Connect with us

Приказни

,,Семејство ме исфрли на улица по смртта на мајка ми, но не се откажав од себе“ – Арсова е жена борец

Published

on

Христина Арсова е жена-борец. Таа е хероина која во животот поминала низ секакви тешкотии и предизвици. 

Нејзината приказна раскажува за непресушната желба таа да го живее животот за неа, а не судбината да ѝ ги земе сите сили од неа. На само едногодишна возраст оставена во мајчин дом, подоцна посвоена, по што почнува нејзината борба за опстанок. Од 2008 година е вработена во ЈП „Градски паркинг“ – Скопје, низ годините докажувајќи ги своите вредности и посветеност успева да биде унапредена и продолжува да работи посветено. Освен што е спортистка, студентка и работник, таа е родољуб – борец за својата земја, доказ за тоа е нејзиното овогодишно учество во Илинденскиот коњанички марш до Крушево. Во продолжение следи нејзината животна приказна…

„Откако првпат се разделив од мајка ми, спортот ме научи на борбениот дух“, истакна таа.

Таа истакна дека нејзиниот живот ја научил  дека човекот што ни дава живот, не секогаш е нашиот родител. Покрај тоа таа пронајде потпора во спортот за да може да преживее. 

„Искрено благодарение на фудбалот ја изградив мојата личност, којашто сум денеска, а тоа е ред, дисциплина и тимска соработка. Спортот ме научи за борбениот дух со кој и понатаму во животот се соочувам. Од 2003 година со самото формирање на големиот женски фудбал во Р. Македонија започнав во тимот ЖФК „Ломбардини“, каде што исто така сум им благодарна на стручнот штаб кои беа тука во најтешките моменти. По формирањето на женската фудбалска лига исто така и реперезентација во која заземав место да бидам дел од државниот дрес од околу 14 години ги бранев боите на репрезентативниот дрес и имам изиграно околу 40 меѓународни натпревари. На моите 17 години ја изгубив мајка ми, светот ми беше срушен бидејќи таа ми беше се’ што имав од семејството, ама баш се’ Никогаш не барав да ме сожалуваат, барав само шанса, чесно да заработам, таа шанса ја добив во Градски паркинг”, раскажа Арсова.

Таа раскажа и за тоа како нејзиното семејство ја исфрли на улица по смртта на мајка си, но таа не се откажа од себе ни од својот живот.

„После големата борба, за да си обезбедам покрив над глава, одлучив да го оставам спортот. За да продолжам да се борам за да добијам покрив над глава и некоја работа, за да можам да опстанам. До ден денес никогаш не побарав да ме сожалат барав само шанса, чесно да заработам. По моето излагање во емисија-Бисери кај Анета Кочишки за мојот животен пат, телефонски се јави секретарката на Градски паркинг и истите посочија дека сакаат да ми помогнат, тоа беше во 2008 година, кога бев повикана на состанок и истите со тогашниот директор одлучија да ме вработат. Меѓувремено го завршував средното образование и истовремено имав проблеми со станот во кој живеам сега, за кој судскиот процес траше 9 години и истиот заврши во моја полза. Следнот чекор беше запишување на правен факултет на отсек Новинарство и односи со јавност. За ова тогашната власт ни овозможи на ранливата категорија да се до образоваме и ни овозможија финансии за школување. Подоцна по долгото работење во Градски Паркинг од околу 14 години како инкасант – наплатувач, и со назначување на локалната власт ми се даде повторно шанса да ги истакнам своите вредности, односно тие беа препознаени од страна на Градоначалник на град Скопје Данела Арсовска и директорот на јавното претпријатие „Градски паркинг“ – Скопје, М-р.Бојан Христовски, по што бев унапредена на работната позиција”, раскажа таа.

Покрај тоа не криеше колкава чест претставуваше за неа да оддаде почит кон паднатите борци од Илинденското востание.

„Со самото образовање и изучување на историјата на Република Македонија за Илинденското Востание од 1903 година – симболот на македонскиот непокор за нашите херои, бев инспирирана еден ден и јас да дадам учество и да го поминам патот на црешовото топче, каде што движеле славните јунаци од Илинденското востание. И по долгото исчекување ми се овозможи да оддадам почит кон паднатите борци од Илинденското востание и по тој повод ми овозможија да бидам дел од здружението Бигорски манастир – ,,Патот до црешевото топче”, кадешто учествував преку организиран коњанички марш како жена борец”, раскажа Арсова.

Приказни

Дали за десетина години ќе има кој да прави бурек?

Published

on

На нашите простори пекарските производи, особено бурекот, имаат долга и богата традиција. Со месо, сирење, спанаќ или праз, комбиниран со јогурт или ајран, бурекот е омилен меѓу сите генерации. Но, прашањето кое се поставува е дали за десетина-петнаесет години ќе има кој да го прави.

Пекарскиот занает е тежок и бара посветеност, а интересот кај младите за оваа професија постојано опаѓа. Абдурахим Ештрефи од Скопје е дел од последните генерации македонски бурекџии. Веќе 45 години ги прави највкусните пити, буреци и ѓевреци. Тој го изучувал занаетот три години во стручно училиште, а потоа продолжил да работи во објектот каде што е активен уште од 1980 година. Денес, фамилијарниот бизнис го води со својот брат.

„Тежок е овој занает, но е профитабилен. Веќе 45 години станувам во три-четири наутро. Не е лесно“, вели Ештрефи.

Иако машините значително го олесниле процесот на производство, новите генерации сè поретко се заинтересирани за пекарството. „Ова е стар занает, но младите не сакаат да го учат. Имам синови, внуци, но никој од нив не е заинтересиран. Најдобрите бурекџии заминаа во странство. Сите мои колеги, пријатели – веќе не се тука. Денес има машини и фрижидери, но потребно е да се знае рецептот, да се учи и да се работи посветено“, објаснува тој.

Според податоците на Стопанската комора од 2023 година, просечната возраст на вработените во пекарската индустрија е 57 години. Иако постојат програми за обука, 82% од компаниите се соочуваат со потешкотии да обезбедат стручен кадар.

Дали иднината на бурекот е неизвесна? Ќе зависи од тоа дали ќе успееме да го зачуваме и пренесеме овој занает на новите генерации.

Continue Reading

Приказни

НОСТРАДАМУС ПРЕДВИДЕЛ ПОПЛАВИ ВО 2025 ГОДИНА Јасновидецот прогнозира нова ера на човештвото

Published

on

Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото, пророкува Нострадамус во врска со големите откритија во квантната физика.

Нострадамус предвидел големи промени во 2025 година кои ќе доведат до „нов светски поредок“. Меѓу нив се спомнати и поплави кои ќе ги уништат крајбрежните градови и ќе остават милиони без покрив над главата, пишува Унилад.

Но, луѓето на социјалните мрежи коментираа дека пророштвото е само здрава логика бидјеќи минатата година ја одбележаа поплави.

Меѓу страшните пророштва за следната година Нострадамус наводно спомнал и тајни култови кои би ја користеле моќта на „мрачните ритуали“.

Унилад пишува и дека Нострадамус предвидел големи откритија во областа на квантната физика.

„Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото“, пророкува Нострадамус.

Тој најави и дека во 2025 година ќе излезат на виделина долго чуваните тајни. Се чини дека теоретичарите на заговор се многу среќни поради ова.

Ова ќе го промени текот на историјата, тоа е почеток на нова ера, толкуваат различни поддржувачи на делата на Нострадамус, кои исто така тврдат дека во 2025 година повторно ќе почне да се цени некоја „древна мудрост“.

Се смета дека јасновидецот кој живеел во 16 век успешно ги предвидел доаѓањето на Адолф Хитлер на власт во Германија, атомските бомби во Хирошима и во Нагасаки и Големиот пожар во Лондон.

Continue Reading

Приказни

31 година од уривањето на авионот „Јак-42“ кај Охрид, погледнете ја реконструкцијата

Published

on

На денешен ден во 1993 година, авионот „Јак-42“ на авиокомпанијата „Авиоимпекс“, кој летал на релацијата Женева – Скопје, се урна во близина на Охрид. Леталото било пренасочено кон охридскиот аеродром поради лошите временски услови, но се срушило на само 4 километри од пистата, меѓу селата Горно Лакочереј и Оровник пишува 4news.mk.

Во оваа трагедија животите ги загубија 116 патници и членови на екипажот. Единствениот преживеан патник подоцна им подлегна на повредите. Како причини за несреќата беа посочени лошото време и наводно недоволната комуникација помеѓу посадата на авионот и аеродромските служби.

Истата година, само неколку месеци порано, на 5 март, на скопскиот аеродром се случи уште една голема авионска трагедија. Патнички авион од типот ФОКЕР 100 на компанијата „Палер Македонија“, кој превезуваше 97 патници, се урна при полетување. Во оваа несреќа загинаа 86 лица. Како причина за падот на Фокерот беше утврдено дека крилјата на воздухопловот не биле размрзнати, што доведе до дефект и пад.

Овие две трагедии го потресоа македонското воздухопловство и јавност. Поради сериозноста на ситуацијата, тогашниот министер за урбанизам, градежништво, комуникации и екологија, Антони Пешев, си поднесе оставка. Овие настани остануваат длабоко врежани во колективната меморија како најцрните денови во историјата на македонското воздухопловство.

Погледнете ја реконструкцијата која за прв пат е направена за овој лет.

Continue Reading
Advertisement
Advertisement

Трендинг

Copyright © 2024 Булевар.мк