледува од мускулна дистрофија и вели дека инвалидите како него се отфрлени од опшеството, фамилијата и опшеството, а својата приказна ја раскажува во емисијата ,,Срце на дланка” за Алфа телевизија.
Тој бил роден како здраво машко дете, но по неколку месеци, ќе му се случи една не среќа која ќе му го промени животот засекогаш.
– Бев активно дете, како што ми кажуваа моите сум си играл и да се сокријам од мајка ми, сум паднал во подрумот и од тогаш настанаа сите проблеми.
– Завршив средно училиште, дизајни и ентериер. Си играв со моите врсници, но имав големо разочаување кога ќе се обидев нешто да направам и не успевав, а моите врсници можеа.
– Се чуствував поразлично од другите како да немав енергија и полека се затварав во мене, порано ме сакаа сите, но во последните 10 години да кажам скоро никој.
– А најмногу од се е тешко кога ќе те офрли родениот татко, имаше моменти кога татко ми толку ме мразеше, што сакаше да ме нема.
– Татко ми имаше авантури со мојата стрина со која има вонбрачно дете, јас не му значев ништо а тој го сакаше само него и ме бркаше од дома.
– Откако се случило тоа со мене на десет месеци, после некој период тој сакал да се ослободи од мене, па за среќа тука биле комшиите кој ми помогнале и ми дале вештачко дишење, вели Горан.
Горан смета дека токму неговото семејство е причина за тоа што тој се уште нема семејство, па така решил својата гаража да ја пренаими во дом за живеење.
– Постепено по татко ми започна и мојто семејство некако да ме дови, сестра ми започна да ми љубомори не ми дозволуваше да основам семејство, решив гаражата да си ја направам соба за живеење.
– Мајка ми пак мене ме смета како кираџија, не како свој син, ја немам таа слобода во мене, тоа мене ме повредува, тешко ми паѓа добивам често понижувања и кле тви.
Горан склучил пос мртен нотарски договор во кој гласи дека по неговото заминување од овој свет, неговите органи ќе се донираат, а за возврат државата да му овозможи услови за дом и еден ден да има некој во животот кој ќе го наречен ,,тато”
,, Осамен сум, моите врсници и другари се испоженија, има многу денови во кој не сум зборувал со ниту еден човек, вели овој тажен човек.
,, Цел живот ми е заклучен најмногу поради тоа што немам поддржка од најблиските, немам никаква љубов од родителите, а тие ми го посакуваат најлошото.
Доколку сакате да му помогнете на Горан на било каков начин тоа може да му се обратите на телефонскиот број 077818250.
Почина 19-годишниот Бошко Јанкулов, за кој цела Македонија собираше пари во надеж дека ќе успее да се спаси од тешката болест. Боледуваше од малиген канцер на коски, карлица и бели дробови.
Жалната вест за неговата смрт ја објави неговата мајка, која со потресна порака се прости од своето чедо.
Единец на мајка. Ѕвездо наша најсјајна, душа чиста како ангел, срце пречисто како солза радосница, светлино наша, ни ги исполни животите со спомени што за навек ќе се паметат. Дете полно разбирање, емпатија, простување, без осуди кон никого. Иако се чувстуваше тажно и неприфатено од околината, сепак на крајот се запрепасти во тешките твои битки колки си сакан и почитуван и подржуван. Биди спокоен чедо наше, таму каде што одиш нема болки, нема патење само мир вечен. Вечен спокој на душата твоја, те чека бога со раширени прегратки. Прости ни сине, не можевме да те сочуваме! Биди ангел на небото исто како што беше на земјата. ВЕЧНА ТИ СЛАВА ЈУНАК НАШ, НАРОДЕН ХЕРОЈУ. ДО СЛЕДНО ВИДУВАЊЕ. МАМА ТЕ САКА БЕСКОНЕЧНО, напиша таа на социјалните мрежи.
Maрко Мицески од Прилеп е двегодишно ангелче кое се бори со ретко заболување и поради кое и во моментов е во болница.
Неговото лекување е возможно во Турција, но за истото е потребни 19.000 евра – средства кои неговите родители не се во можност целосно да ги обезбедат.
-Ве молам помогнете им за да можам и јас да учам, да се развивам и играм, да се радувам на животот како сите мои врсници, стои во апелот за помош.
Во апелот има трансакциски сметки за донации за Македонија и Германија, па доколку сте во можност помогнете со ваш прилог за ова мало ангелче да добие шанса за здраво и безгрижно детство.
Алексеј има само 3 години и му е дијагностицирана хипоксична енцефалопатија, ретка болест која означува недостаток на кислород во мозокот, создавајќи ризик од сериозни последици и смрт.
Решението за оваа болест е пресадување на матични клетки, нешто што за жал не е возможно во нашите здравствени институции.
Поради тоа, неговото лечење мора да продолжи во болницата Лив Хоспитал Улус во Истанбул, но пресадувањето чини 19.000 евра, средства кои моментално семејството на Алексеј ги нема.
Затоа ве замолуваме токму вас, хумани луѓе кои ја поддржувате работата на нашата фондација, уште еднаш заедно да ја покажеме солидарноста на дело и да донираме за да го спасиме животот на нашиот Алексеј!
Донациите ќе се прибираат на сметката на фондацијата, а со собраниот износ ќе се платат сите трошоци кон болницата во Турција.