Во вториот мандат на Доналд Трамп, додека фокусот на јавноста е насочен кон претседателот, вистинската моќ во Белата куќа ја има друго име – Стивен Милер. Од поранешен советник, тој денес е де факто мозокот и двигателот зад целокупната политика на Трамп.
Со остар идеолошки став, бескомпромисна амбиција и мајсторска употреба на бирократијата како оружје, Милер се етаблира како највлијателна фигура во Вашингтон, пишува Њујорк тајмс.
Уште во 2017 година, Милер бараше од Министерството за домашна безбедност (DHS) да ја спроведе политиката за раздвојување на семејства мигранти. Осум години подоцна, во мај 2025, тој лично се појави во седиштето на имиграционата служба ICE и издаде наредба: „Не апсете само криминалци – апсете ги сите.“
Под негова директива започнаа масовни рации низ САД – по ресторани, фарми, продавници. Во Лос Анџелес дневно беа приведувани над 2.000 луѓе. По протестите во Вестлејк, претседателот Трамп испрати илјадници војници од Националната гарда, иако гувернерот Гавин Њусом се спротивстави. Целата криза, пишува Џејсон Зенгерли, практично беше дело на Стивен Милер.
„Сенката“ што ја води администрацијата
„Во суштина, DHS го води Милер,“ вели еден советник на Трамп. Други извори тврдат дека и Министерството за правда е под негова контрола, бидејќи државната обвинителка Пем Бонди повеќе се посветува на медиумски настапи отколку на реално раководење.
Денес, Милер не само што ја диктира политиката за имиграција, туку има влијание и врз прашања како што се трансродовите права, образованието, екологијата и надворешната политика. Како што вели конзервативниот активист Кристофер Руфо: „Милер ги претвора Трамповите инстинкти во конзистентна идеолошка агенда.“
Според Стив Бенон, тој има повеќе моќ од кој било советник од времето на Реган. „ICE денес е како негова лична егзекутивна единица“, додава тој.
Милер – и идеолог и стратег надвор од Белата куќа
Како основач на организацијата America First Legal, Милер води правни битки против политиките на администрацијата на Бајден – особено оние насочени кон заштита на малцинствата, ЛГБТК+ заедницата и корпоративната разновидност. „Целта ни е да го спречиме отворениот расизам против белците, Азијците, Индусите и Евреите,“ изјави тој.
Парадоксално, иако е гласен противник на судските интервенции, неговата организација систематски ги користи судовите – најчесто пред судии именувани од Трамп – за да ги оспори либералните политики.
Во 2023 година, Милер повторно го активираше речиси заборавениот Закон за непријателски странци од 1798 година, со цел да депортира над 100 венецуелски државјани без судење, под изговор дека се поврзани со банда. Иако судовите ја оценија мерката како незаконска, Милер остана тврдоглав: „Судот нема надлежност овде.“
Опстанок преку политичка флексибилност
Во средина каде никој не трае долго, Милер преживува – благодарение на својата способност да ласка, манипулира и брзо да се дистанцира од паднатите сојузници. Го напушти Бенон и Џеф Сешнс кога тие изгубија влијание, и се зближи со Џаред Кушнер и Иванка Трамп.
Неговата лојалност кон претседателот се изразува и во симболика. Кога беше запрашан за омилениот филм од 80-тите, одговори: Bloodsport со Жан-Клод Ван Дам – исто како Трамп. „Можеби претседателот не мисли дека е незаменлив, но не може да замисли да функционира без него,“ изјави член на транзициониот тим.
Идеологија што оди подалеку од Трамп
Иако Трамп е подготвен да прифати економски корисна имиграција – како визи за квалификувани странци или посебни програми за инвеститори – Милер секогаш инсистира на целосно затворање на вратите. Кога Трамп, под притисок на аграрното лоби, ги стопираше рациите на фармите, Милер веднаш ги обнови.
Иако го има последниот збор во администрацијата, неговата политика не е секогаш популарна. Според анкетата на Универзитетот Квинипијак, 57% од Американците не ја одобруваат имиграциската политика на Трамп – област каде Милер има најголемо влијание.
Во подкаст, со ентузијазам рече: „Ќе се будиш секое утро два часа порано само за да ги гледаш депортациските летови како полетуваат. Ќе биде прекрасно.“
