Хрватската актерка Едита Мајиќ во 2004 година реши да го напушти актерскиот свет и да се посвети на монашкиот начин на живот.
По повеќе од една деценија помината во затворен манастир, таа реши порадикално да му служи на Бога – живеејќи како пустиник, во голема сиромаштија, во целодневна тишина. Поранешната актерка отишла во манастирот Св. Џозеф во шпанскиот град Авила, каде што станала кармелитска калуѓерка.
-Таа средба со Бог се случи наеднаш, како блесок, неочекуван подарок на неговата љубов што се излева во твоето битие, апсолутно, наеднаш, неодоливо и до крај. Одеднаш се ми стана јасно. Добив одговори на сите прашања, ја опиша хрватската актерка својата трансформација во 2003 година.
Во едно интервју, Едита објасни како отишла таму, разочарана од површноста на животот што го живеела.
-Која е причината поради која вреди да се живее? Ако е само ова надворешното… да ги живееш овие неколку години што поубаво… а потоа да исчезнеш во ништожноста, со тело покриено со црви во некој студен гроб… тогаш подобро е да не постоиш воопшто, рече Едита и додаде дека во тој период на испрашување почувствувала духовен повик.
Како што објасни таткото на Мамиќ, постојат два вида – потрадиционалниот, во заедница со други пустиници кои живеат во пустина, а другиот тип го избрала сестрата Едита и тоа е осамениот начин на живот.
-Света Едита живее анхоритен начин на живот, во целосна осаменост. Според она што го слушнав, таа отиде на едно такво место во Шпанија. Јасно е дека некој одлучува да се повлече во самотија поради поголема поврзаност со Бога, вели таткото Винко Мамиќ за „Јутарњи.хр“.
Во септември 2017 година нејзината мајка Јадранка проговори за судбината на нејзината ќерка и откри детаљ – дека решила да оди во пустина и да живее како пустиник.
-Долги години чувствуваше дека Господ ја повикува на поинаков и порадикален начин на живеење. Од самиот почеток знаеше по кој пат е. Живее надвор од манастирот на напуштено и осамено место, ненаселено и во осаменост, рече Јадранка.
На нашите простори пекарските производи, особено бурекот, имаат долга и богата традиција. Со месо, сирење, спанаќ или праз, комбиниран со јогурт или ајран, бурекот е омилен меѓу сите генерации. Но, прашањето кое се поставува е дали за десетина-петнаесет години ќе има кој да го прави.
Пекарскиот занает е тежок и бара посветеност, а интересот кај младите за оваа професија постојано опаѓа. Абдурахим Ештрефи од Скопје е дел од последните генерации македонски бурекџии. Веќе 45 години ги прави највкусните пити, буреци и ѓевреци. Тој го изучувал занаетот три години во стручно училиште, а потоа продолжил да работи во објектот каде што е активен уште од 1980 година. Денес, фамилијарниот бизнис го води со својот брат.
„Тежок е овој занает, но е профитабилен. Веќе 45 години станувам во три-четири наутро. Не е лесно“, вели Ештрефи.
Иако машините значително го олесниле процесот на производство, новите генерации сè поретко се заинтересирани за пекарството. „Ова е стар занает, но младите не сакаат да го учат. Имам синови, внуци, но никој од нив не е заинтересиран. Најдобрите бурекџии заминаа во странство. Сите мои колеги, пријатели – веќе не се тука. Денес има машини и фрижидери, но потребно е да се знае рецептот, да се учи и да се работи посветено“, објаснува тој.
Според податоците на Стопанската комора од 2023 година, просечната возраст на вработените во пекарската индустрија е 57 години. Иако постојат програми за обука, 82% од компаниите се соочуваат со потешкотии да обезбедат стручен кадар.
Дали иднината на бурекот е неизвесна? Ќе зависи од тоа дали ќе успееме да го зачуваме и пренесеме овој занает на новите генерации.
Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото, пророкува Нострадамус во врска со големите откритија во квантната физика.
Нострадамус предвидел големи промени во 2025 година кои ќе доведат до „нов светски поредок“. Меѓу нив се спомнати и поплави кои ќе ги уништат крајбрежните градови и ќе остават милиони без покрив над главата, пишува Унилад.
Но, луѓето на социјалните мрежи коментираа дека пророштвото е само здрава логика бидјеќи минатата година ја одбележаа поплави.
Меѓу страшните пророштва за следната година Нострадамус наводно спомнал и тајни култови кои би ја користеле моќта на „мрачните ритуали“.
Унилад пишува и дека Нострадамус предвидел големи откритија во областа на квантната физика.
„Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото“, пророкува Нострадамус.
Тој најави и дека во 2025 година ќе излезат на виделина долго чуваните тајни. Се чини дека теоретичарите на заговор се многу среќни поради ова.
Ова ќе го промени текот на историјата, тоа е почеток на нова ера, толкуваат различни поддржувачи на делата на Нострадамус, кои исто така тврдат дека во 2025 година повторно ќе почне да се цени некоја „древна мудрост“.
Се смета дека јасновидецот кој живеел во 16 век успешно ги предвидел доаѓањето на Адолф Хитлер на власт во Германија, атомските бомби во Хирошима и во Нагасаки и Големиот пожар во Лондон.
На денешен ден во 1993 година, авионот „Јак-42“ на авиокомпанијата „Авиоимпекс“, кој летал на релацијата Женева – Скопје, се урна во близина на Охрид. Леталото било пренасочено кон охридскиот аеродром поради лошите временски услови, но се срушило на само 4 километри од пистата, меѓу селата Горно Лакочереј и Оровник пишува 4news.mk.
Во оваа трагедија животите ги загубија 116 патници и членови на екипажот. Единствениот преживеан патник подоцна им подлегна на повредите. Како причини за несреќата беа посочени лошото време и наводно недоволната комуникација помеѓу посадата на авионот и аеродромските служби.
Истата година, само неколку месеци порано, на 5 март, на скопскиот аеродром се случи уште една голема авионска трагедија. Патнички авион од типот ФОКЕР 100 на компанијата „Палер Македонија“, кој превезуваше 97 патници, се урна при полетување. Во оваа несреќа загинаа 86 лица. Како причина за падот на Фокерот беше утврдено дека крилјата на воздухопловот не биле размрзнати, што доведе до дефект и пад.
Овие две трагедии го потресоа македонското воздухопловство и јавност. Поради сериозноста на ситуацијата, тогашниот министер за урбанизам, градежништво, комуникации и екологија, Антони Пешев, си поднесе оставка. Овие настани остануваат длабоко врежани во колективната меморија како најцрните денови во историјата на македонското воздухопловство.
Погледнете ја реконструкцијата која за прв пат е направена за овој лет.