Член 8, став 2, од “Договорот за (не)пријателство, (не)добрососедство и (не)соработка меѓу Македонија и Бугарија“, гласи: “… со цел продлабочување на заемната доверба, двете договорни страни ќе формираат ‘Заедничка мултидисциплинарна експертска комисија за историски и образовни прашања’, на паритетна основа, за да придонесе за објективно и засновано на автентични и докази засновани на историски извори, научно толкување на историските настани. Комисијата ќе поднесува едногодишен извештај за својата работа пред владите на договорните страни“.
Прво, Македонија нема никаков интерес за ваква комисија. Тоа значи дека таа ни е наметната како едностран интерес на Бугарија (и на тие што се кријат зад неа). Намерите се речиси очигледни: да се поткопа и поништи македонската историја која, според преамбулата на договорот, е заедничка, што само може да значи – бугарска. А, да потпишеш дека имаш заедничка историја со сосед кој смета дека нема ниту Македонци, ниту македонски јазик, е директна смртна пресуда за македонизмот. Поинакво објаснување – нема. Второ, копањето во историите на Македонија и Бугарија не може никако да ја “продлабочува заемната доверба“, туку само да го избрише постоењето на Македонците како посебен народ. Во меѓувреме, целосно се потврди дека целта е Македонците постепено да се претопуваат во Бугари. Трето, во текстот не се спомнуваат никакви “јазични прашања“, а македонскиот јазик е целосно деградиран со формулацијата со која е потпишан договорот – дека е “според Уставот на земјата“. Сме прифатиле дека македонскиот јазик не е автохтон и затоа неговото бришење е сега главна тема на бугарските фантазмагории. Четврто, нема рок до кога Комисијата треба да ја заврши работата, што е нормално и логично во слични ситуации. Таа треба да поднесува годишни извештаи, што потврдува дека нејзината работа треба да биде долгорочна. Според тоа, нема никаква основа сегашното бугарско форсирање за брзи резултати. За нив, меѓутоа, тоа е клучно бидејќи ако сега не ги реализираат своите историски синдроми и безумности спрема Македонија, кога можат да не уценуваат со преговорите за членство во ЕУ, таква шанса веќе никогаш нема да имаат. Сето тоа е прецизно испланирано од нивните американски партнери. Жалосно е што нашето МНР го прифаќа и поддржува бугарското инсистирање на брзи резултати од Комисијата, што е директно на наша штета бидејќи се стимулира наша капитулација. Петто, ако со сегашното агресивно и налудничаво бугарско однесување во Комисијата “се продлабочува меѓусебната доверба“, тогаш како и врз основа на што започнуваат оружените судири?
Клучно е да се констатира дека нашето прифаќање на ваква комисија со Бугарија, а потоа и со Грција, се наши историски грешки за кои еден ден некој ќе мора да одговара. Јасно е дека комисијата не ја измислија ниту Софија, ниту Атина, туку Вашингтон, ама тоа не е никакво оправдување за тие што се сложиле да се понижува државата Македонија. Не треба да биде спорно дека двете комисии се извонредни алатки за софистицирано бришење на корените на македонизмот. Објективни капацитети да испланираат такво нешто немаат ниту Бугарија, ниту Грција. Ваквите механизми се клучни закани за Македонија. Затоа, крајно време е одлучно да реагираме и да го прекинеме овој циркус. Во спротивно, на меѓународната политичка сцена ќе продолжиме да изгледаме како заскитани инфериорни аматери.
Оставката на проф. Ванчо Ѓорѓиев, од нашиот дел од Комисијата, би требало да биде само добар пример за почеток на промена на нашиот капитулантски однос кон нејзината бесмисленост. Чинам дека тоа е втора оставка. За првата не беа изнесени причини освен што МНР Османи, претходно, излезе со барање дека во Комисијата мора (или треба?) да има Албанец. Таков тој и постави. Како што беше објавено, неговата историска специјалност немаше блага врска со темите на Комисијата ама, како и во многу други прилики, најважно беше што е Албанец. Ако еден од седумте наши членови е неупотреблив, тоа е сериозен хендикеп.
Нема никаква основа да не му се верува на историчарот Ѓорѓиев за притисокот на кој бил изложен. Треба да си многу наивен за да не веруваш дека такво нешто имало и до сега и тоа преку разни канали и начини. Премногу е евидентна спремноста на политичкиот врв во државава да се дадат сите потребни концесии на Бугарија, само за да почнат преговорите за членство. Тоа е погубна политика, на која цело време игра сегашната власт. За Софија, пак, Комисијата ја доби клучната улога за бришење на корените на македонскиот народ. Полесен начин за нив – нема. Затоа, ние сме на потег. За да се прогласи како бесмислена работата на Комисијата, сите потребни аргументи веќе ни ги дала другата страна.
Прво, декларацијата на бугарското Собрание, којашто е врвен официјален државен политички документ, ја дефинира нивната политика спрема Македонија, и ги прецизира сите, за нив релевантни историски “вистини“, измислени уште во времето на комунистичкиот диктатор Тодор Живков. Во неа е јасно кажано дека се’ до 1944 година немало ниту Македонци, ниту македонски јазик. Тогаш, Тито ги “измислил“ Македонците, коишто за Софија секогаш биле Бугари кои зборувале бугарски јазик! Поголема глупост не може да се замисли ама тоа се официјални бугарски ИСТОРИСКИ рамки, политички дефинирани, што значи дека во нив нема никаква наука. Нивниот дел од Комисијата, истите мора безрезервно да ги почитува. На тој начин, не е оставен никаков маневарски простор за било какво преговарање бидејќи својата позиција Софија ја спакува во јасна уцена – земи или остави, “поддржана“ со блокада во ЕУ. И само овој факт е доволен за целосен прекин на работата на Комисијата. Ако другата страна спроведува државна политика со која дефинитивно не прифаќа дека постоиме како одвоен народ, со сопствена меморија и историја, тогаш за што може да се разговара? За каква историја? Освен, да се прифати дека сме биле Бугари и сме зборувале бугарски јазик, ама во 1944 сме се премислиле и сега (привремено?) изигруваме нешто друго. Додека не се освестиме што сме. Бугарската позиција е чиста политика којашто не остава никаков простор за било какви разговори, преговори, договори, компромиси, решенија… Нашите историчари разговараат со претставници на Политбирото на Бугарската комунистичка партија, останати од времето на Живков.
Бугарија отиде и чекор подалеку: во вид на Меморандум, декларацијата е испратена до членките на Унијата и до целиот свет. Македонија не реагираше. Тоа е незамислива и необјаснива неодговорност. Молчењето може да значи само согласност.
БУГАРИЈА ЗАРАДИ МАКЕДОНИЈА ЈА БЛОКИРАШЕ И СРБИЈА? „Да ме праша Господ што сме им згрешиле на Бугарите, нема да знам да ви одговорам“ – блокирано отварањето на кластерот 3 за Белград
Српскиот медиум Блиц.рс, направи анализа за можните причини поради кои Софија го блокираше отворањето на кластерот 3 за Србија.
Анализата ја пренесуваме во целост.
-Србија завчера сепак не доби зелено светло за отворање на Кластерот 3, иако тоа беше препорака на Европската комисија (ЕК). Осум членки на Европската унија (ЕУ) се спротивставија, меѓу кои и едно кукавичко јајце – Бугарија. Ова беше изненадување, а се поставува прашањето зошто Софија ја стави рампата во Белград? Аналитичарите велат дека вака го плаќаме негувањето на добри односи со Скопје, со кое Бугарија е во кавга, но и незадоволна од положбата на својот народ во Србија.
Игор Новаковиќ од Центарот за меѓународни и безбедносни прашања како можна причина за „црвеното светло“ го наведува следново.
– Тоа секако е поради односите меѓу Србија и Северна Македонија, кои се во пораст во последните седум години. Односно Србија цврсто ја поддржува Северна Македонија во македонско-бугарскиот спор. Можно е да има некои барања и за прашањата на бугарското малцинство, но во најголем дел тоа веќе не е голем предизвик – вели Новаковиќ.
Точно, сè уште не се исцрпени сите шанси за отворање на кластерот, бидејќи меѓувладината конференција за отворање на кластерот, доколку ја има, треба да се одржи во неделата меѓу 16 и 20 декември. За ова зборуваше и претседателот на Србија, Александар Вучиќ, кој најави дека Унгарија за следната недела ќе закаже разговори на оваа тема во ЕУ.
„ За тоа нема сомнеж. Имаше осум земји, Шведска, Финска и Холандија и секако Хрватска и Бугарија. Да не праша Господ што сме им згрешиле на Бугарите, не би знаел како да објаснам, но се разбирам за Хрватите. Важна вест е што разговараме со сите. Германија е апсолутно за отворање на кластерот 3. Присутни беа и Франција и Италија и благодарност за поддршката и Германија им се придружи. Заблагодарете им се ако отворат, но и заблагодарете им ако не отворат. Ќе се стремиме следната година да бидеме најголемата растечка економија во Европа – рече Вучиќ.
Ако погледнеме наназад, Бугарија три пати беше меѓу земјите што ја блокираа Србија, во:
Во јуни 2021 година, ги блокираше кластерите 3 и 4
Блокирано поглавје 2 во декември 2020 година
Блокирано поглавје 26 во јануари 2017 година
Овде голема улога игра фактот што не треба да се занемари блокадата на Бугарија, имајќи предвид дека пред три години токму оваа земја стави вето на процесот за приклучување на Северна Македонија во ЕУ, обвинувајќи ја владата во Скопје за омраза. говор против Бугарите.
Почетокот на ваквиот потег на почетокот на јуни годинава го најави бугарскиот претседател Румен Радев, кога се закани дека неговата земја можеби ќе ја преиспита поддршката за Србија за Европската унија поради тоа како Белград се однесува кон бугарското малцинство во земјата. .
– Главниот критериум според кој ќе го судиме и поддржуваме напредокот на земјите од Западен Балкан е токму положбата на нашите сонародници во секоја земја: условите за економски и социјален развој и пред се нивната способност да го бранат својот национален идентитет. , јазик, култура и историска меморија – објасни тогаш Радев.
„Претседателот на Бугарија соработува со двочлена невладина организација која го дезинформира“
Што е проблемот во положбата на бугарското малцинство во Србија?
Милош Павковиќ, од Центарот за европски политики, за „Блиц“ вели дека се слушнале поплаки за економската состојба.
– Забелешките, како што се слушна, се однесуваат на малцинствата кои живеат во пограничната област на Србија кон Бугарија, а Софија постојано се жалеше на нивната економска состојба. Имајќи го предвид искуството на Бугарија во блокирањето на Северна Македонија, оваа блокада не е изненадување. Но не би го споредувал со Скопје бидејќи ми се чини дека овој проблем полесно се решава. Можно е да се најде решение – вели Павковиќ.
„Блиц“ на ова прашање побара одговор и од Националниот совет на бугарското национално малцинство. Стефан Стојков, претседателот на Советот за „Блиц“ вели дека неговите се презадоволни од односот што Србија го има кон нив.
– Не разбирам зошто Бугарија гласаше против. Никој не ме контактирал и не ме прашал како си, претседателот на Бугарија соработува со некои невладини организации кои имаат два члена и го дезинформираат. Националниот совет има ингеренции во четири области: образование, информирање, култура и употреба на службен јазик, задоволни сме од соработката во сите области. Мислам дека суштината на се е економијата и развојот на целиот југ, вклучително и општините Босилеград, Димитровград и Бабушница. Треба да се најде и начин наши претставници да се вработат во безбедносните служби – вели Стојков.
Тој додава дека „со политиката што ја води Владата на Србија во последните десет години, како и со добрососедската политика, Бугарите во Србија се чувствуваат уште посигурни, слободни и почитувани“.
Според последниот попис, во Србија живеат 12.918 граѓани кои се изјаснуваат како Бугари. Според пописот најмногу Бугари има во:
Босилеград 4.075
Димитровград 3.669
Белград во 899 г
Ниш 774
1.123 до цела ВојводинаСрбија ги започна преговорите за членство во ЕУ во јануари 2014 година. Од вкупно 35 поглавја, досега се отворени 22 од вкупно 33, поделени во шест кластери, а две се привремено затворени. Последен пат Србија отвори поглавје во декември 2021 година, имено кластерот 4, кој вклучува четири преговарачки поглавја од областа на зелената агенда и одржливото поврзување.
За неполни четири дена најмалку 11 средношколци завршиле со повреди и скршеници по телото само во болницата Наум Охридски, по тик-ток трендот „супермен“. Станува збор за опасен предизвик меѓу средношколците, но и поголемите основци што се повеќе го има во училиштата.
Во скопско Зелениково во близина на основното училиште татко пријавил во полиција дека неговиот син се здобил со тешка повреда предизвикана од супермен предизвикот.
Предизвикот е еден да скокне со испружена рака како стрип ликот супермен и групата го фрла предизвиканото момче или девојче во висина. Скока врз група на деца кои или ќе го фатат или не. Ова видео е направено во едно од средните училишта во Скопје.
Исто така и во дел и од основните училишта од осмо и деветто одделние го прифаќаат овој предизвик. Од видеата најчесто се гледа дека групата се трга настрана и детето паѓа директно на бетонот. Директорот на болницата „Наум Охридски“ Небојаша Настов објаснува дека децата имаат најразлични повреди..
Докторите велат дека ваквите предизвици се многу опасни. Повредите може да бидат со многу потешки последици по здравјето на децата.
Предизвикот „Супермен“ е раширен низ сите земји. А дел од медиумите објавуваат и за тешки скршеници кај децата. Во дел од соседните земји реагираат и од Управа за аудиовизуелни медиуми до родителите и тинејџерите да не наседнуваат на опасниот тренд.