Украинскиот претседател Володимир Зеленски денес одржа 30-минутна дискусија со папата Лео XIV во папската резиденција во Кастел Гандолфо, за време на неговата посета на Италија. Овој состанок се случува во клучен момент, кога Киев интензивно бара поддршка од меѓународните партнери, истовремено навигирајќи низ чувствителниот дипломатски терен обликуван од најновиот американски притисок за постигнување спогодба.

По средбата, Ватикан издаде соопштение во кое се наведува дека „Светиот Отец ја повтори потребата за продолжување на дијалогот.“ Разговорите, исто така, вклучуваа и „прашањата за воените заробеници и потребата да се обезбеди враќање на украинските деца кај нивните семејства.“ Папата Лео, познат по неговиот повик за „праведен и траен мир“ и постојаната поддршка за Украинците, претходно сигнализираше подготвеност на Ватикан да биде домаќин на преговори.

По состанокот со папата, Зеленски е предвиден да се сретне со италијанската премиерка Џорџа Мелони подоцна во текот на денот. Оваа италијанска станица доаѓа по разговорите со британскиот премиер Кир Стармер и други лидери во Лондон на 8 декември, проследени со средби во Брисел со генералниот секретар на НАТО, Марк Руте, и високи функционери на Европската унија.

Дипломатските напори на Киев се засенчени од загриженоста на европските лидери поради нивното наводно исклучување од разговорите центрирани околу нацрт-планот на САД и Русија. Овој план, кој наводно бара опсежни отстапки од Киев, предизвика голема вознемиреност во главните градови на ЕУ.

Во изјава за Блумберг, украинскиот претседател потврди дека преговорите со Вашингтон сè уште зависат од „чувствителни прашања“, вклучувајќи ги безбедносните гаранции и идниот статус на источните украински региони.

Во меѓувреме, Брисел останува поделен околу американските идеи за постапување со замрзнатите руски средства. Белгија, каде што се чува најголемиот дел од овие фондови, продолжува да се спротивставува на предлозите за нивно пренасочување кон Украина. Иако германскиот канцелар Фридрих Мерц и претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, одржаа „конструктивни“ дискусии со белгискиот премиер Барт Де Вевер на 5 декември, не е потврдена никаква промена во позицијата на Белгија.

Секретарот на Советот за национална безбедност и одбрана на Украина, Рустем Умеров, минатата недела ја посети САД за да продолжи со ревидирање на планот поддржан од САД. Паралелно, американските пратеници Стив Виткоф и Џаред Кушнер продолжуваат со сопствени контакти, иако нивната средба со рускиот претседател Владимир Путин во Москва на 2 декември заврши без пријавен напредок.

Официјалните лица од Кремљ јасно ставија до знаење дека Русија сè уште одбива да направи компромис во однос на нејзините основни барања, вклучително и блокирање на патот на Украина кон НАТО и инсистирање на целосно повлекување од делови на Доњецката Област – услови кои Киев категорично ги отфрла.

Од Анкара денес, унгарскиот премиер Виктор Орбан испрати остра порака до Европа, предупредувајќи дека „Европа ќе се удави во нелегална миграција ако не беше Турција“.

За време на неговата посета, Орбан ја истакна клучната улога на Турција како последна брана, тврдејќи дека Анкара „запира стотици илјади луѓе секоја година, а милиони се спречени да продолжат кон Европа“.

На платформата Х, тој јасно изјави: „Унгарија стои со Турција за да се препознаат достигнувањата на Анкара“.

Унгарскиот лидер не штедеше зборови во благодарноста кон турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган, лично заблагодарувајќи му се за миграциската политика на земјата.

„Ја користам оваа можност да му се заблагодарам на претседателот Ердоган за неговата миграциска политика. Ако Анкара не ја заштитеше Европа и не беше бариера за Унгарија од југ, животот во Европа ќе беше неподнослив. Турција го запре сето тоа и во име на Унгарија ви благодарам“, рече Орбан.

Посетата не беше само политичка реторика; таа кулминираше со потпишување на неколку клучни договори во витални области како што се воздухопловството, безбедноста, технологијата, културата и образованието.

Значаен е договорот за формирање на Заедничка група за планирање – нов механизам дизајниран за поинституционализиран пристап кон билатералните и глобалните предизвици.

Како доказ за растечката економска амбиција, Турција и Унгарија ја обновија својата цел за обемот на трговијата, катапултирајќи ја од претходните шест милијарди на импресивна цел од 10 милијарди долари. Ова ја сигнализира намерата на двете земји значително да ги зајакнат економските врски.

Чешкиот претседател Петар Павел денес официјално го именуваше Андреј Бабиш за нов премиер, со што лидерот на партијата АНО се враќа на чело на Владата по четиригодишна пауза. Свечената церемонија на именување се одржа во Прашкиот замок.

Ова назначување означува влегување на Чешка во период на значителни политички промени, со оглед на најавениот состав на новата влада. Бабиш потврди дека неговиот кабинет ќе биде формиран од коалиција на десничарски партии, вклучувајќи ги Freedom and Direct Democracy (SPD) и Motorists for Themselves.

Во својот говор, претседателот Павел јасно порача дека очекува новата влада да ја задржи стратешката ориентација на земјата кон Европската Унија и НАТО, нагласувајќи го значењето на оваа стабилност, особено во контекст на зголемените безбедносни ризици во регионот. Тој апелираше до новите власти да дејствуваат „одговорно и во интерес на долгорочната стабилност на државата“.

Сепак, Андреј Бабиш најави поинаков пристап кон неколку клучни политички прашања. Новата влада ќе се фокусира на „заштита на националните интереси“ и преразгледување на постојните позиции кон: Политиката кон Украина, миграцијата и енергетските и климатските обврски на Чешка

Со враќањето на Бабиш на функција, повторно се активираа прашањата во врска со неговата бизнис-империја „Агроферт“ (Agrofert) и можните судири на интереси. Во обид да обезбеди транспарентност и да се дистанцира од директното управување за време на неговиот мандат, премиерот најави дека групацијата ќе биде префрлена во траст-фонд.

Чешка влегува во нова политичка фаза која внимателно ќе се следи, како во земјата така и во Брисел, особено поради можноста за промени во надворешната политика и односите со Европската Унија.