Павел Христов, роден 2004 година, е уште еден тивок херој од трагедијата во Кочани за кој јавноста треба многу погласно да зборува.

Ова момче четирипати влегувалo во опожарената дискотека за да помогне и да спаси свои врсници.

Во целиот хаос не се заштитил сам, преовладувала неговата хуманост, не штедејќи се себеси, и сѐ што може да се случи, раскажуваат неговите другари, вели мајката на настраданиот Павел за „Нетпрес“.

Тој во четвртото влегување веќе почнал да ги чувствува последиците на чадот и да се гуши.

-Болката што ја чувствувам како родител е голема, како и кај сите други родители, бидејќи тие деца си имаа избрано пат. Некои се имаа определно да учат за доктори, други за инженери, трети да се посветат на занает, и сите си ја сакаа Македонија. Поради нечии пропусти останавме без децата, без нашите ангели. Тие ни беа светлост и надеж. Се прашувам Гоподи, зошто ги земаш добрите?, вели Валентина Христова.

Нејзината болка е уште поголема, бидејќи и ќерката Марија била исто така во дискотеката. Таа е повредена и е на лекување во Шпанија, а семејството со нетрпение го чека нејзиното враќање.

Ден по кобната ноќ ова семејство требало да замине за Скопје за да купат венчален фустан за ќерката.

После сѐ што се случи, после трагичната загуба на татко му, на само 17 години Павел застанува како столб во фамилијата. Остана разумен, одговорен и хуман кон општеството, ја ширеше својата ведрина кон своите најблиски и спрема секого, со убав збор и добри дела со намера оваа година да се запише на факултет и да си го работи занаетот како бербер, пишува во емотивната објава на истиот портал.

„Секогаш ми велеше, мајко се ќе биде во ред, јас сум тука за сѐ што треба. Се одлучува за берберскиот занает каде што е и омилена личност“.

Хуманите и храбрите луѓе судбината ги поврзува. Така е со Павел и Јован Костадинов од Виница кој спаси над 20 деца и е вистински херој, но тој знаел да се заштити – ставил мокра ткаенина на дишните органи.

Павел и Јован имале страст да возат мотори по нашите убави планини. Чистите души ја сакаат чистата природа, а и таа ги сака нив. И Јован, како и Павел, пред две години изгуби родител, така и тој цврсто се соочил со животните предизвици, а својата големина на непоколеблива храброст и хуманост ја покажува на дело, не жалејќи го својот живот повеќе пати влегува во опожарената дискотека.