Педесетгодишната Теса Ромеро, социолог, која живее на југот на Шпанија, преживеала клиничка смрт која траела 24 минути додека ја возела својата ќерка во училиште. Нејзиното срце престанало да работи, а докторите не можеле да се согласат околу точната причина – споменувале акутен инфаркт миокарда и изненаден срцев застој.

Во својата книга „24 минути од другата страна: Живот без страв од смртта“, таа детално го опишува искуството што трајно го променил нејзиниот поглед на животот и смртта.

„Почувствував огромен мир“

Докторите подоцна ѝ рекле дека нејзиното срце не работело цели 24 минути, но тоа што таа го доживеала за тој период ја променило нејзината перцепција за постоење.

„Моето заболување беше одраз на мојата емоционална состојба“, вели Теса. Пред да го доживее искуството со клиничката смрт, Теса месеците наназад имала сериозни здравствени проблеми, но докторите не успеале да утврдат точна причина.

„Ми ги правеа сите можни анализи, но ниту еден тест не даваше јасни одговори. Моето тело одбиваше да функционира, а никој не можеше да објасни зошто“, додава таа.

По искуството „од другата страна“, ја контактирале многу лекари, невролози и научници кои истражуваат вакви феномени.

„Многумина ми рекоа нешто што ми беше многу значајно – дека моето заболување веројатно било физичка манифестација на мојата емоционална состојба. Во тоа време поминував низ најтешкиот период во мојот живот. Понекогаш, она што не го кажуваме, нашето тело го вика наместо нас.“

„Првото нешто што го почувствував беше огромен мир“

„Првпат после долго време не чувствував физички ниту емоционална болка – патењето престана. Почувствував неверојатно олеснување, како да ми беше симнат огромен товар од градите“, раскажува Теса.

„Се сеќавам како лебдев над плафонот и гледав како минуваат луѓето од малата клиника во која се наоѓав. Најпотресно беше кога ги видов моите ќерки како седат во чекалната.“

„Го видов моето тело, но не разбрав дека сум мртва“

Ромеро вели дека била целосно свесна за сè што се случувало околу неа, но не можела да разбере што всушност се случува.

„Го видов телото кое лежеше таму, но разбрав веднаш дека тоа е моето. Не бев свесна дека сум мртва, бидејќи се чувствував целосно жива, будна и присутна. Не можев да разберам зошто никој не ме гледа и не ме слуша“, вели Теса.

Пред ова искуство, Теса била скептична кон идејата за живот по смртта, но сега уверено тврди дека тоа што го доживеала не било халуцинација, туку нешто вистинско.

„Кога се разбудив, знаев со апсолутна сигурност дека тоа не беше сон. Сè околу мене беше различно. Имав чувство како светот да поминал низ некој старински филтер. Како времето веќе да не работи на истиот начин – сè беше побавно, потешко и исполнето со подлабоко значење.“

Веќе не се плаши од смртта

Ова искуство го променило нејзиниот однос кон смртта – веќе не се плаши од неа.

„Пред тоа, имав длабок страв од смртта. Ја гледав како нешто темно, неизвесно и болно. Сега разбрав дека смртта не е крај, туку премин“, објаснува таа.

„Тоа е како да преминеш низ врата во место каде што сè има смисол, каде што љубовта и мирот ги исполнуваат сите. Веќе не се плашам од смртта. Напротив, чувствувам огромен мир знаејќи дека животот не завршува со последното дишење. Ние не сме сами. Бескрајно сме сакани.“

Научни објаснувања и теории

Иако научниците сè уште не можат точно да објаснат што се случува при клиничката смрт, постојат истражувања кои сугерираат дека мозокот може да продолжи да функционира дури и по прекинувањето на работата на срцето.

Студиите покажуваат дека човечкиот мозок може да работи уште некое време по срцевиот застој, а во некои случаи се забележани повремени бранови на активност дури и еден час по прекинот на снабдувањето со кислород.

Овие факти доведуваат до прашањето дали стандардната медицинска пракса, според која смртта се прогласува по три до пет минути без кислород, треба да се преиспита.

Многу луѓе кои преживеале клиничка смрт пријавуваат слични искуства – чувство на лебдење, силна светлина на крајот од тунелот, па дури и средби со починати роднини.

Додека некои веруваат дека тоа се докази за загробниот живот, други научници тврдат дека тоа е само резултат на хемиските процеси во мозокот. Сепак, она што останува нејасно е зошто вакви искуства се јавуваат кај толку многу различни луѓе ширум светот.

Научниците од Универзитетот во Барселона неодамна изнеле загрижувачки детали по истражувањата спроведени во Средоземно Море, на длабочина од 5,14 километри под површината на водата.

Подморница со човечка посада се нурнала до најдлабоката точка (позната како Calypso Deep), југозападно од брегот на Грција, и направени се снимки кои потоа биле проучувани.

Сликата е тажна според извештајот, на самото дно биле забележани 167 предмети (најмногу од метал, пластика и стакло), а извлечен е заклучок дека ова е една од најголемите забележани концентрации на отпад на големи длабочини во морето.

Професорот Микел Каналс нагласил дека меѓу пронајдените предмети биле и полни вреќи со отпад, што е доказ дека тие биле исфрлени од чамци.

Сликата е тажна, но и алармантна, бидејќи фрлањето отпад во морето може да има негативен ефект на локалниот екосистем, пишува Универзитетот во Барселона.

Опасност за подводниот свет

Научниците предупредуваат дека морските животни можат да проголтаат пластичен отпад. Покрај тоа, одредени видови отпад можат да ослободат токсини и да имаат негативен ефект на здравјето на подводниот свет.

“За жал, кога станува збор за Средоземно Море, не би било погрешно да се каже дека ‘ниту еден дел не е чист’,” додал професор Каналс.

Поради големата длабочина и делумно недостапниот терен, акциите за чистење се речиси невозможни, па постои стравување дека отпадот може да остане на дното со децении, продолжувајќи да нанесува штета на екосистемот.

Не е изолирана ситуација

Дека ова не е единствен случај покажува откритие на експедицијата предводена од океанографката Даун Рајт, половина од 2022 година.

Таа објавила фотографија од најдлабоката точка во светот (Маријански ров), лоцирана во Тихиот Океан, и предизвикала вистинска дебата.

“Дали ова прв пат го гледаме на длабочина од 10.900 метри?!”, напишала таа.

Погледнете го видеото:

Месечината во Бик носи стабилност, сигурност и потреба за уживање во едноставните животни радости. Позицијата на Месечината во Бик најмногу ќе им одговара на Биковите, Девиците и Јарците.

Оваа позиција на Месечината ја нагласува емоционалната постојаност, но и потребата за материјална сигурност. Лицата со Месечина во Бик често се трпеливи, лојални и поврзани со семејните вредности. Нивните емоции се длабоки и постојани, но не сакаат нагли промени или непредвидливи ситуации.

Месечината во Бик подразбира стабилност

Чувството на комфор им е многу важно, па ќе тежнеат кон создавање пријатно и сигурно опкружување. Љубовта кон храната, природата и уметноста често е изразена, а во меѓучовечките односи претпочитаат стабилност и доследност.

Влијанието на Месечината во овој знак носи способност за долготрајно приврзување за луѓето и работите што им се значајни, но и наклонетост кон тврдоглавост кога станува збор за промени. Иако се топли и нежни, можат да бидат бавни во прилагодувањето на новите околности.

Спокојството и упорноста ги прават личности на кои може да се потпреме, а нивниот инстинкт за зачувување на хармонијата придонесува за пријатна атмосфера во нивното опкружување.