На 28 јуни 2025 година, Белград беше сведок на уште еден масовен протест кој, иако најавен како „еден поинаков Видовден“, се претвори во настан што го означи новиот почеток на движење кое ја тресе Србија од ноември 2024. Причината: трагедијата во Нови Сад, кога падната надстрешница на железничката станица усмрти 16 луѓе, за што никој од власта сѐ уште не сноси одговорност.
Иако улиците беа преполни со граѓани, студенти и опозициски поддржувачи, атмосферата брзо прерасна од мирен протест во конфронтација со полицијата. Присутните се надеваа на промени, а студентите јавно ја прогласија власта за нелегитимна, со 16 минути молк во чест на жртвите.
Ноќта заврши со судири, апсења и полициска бруталност. Ден потоа, граѓаните одговорија со масовни блокади низ Белград и повеќе од 20 други градови во Србија. Од Зелени Венац до Газела, од Вождовац до Земун – улиците беа исполнети со луѓе, транспаренти и отпор.
Формиран е Академски кризен центар, а протестното движење доби три јасни барања: итни парламентарни избори, распуштање на кампот на владини поддржувачи пред Собранието и ослободување на приведените студенти.
Осум месеци по несреќата во Нови Сад, Србија е длабоко поделена, но отпорот расте. Видовден можеби не донесе пад на власта, но го запали пламенот на нешто што повеќе не може да се игнорира. Играта на шах продолжува.
