Бугарското МНР има подготвено и објавено извештај за преговорите со Македонија во однос на францускиот предлог за нашата земја.

Во него, како и досега, македонските граѓани наместо од својата Влада, добиваат информации кои не ги знаат, од бугарска страна.

Извештајот на бугарското МНР за текот на изготвувањето на францускиот предлог открива три факти кои ги кријат Ковачевски и Османи:

1. Билатералниот и се уште таен македонско-бугарски протокол е составен дел од преговарачката рамка;

2. Македонија нема реално да ги почне преговорите со ЕУ додека не го смени Уставот, учебниците, написите на спомениците и уште многу други услови;

3. Со ваквиот француски предлог се раздвојува пакетот Албанија и Македонија, бидејќи Албанија ќе има реален почеток на преговорите со првата меѓувладината конференција , а Македонија ќе има про-форма фото сесија на Ковачевски и Османи во Брисел, после што ќе мора да се занимава со исполнување на бугарските ултиматуми наместо да се работи на реални европски стандарди.

Во точката 4 од овој извештај се наведува:

„Актуелната влада на С. Македонија има стратешки интерес да започне преговори за членство со ЕУ и е спремна на отстапки, дури и е подготвена политички да ги оправда пред своите избирачи.”

Овој бугарски извештај, всушност, само ги потврди сомнежите кај македонскиот народ дека челниците во Владата на Македонија предлого време молчеа и дека даваа впечаток дека нешто кријат.

Дома, се во обид да го убедат народот дека ги штитат интересите на државата, а во Бугарија најавуваат отстапки кои потоа се свесни дека треба да им ги правдаат на гласачите кои ги манипулираат во моментов.

При крајот на извештајот е јасно наведено дека кога Македонија ќе го прифати францускиот предлог, се одвојува од пакетот со Албанија, па нашата соседна држава ќе биде најмалку еден чекор напред кон започнување на преговорите во однос на нас.

„После одржувањето на првата политичка меѓувладина конференција од С. Македонија и соодветно првата МВК од Албанија за започнување на преговорите, патот на двете држави кон членството во ЕУ практично се раздвојува. Потоа тешко ќе се аргументираат обвинувањата кон Бугарија, дека поради блокирањето на С. Македонија ја попречуваме евроинтеграцијата на Западниот Балкан. Тоа значително ќе го ослабне надворешниот притисок кон Бугарија и ќе ги зацврсти бугарските позиции спрема Скопје“ – се наведува во извештајот.

Овој бугарски извештај ги обезличува и “забетонираните“ ветувања на Владата на СДСМ и ДУИ. Додека челниците на македонската Влада овде тврдат дека не се преговара на штета на Македонија, бугарската страна открива дека додека не се случи промена на Уставот, учебниците, написите на спомениците…. ништо од тоа што ни се ветува.

„Како што може да се види од нацрт-протоколот, тој вклучува механизам за промена на содржината на наставната програма и информациите од јавен карактер во РСМ според резултатите постигнати од Мешовитата комисија за историски и образовни прашања (ЗКК), механизам за отстранување на малцинствата и територијални претензии кон Бугарија, вклучително и во наставната програма во РСМ (со зачувување на асиметријата во Договорот од 2017 година), механизам за спротивставување на говорот на омраза, отворање на архивите на репресивниот апарат на специјалните служби од југословенскиот период и рехабилитација на неговите жртви, ефикасен механизам за заштита на правата на Бугарите во РСМ итн. Предвиден е и пакет краткорочни мерки кои Скопје ќе ги спроведе пред свикувањето на првиот ИПК“ – откриваат бугарските извештаи.

Се разбира, бугарската страна си прави и анализи и пресметки, колку сево ова е во нивна корист, од што Македонија ќе трпи само загуби и ништо повеќе.

„Во исто време, тоа овозможува компромис за временската рамка за исполнување на краткорочните барања. Во овој поглед, нацрт-протоколот отстапува од Рамковната позиција од 2019 година. Сепак, тоа може да се оправда со желбата на Бугарија да може да има корист од гаранциите што ги нуди француското претседателство во преговарачкиот процес со ЕУ. Исто така, потребно е да се земат предвид релевантните барања на националното законодавство во PCM. На пример: менувањето на учебниците бара соодветен временски период; отворање на досиејата и на поранешните безбедносни служби, вклучително и измени на законодавството; менувањето на знаците спаѓа во надлежностите на различните нивоа на власт (промената на голем дел од таблите и натписите е во надлежност на општинските власти). Работата на СКИВ и неговите очекувани резултати, исто така, не можат да се движат според краткорочниот распоред што го поставија владите на двете земји. Поради оваа причина, во нацрт-протоколот е вклучен посебен пакет на краткорочни критериуми, без чие покривање Скопје не би се согласило на одржување на првиот ИПЦ од Бугарија“ – открива бугарската страна.

Целиот извештај прочитајте го НА ОВОЈ ЛИНК