Има илјадници приказни за Македонци кои бегајќи од сите делови од Македонија, кои биле под окупација, оделе и во најдалечните земји низ светот по подобар живот.
Една од тие е и за фамилијата на Евтим и Илинка Петко од селото Шула, која денес е во границите на Албанија. Тие се доселиле во Аргентина, каде продолжиле да ја негуваат македонската традиција.
МАКЕДОНЦИ ВО АРГЕНТИНА ВО 1917 г.
Евтим Петко е Македонец од село Шула, во делот од Македонија наречен Мала Преспа, којшто денес е под власт на Албанија.
Евтим со неговата сопруга Илинка, исто така по народност Македонка, се преселил во Аргентина во 1917 година. Имале четири деца, а една од двете ќерки, Ирма Елена Петко, денес на 81 годишна возраст, сведочи дека биле национално свесни Македонци.
Има илјадници приказни за Македонци кои бегајќи од сите делови од Македонија, кои биле под окупација, оделе и во најдалечните земји низ светот по подобар живот.
Една од тие е и за фамилијата на Евтим и Илинка Петко од селото Шула, која денес е во границите на Албанија. Тие се доселиле во Аргентина, каде продолжиле да ја негуваат македонската традиција.
Ја пренесуваме приказната објавена на страницата на Фејбук Macedonia : a True Endless Story … која објавува документи од историјата и животот на Македонците.
МАКЕДОНЦИ ВО АРГЕНТИНА ВО 1917 г.
Евтим Петко е Македонец од село Шула, во делот од Македонија наречен Мала Преспа, којшто денес е под власт на Албанија.
Евтим со неговата сопруга Илинка, исто така по народност Македонка, се преселил во Аргентина во 1917 година. Имале четири деца, а една од двете ќерки, Ирма Елена Петко, денес на 81 годишна возраст, сведочи дека биле национално свесни Македонци.
Ирма исто така сведочи дека Илинка зборувала на мајчиниот македонски јазик, додека Евтим покрај покрај македонски знаел грчки и албански.
Семејството Петко, со другите Македонци во Аргентина, ги негувалe народните обичаи во македонскиoт клуб во Буенос Ајрес, каде што се дружеле, „играле танци во круг“, односно ора, готвеле „питули(ци)“ и „бурек“ итн. Им помагале на Македонцитe што останале во Македонија праќајќи разни пратки, претежно со облека.
Даваме на увид еден исказ од Ефтим Петко, заверен во кафе барот „Лос Амигос“, во којшто тој сведочи дека е од Македонија и дава краток приказ на нејзината насилна поделба.
„Кафе бар ‘Лос Амигос’
Од Е. Петко и Синови
(ул.) Агуеро 1898 Саранди
Евтим Петко, роден во 1886г. во Шулин, Корча
Прво доаѓање (во Аргентина) на 17/2/1917 со Илинка Петко (од) Македонија, Европа
Во 1924г. останавме под Албанија
Во 1886г. роден сум јас и Илинка во 1896г.
Знамето турско, Турција ја напушти мојата земја. Во 19(**) г. влезе Србија, Грција влезе во 1912г., во 1913г. влезе Бугарија, во 1914г. влезе Грција до 1918г. Одново влезе Грција и остана до 1923г. Во 1924г. влезе Албанија. Цела Македонија е поделена помеѓу Србија, Грција, Бугарија, Албанија. “ —/
На денешен ден во 1993 година, авионот „Јак-42“ на авиокомпанијата „Авиоимпекс“, кој летал на релацијата Женева – Скопје, се урна во близина на Охрид. Леталото било пренасочено кон охридскиот аеродром поради лошите временски услови, но се срушило на само 4 километри од пистата, меѓу селата Горно Лакочереј и Оровник пишува 4news.mk.
Во оваа трагедија животите ги загубија 116 патници и членови на екипажот. Единствениот преживеан патник подоцна им подлегна на повредите. Како причини за несреќата беа посочени лошото време и наводно недоволната комуникација помеѓу посадата на авионот и аеродромските служби.
Истата година, само неколку месеци порано, на 5 март, на скопскиот аеродром се случи уште една голема авионска трагедија. Патнички авион од типот ФОКЕР 100 на компанијата „Палер Македонија“, кој превезуваше 97 патници, се урна при полетување. Во оваа несреќа загинаа 86 лица. Како причина за падот на Фокерот беше утврдено дека крилјата на воздухопловот не биле размрзнати, што доведе до дефект и пад.
Овие две трагедии го потресоа македонското воздухопловство и јавност. Поради сериозноста на ситуацијата, тогашниот министер за урбанизам, градежништво, комуникации и екологија, Антони Пешев, си поднесе оставка. Овие настани остануваат длабоко врежани во колективната меморија како најцрните денови во историјата на македонското воздухопловство.
Погледнете ја реконструкцијата која за прв пат е направена за овој лет.
На 18 ноември 1874 година е роден Крсте Петков Мисирков основоположник и кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис. Автор е на „За македонцките работи“, прва книга на современ македонски јазик која ги демаскира пропагандите и зборува за македонската посебност.
На 16 ноември 1995 година замина Петре Прличко, легенда на македонскиот театар и филм. Со својот неповторлив талент и харизма, остави неизбришлива трага во културата, а публиката и денес го памети по многу незаборавни улоги. Неговата омилена улога, како што самиот изјави, остана ликот на Мандана.