Tag Archives: Бугарија

На Бугаринот Виктор Стојанов изречена му е доживотна забрана за влез во Македонија

„На претседателот на бугарската фондација „Македонија“, Виктор Стојанов, изречена му е доживотна забрана за влез во Македонија, Ова го потврди тој за порталот „Лупа.бг“. Тој веќе имаше забрана од една година и 3 месеци. Кога му завршила се упатил кон Скопје, но бил вратен назад на граница бидејќи забраната му била продолжена на неодредено време.

„Добив доживотна забрана за влез во Македонија. Нема причина да не ми биде дозволен влез во земјата. Немам ни казна за непрописно паркирање таму, но непожелен сум. Во РСМ имам спроведено над 500 хуманитарни иницијативи, се обидов да му помогнам на Скопје побрзо да влезе во ЕУ, како и да ги зближам двата народа. Наместо благодарност, добив забрана. Ќе ја запознаам со ова Европската комисија против расизам и нетолеранција (ЕКРИ) на Советот на Европа. На овој начин работите нема да останат незабележани“, рече Стојанов.

Тој потсети дека поради омраза кон бугарскиот народ, влезот на Северна Македонија во ЕУ беше одложен. Оваа одлука беше донесена на Самитот на Берлинскиот процес во понеделникот во Тирана. Зелено светло на патот кон евроинтеграциите добива само Албанија, за која во јануари следната година се отвора преговарачко поглавје.

„Некои опозициски партии се виновни за заостанатоста на Северна Македонија, како и претседателот Стево Пендаровски. Наместо да гради мостови меѓу двете земји, тој постојано ги уништуваше“, истакна Виктор Стојанов.

Според него, Албанија целосно заслужува да го продолжи својот пат кон европската интеграција. Има многу добро законодавство за малцинските права. Во земјата живеат 100.000 Бугари, а во Тирана 12.000. Од Бугарите таму има советници на министри, Бугарите се и директори на претпријатија.

Фондацијата „Македонија“ е активна и во Албанија. Обезбедуваме учебници, алатки, таблети. Таму сме добредојдени и не чекаат“, истакнува Стојанов.

СТОЈАНОВ: За прв пат во Македонија ќе има бугарски фудбалски клуб

Виктор Стојанов, претседател на фондацијата „Македонија“ во интервју за бугарски Ритнитоп,  рече дека за прв пат во Македонија ќе има бугарски фудбалски клуб.

„Процесот е тежок бидејќи не можам да одам во Македонија, испраќам луѓе кои ги водат преговорите, го фотографираат стадионот, се среќаваат со играчите, управата и тренерот. Имаме уште една средба следната недела. Законски, следната недела во тимското здружение ќе има наш претставник кој ќе биде директор, а досегашниот директор ќе стане заменик директор. Работите и чисто законски доцнат, бидејќи екипата е регистрирана како здружение, а не како компанија“, вели Стојанов.

Тој во интервјуто не го открива името на клубот, но вели дека е од третата лига, а седиштето на тимот е блиску до бугарската граница. Додава дека клубот ќе се преименува во „Јунак“.

„Надоместокот за учество во Третата лига е 1.000 евра, околу 1.000 евра се гостински трошоци и од 13 до 15.000 евра за плати и бонуси на играчите. Тимот ќе го финансираме со донациите на активистите на фондацијата „Македонија“. Наскоро ќе разговараме со разни спонзори од Бугарија, бидејќи ова е прв бугарски тим  по 80 години, а ќе бараме спонзори за кои е емотивно важно да има бугарски тим во земјата. Привлековме силни фудбалери и во фаза сме на привлекување уште многу силни фудбалери, чие ниво е Втора и Прва лига. Еден од овие фудбалери е државјанин на Македонија и има одиграно над 200 натпревари“, вели тој.

Очекува универзално обединување и во Бугарија и во Македонија.

„Да не беа постапките на фондацијата „Македонија“ тимот ќе банкротираше бидејќи е во тешка финансиска состојба. На пример, претходната година целиот буџет на тимот беше околу 7.000 евра“, додаде Стојанов.

Претходно бугарската „Фондација Македонија“, имаше неуспешни преговори за купување со најтрофејниот тим Вардар.

Како македонска авторска песна стана бугарска-народна, и се продаде во 3,5 милиони тираж? (Видео)

„Дали знаеш мила мајко што сум несреќна“, се стихови на македонска фолк песна, која ја отпеаја голем број на наши пејачи, уште од крајот на шеесеттите години на минатиот век, кога песната била компонирана.

Автор на истата е Ристо Пулевски, роден во Нижеполе во 1934 година, кој во тој период работел како радиопејач во Радио Битола.

Песната ја посветил на неговата сопруга, ја испеал на радиото и станала многу популарна. На својот репертоар ја ставиле повеќе македонски пејачи, кои редовно ја изведувале за време на своите турнеји кај нашите иселеници.

Но, глобална популарност се случи во 1995 година, кога беше издаден синглот „While the Earth Sleeps“ во изведба на светски популарниот Питер Габриел и „Дип форест“, во придружба на бугарската пејачка Катја Петрова. Таа ги пее стиховите „Дали знаеш мила мајко“, а песната беше искористена и во филмот „Strange days“.

По реакциите дека станува збор на обработка на македонска авторска песна, во јавност се објавија тврдењата на тимот на Габриел, според кои стиховите ,,Дали знаеш мила мајко” потекнувале од бугарска народна песна.

Негирањето на авторството на Пулевски од страна на Габриел беше причина да започне и меѓународен судски спор, а за неговата разрешница, самиот автор Ристо Пулевски раскажа пред повеќе години во интервју за весникот ,,Пензионер плус” кој е официјално гласило на Сојузот на здруженија на пензионерите во Македонија.

Во интервјуто кое го направил битолскиот новинар Никола Талевски, кој почина пред неколку години, авторот Пулевски вели дека песната му „легнала“ на Питер Габриел, кој ја снимил во тираж од 3,5 милиони, и истата се вртела на светската топ листа три години, пробивајќи се на самиот врв.

Околу спорот кој се водел за авторството, појаснува дека не го добил.

-Во едно интервју побараа јас да ја пеам со мојот глас, како доказ дека песната е моја! Го сторив тоа, но… спорот не го добив, ама да те пејат во светот, тоа е чест, нели? И на тие кои беа коректни кон моето авторство, а и на другите, на сите им благодарам!

Нека пејат тоа што јас сум го создал- порача Пулевски, не откривајќи детали зошто конкретно го изгубил спорот и дали воопшто ги заштитил своите авторски права.

Пред да ја создаде „Дали знаеш мила мајко“, во 1962 година тој ја создал и легендарната „Туѓината пуста да остане“. За прв пат ја отпеал во живо во Радио Битола. За оваа песна, тој вели дека кога започнал да работи како радиопејач, вработените во радиото го наговориле да напише своја песна.

-Песната сама ми дојде. Се вратив во село вечерта, ја оставив сијалицата да свети во одајата, зедов тетратка и стило и почнав. Пишував додека не ја завршив и последната строфа длабоко во ноќта.


Имав извонредна песна во главата! По два дена дојдов во Радио Битола и му ја испеав на Борче Талевски – Боцкино, кој раководеше со малиот народен оркестар.
Тој почна да нотира, а директорот Ристо Невеновски ми рече дека ќе ја пејам истиот ден на радио.

Песната стана најпопуларна во емисијата „Желби на слушателите“, и ја зеде дуетот Куцулова – Андреевски. Во Скопје ја зедоа Александар Сариевски и Васка Илиева. Се радував на успехот, моја песна да ја пејат најпознатите македонски пејачи, таа стана еден вид на химна на печалбарите. Набргу потоа ја создадов „Дали знаеш мајко мила“ и ја посветив на сопругата – си спомнува авторот во интервјуто за „Пензионер плус“.

Обработката на неговата песна од страна на Габриел и „Дип форест“ е објавена во повеќе верзии на музичкиот канал Јутјуб.

Коментарите под неа се многубројни, а често завршуваат и со караници помеѓу Македонци и Бугари, кои меѓусебно се обидуваат да докажат чија е песната, дали македонска, авторска, или пак бугарска – народна./Fokus

Видео до песната:

https://youtu.be/suMKJjMLD18

Бугарин го симнал грчкото и го закачил бугарското знаме, и викал: „Ова е бугарска територија“

Во градот Кавала бил уапсен 35-годишен странски државјанин кој на јужната страна од пристаништето, го симнал грчкото знаме од јарболот, го фрлил и подигнал знаме на друга држава, соопштија од Крајбрежната служба на Грција, додека пак според медиумите станува збор за Бугарин, кој грчкото, го заменил со бугарско знаме, јави дописничката на МИА од Атина.

Според соопштението од Крајбрежната служба, веднаш откако ги сменил знамињата, 35-годишниот побегнал, не ги почитувал наредбите на пристанишните власти, давајќи силен отпор при апсењето и навредувајќи ги надлежните.

Грчката новинска агенција АНА-МПА пишува дека освен што ги навредувал надлежните извикувал дека конкретните области ѝ припаѓаат на Бугарија, а според информациите на агенцијата, ова е втор сличен инцидент за уапсениот, кој најверојатно е член на „екстремистичка организација која смета дека Кавала и грчкиот регион источна Македонија ѝ припаѓаат на Бугарија, а не на Грција“.

Бугарскиот навивач кој беше повреден на натпреварот Левски-Шкупи пренесен со хеликоптер до Софија

Откако седум дена се лекуваше на Одделот за интензивна нега на хирургија во болницата „Свети Наум Охридски“ во Скопје по хирушки зафат откако се здоби со повреда од нож во физичка пресметка со навивачи на Шкупи, повредениот навивач од Бугарија пренесен со хеликоптер од Скопје во Софија 

Надлежниот јавен обвинител денеска изврши распит на оштетениот пред неговото отпуштање од болница и ја обезбеди целокупната медицинска документација.

Постапката против четири лица за кривично дело – Насилство продолжува.

Се трага и по лицето за кое постои сомнение дека е директно одговорно за нанесување на тешката телесна повреда на бугарскиот државјанин.

ВИДЕО: Нова снимка од дивеењето на бугарските навивачи

Нова снимка од Градскиот стадион пред натправарот Шкупи Левски Софија во Скопје, покажува дека бугарските навивачи биле насилни кон полицијата. Тие фрлаат со метални шипки, со шишиња и со други предмети.Loading…

Токму бугарските новинари денеска бараа од министерот Бујар османи да ги коментира изјавите од некои бугарски политичари дека со овие инциденти Македонија се оддалечува од Европа. Тој кажа дека „тоа е жално и некоректно“. Повтори дека сите што ќе се обидат да извлечат политички анализи од тензии помеѓу навивачи, тоа го прават злонамерно и не мислат добро на односите меѓу двете држави.

Ставот на МНР на Република Бугарија беше коректен и тоа јас го ценам како однос на бугарската држава. Политичките партии коишто се обидуваат да добијат политички поени на основа на тензии меѓу навивачите, не и мислат добро ниту на Бугарија, ниту на Северна Македонија, ниту на односите помеѓу двете држави, уште помалку на основа на тензии меѓу навивачи да ја процениме европската подготвеност на Македонија, рече Османи.

Навивачите на Левски кои беа уапсени поради инцидентите пред натпреварот со Шкупи беа пуштени на слобода.

Навивачите од Софија кои останаа во Скопје ги собрале неопходните пари за да ја платат казната за уапсените фанови (150 до 200 евра по лице), по што бугарските хулигани беа пуштени на слобода и заминаа во Бугарија.

Според бугарскиот портал „Гонг“, вината за инцидентите на стадионот треба да се бара кај лицата од обезбедувањето најмено од страна на Шкупи.

Видео:

https://fb.watch/m4_VkgUlsX/?mibextid=Nif5oz

БУГАРСКА ПЕЈАЧКА ДО ПРОВОКАТОРИТЕ – Две години живеам во Скопје, не сум чула лош или навредлив збор затоа што сум Бугарка !

Фејсбук статус на Марија Донова во врска со случувањата и провокациите од бугарските навивачи:

 Не можам а да не се вклучам и да не коментирам што пренесуваат на бугарските и македонските медиуми! Не можам да молчам овој пат затоа што темата веќе влијае на мене лично!

Со целата моја почит кон сите оние фудбалски навивачи, клубови и навивачи! Речиси две години живеам во Скопје! Повеќето мои пријатели и роднини знаат што работам и што работам во Македонија. За овие две години, како Бугарка никогаш не се чувствував лошо третирана од луѓето кон мене… Никогаш не сум слушнала лош или навредлив збор против мене, затоа што сум Бугарка! Од други Бугари што доаѓаат во Македонија никогаш не сум слушнала дека биле лошо пречекани од Македонците, или на граница или во некој естаблишмент. По настаните на претепаниот Бугарин во Охрид (кој испадна Македонец со бугарско државјанство), свиркањето на бугарската репрезентација на скопскиот стадион пред извесно време и гледањето на денешниот настан со Левскарите, се прашувам само едно…. Кој ве плаќа да ги правите сите овие провокации и циркуси и да создавате слична тензија меѓу братски Што добивате од целата оваа вештачки создадена омраза едни кон други…. Ако Македонците навистина тепаа Бугари по улиците во Охрид и кршеа коли со бугарска регистрација по скопските улици, тогаш две години ќе ме тепаа и малтретираа психички Само едно последно нешто ќе кажам од секојдневната комуникација со Македонците низ цела Македонија а тоа е дека не ги мразат Бугарите како народ, тие ги мразат бугарските политики, како што ние самите ги мразиме Уште еднаш, убедена сум дека денес, на овие фудбалски навивачи се платени од друга политичка партија да поттикнуваат уште една тензија меѓу нашите народи, чисто медиумски, затоа што во реалност оваа тензија не постои, И секако, кога ќе бараш беља и боја, ќе ја најдеш! Ниту еден нормален човек не би отишол во туѓа земја и да го провоцира ова и да очекува да излезе од борба Можеби, да правев постојани провокации, ќе ме стават и на вести! Не можам да изберам од кое повеќе да се срамам.. дали од моите „образовани“ и „културни“ сонародници или од нашата историја… Знам само едно – сакам да живееме во мир, разбирање и меѓусебна почит! 

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10227608103603093&id=1080936454&post_id=1080936454_10227608103603093&eav=AfY07tEV1OoGZuSZs2DvBy5msgcRXQpMEwoDjc4C3-U47rdSSsEWC8lp05ZkKqWQp-k&viewer=100044618915374&m_entstream_source=timeline&paipv=0

Внесувањето на Бугарите во Уставот е во согласност со Крушевската република и АСНОМ (Видео)

Премиерот Димитар Ковачевски од Собранието им укажа на граѓаните да не се плашат од измената на Уставот и вметнување на Бугарите и другите народи во преамбулата. Тој укажа дека уставните измени не се под никаква уцена, ниту диктат.

Според Владата, предлогот за вметнување на Бугарите во Уставот и на уште неколку етнички заедници е поради зајакнување на правата на заедниците поради усогласување со Копенхашките критериуми за членство во ЕУ, а уставната традиција на Македонија е започната уште со Крушевската република.

– Уставноправната поставеност и традиција на Македонија во која се афирмира јазичниот , верскиот и културниот идентитет на сите заедници во нашата земја започна уште во државноправните традиции наведени во Крушевската република и во одлуките на АСНОМ.

„Ние не треба да ја пропуштиме оваа шанса за Европа. Еднаш тоа се случи кога се одвоивме од Хрватска. А дали ќе се случи пак годинава, вие во парламентот ќе одлучите. Европските претставници предупредуваат дека постои ризик од одвојување на Северна Македонија и Албанија ако пред крајот на годината не се усвојат уставните измени. Тоа значи дека тие не се диктат, туку дел од преговарачката рамка со ЕУ“, рече Ковачевски.

Тој ги убедуваше пратениците дека ЕУ не се меша во идентитетските прашања и дека ништо од уставните измени не задира во нив. Според премиерот, промената на Уставот носи само добрососедски односи.

Во својот говор се осврна и на европските фондови до кои пристап ќе има Македонија. Пратениците ги убедуваше да гласаат и да ги донесат измените бидејќи ќе се отворат големи фондови, кои ќе донесат просперитет за државата.

Партијата на Петков поднесе декларација дека Илинденското востание е бугарско

Партијата на екс бугарскиот премиер Кирил Петков поднесе Декларација дека Илинденското востание е бугарско.

Се очекува оваа декларација да биде усвоена во следните денови.

Во образложението навеле дека „Илинденско-преображенско востание е венецот на бугарското национално ослободително движење“. Претходно, Петков ветуваше дека историјата ќе ја остават настрана.

НА ДЕНЕШЕН ДЕН во сред Софија стрелани македонските поети Никола Ј. Вапцаров и Антон Попов

На денешен ден пред 81 години на Гарнизонското стрелиште во Софија стрелани се Никола Јонков Вапцаров и Антон Попов, македонски интелектуалци и патриоти.

Вапцаров бил поет, есеист, новинар и револуционер и еден од основачите на Македонскиот литературен кружок во Софија (1938-1941). Роден е на 7 декември 1909 година во Банско, во Пиринска Македонија, каде го минал и  детството.

Вапцаров учи гимназија во Разлог, Пиринска Македонија, но поради тешката материјална состојба го прекинува образованието и потоа завршува воено поморско- машинско училиште во Варна. Поради условите во кои живеел, Вапцаров се школувал, а подоцна и пишувал на туѓ јазик, но никогаш нема да заборави дека е Македонец.

Првата своја песна „Кон светлите идеали“ ја објавува во весникот „Борба“ во 1926 год. Наредните две години своите творби ги објавува објавува во списанието „Родина“.

Се жени со Бојка, ќерка на Македонци, доселеници од Егејска Македонија. Во 1935 година Бугарија ја зафаќа економска криза. За да преживее Вапцаров работи како физички работник во фабрика во Софија во многу тешки услови. Борејќи се со сиромаштијата, ќе доживее лична трагедија – ќе му почине синот единец Јонко. И покрај невремето во кое живеел, не престанал да пишува.

Станал член на тамошното антифашистичко движење и еден од организаторите на протестите кои ќе започнат по затворањето на фабриката во која работи. Фабриката повторно проработува, но Вапцаров е веќе трн во окото на власта и останува без работа.

Неговиот талент за пишување е неспорен. Со една негова песна победува на анонимен конкурс на списанието „Летец“. Победува и на натпревар за радио-драма, но откако организаторите дознаваат за кого се работи, неговата драма не е поставена ниту емитувана.

Во 1940 година Вапцаров ја издава својата единствена стихозбирка „Моторни песни“.

Заедно со Михаил Сматракалев и Антон Попов во октомври 1938-ма е еден од основачите на Македонскиот литературен кружок во Софија, во кој подоцна се вклучуваат и Коле Неделковски, Венко Марковски, Ѓорги Абаџиев и други.

Во реферат по повод основањето на кружокот, Вапцаров напишал:

„На нас, како Македонци што пишуваат, ни е неопходна една правична емоционална сила, што ќе ни ја раздвижи крвта, ќе ни раздвижи многу претопени чувства, многу спомени… Зашто ако последните години македонската револуционерна борба тапка во место, ми се чини дека причината е во недостигот на жива творечка сила… Се случи така што во српска и грчка Македонија (Вардарска и Егејска) – великобугарските утопии се оладуваат и јакне едно поколение инспирирано од лозунгот „Слободна и независна Македонија“.

Вапцаров натаму вели:

„Тоа е најважната етапа од македонското прашање кое навреме не го забележавме и за чие преспивање носиме одговорност… Ако тагуваме за својата Татковина, ако во нас има капка македонска крв, ако во нас останала капка благодарен патриотизам, овојпат треба да се впрегнеме, ропски да се впрегнеме, за да понесеме дел од одговорноста на едно дело и жестоко величие на една епоха… Ние треба да ја познаваме македонската историја и најмногу историјата на национално-револуционерното движење – Илинден, Гоце, Даме… Ние сме Македонци. Затоа и нашето творештво треба да биде во служба на македонската кауза…“

Овие зборови на Вапцаров доволно кажуваат каков Македонец бил тој.

Во април 1939 година е донесен Статут на кружокот, во кој јасно се нагласува дека: „Кружокот е самостојна, независна група од македонски поети и писатели, обединети од заедничка цел да работат за создавање на македонска уметничка литература.“

Освен рефератот на Вапцаров, зачувани се и други написи, статии и реферати на членовите на кружокот, кои на своите собири ги читале своите дела и меѓусебно си давале критики за напишаните творби. Зачуван е и текстот на Антон Попов „За македонската нација“.

Во 1941 година, заради прогонствата и затворањата на членовите на кружокот, тој престанува да постои. Вапцаров започнува илегално да делува и учествува во многу саботажи. На 4 март наредната година е уапсен од бугарските фашисти  и потоа неколку месеци крвнички мачен во софиските затвори.

Знаејќи дека го чека смрт, Вапцаров се обидува да се самоубие сечејќи си ги вените. На 23 јули 1942 година бугарскиот суд го осудува на смртна казна без право на жалба. Истата вечер Никола Јонков Вапцаров и Антон Попов се стрелани на гарнизонското стрелиште во Софија.

Никола Јонков Вапцаров останува еден од најголемите синови на Македонија, пишуваат Македонците од ОМО „Илинден“ од Пиринска Македонија, и додаваат „Македонија не смее да го заборави“.

(Село Игуменец денес Гега во Пиринска Македонија)

Антон Попов е правнук на поп Стојан од Берово

Антон Николов Попов роден е на 20 октомври 1915 година во Попово маало, село Игуменец (денес Гега) во Пиринска Македонија. Тој е македонски писател, патриот и учесник во отпорот против режимот во Бугарија. Бил еден од основачите на Македонскиот литературен кружок.

Неговиот прадедо поп Стојан се доселил од Берово. Тој, како соборец на Иљо Малешевски и учесник во Кресненското востание, бил убиен од Турците. Истата судбина го снашла и дедо му Костадин Попстојанов, војвода на чета во Горноџумајското востание, заедно со неговите двајца браќа. Татко му, учителот Никола Попов бил учесник во револуционерните борби.

Попов основно образование завршил во родното село, потоа продолжил во гимназијата во Самоков. Заради учество во ученички кружок и ширење на марксистички идеи помеѓу учениците на гимназијата бил исклучен и принуден да го продолжи своето средно образование во Неврокоп, каде и го завршил во 1933 година.

Неможејќи поради материјални тешкотии да продолжи на факултет, станал учител во Гега и за кусо време создал интернат за 100 сиромашни деца во селото. Од 1934 година Антон Попов бил член и на Бугарската комунистичка партија (БКП).

Во 1936 година се запишал во Државното високо училиште за финансии и административни науки во Софија, а есента 1937 година станал чиновник во Софија каде работел и како новинар. И Попов е еден од основачите на Македонскиот литературен кружок во 1938 година. Во тоа време ја напишал статијата „Дали постои македонска нација“, во која дава образложен позитивен одговор.

На почетокот на мај 1941 година е мобилизиран во 25 пешадиски полк на Беломорието. По нападот на нацистичка Германија врз СССР заедно со Никола Вапцаров стануваат членови на Воениот центар при ЦК на БКП, каде пројавил вонредна активност. По апсењето на Вапцаров на 4 март 1942 година, набрзо, на 24 април бил уапсен и Антон Попов. Во судскиот процес против ЦК БРП на 22 јули е осуден на смрт и на 23 јули, заедно со Н. Ј. Вапцаров и четворица други комунисти бил стрелан на софиското гарнизонско стрелиште.

Со неговото име и во негова чест, Петричкиот партизански одред, формиран на 24 мај 1944 година, е наречен „Антон Попов“.

Еве што запишал Антон Попов:

„Беснееја на македонската земја разни господари. Срби, Турци, Грци, Бугари… Тогаш, од македонската нива сите тие береа. До денеска само на еден правото не го признаа. Правото на Македонецот да ја ора својата земја и единствено тој да го бере плодот од својата нива. Стариот господар на таа земја, правото на големиот македонски дух – не беше признат. Историјата на човештвото е полна со неправди. …Кој ги инспирира настојувањата да се избрише македонското сознание, македонското име, да не го признаваат правото на македонскиот народ да биде господар и чувар на својата родна земја? Кој ги поттикнува нивните свирепи мерки, нивното цврсто решение? Кој ги поддржува и оправдува нивните настојувања- плен на угнетување да бидат нивните славјански браќа“?- напишал Попов.

(Д. Г.) Денешен.мк