„Освен некои поединечни коментари од носители на јавни функции, изостана вистинска и суштинска реакција од страна на повиканите релевантни македонски чинители, со што би се разгледале сугестиите, што се дадени од академици и интелектуалци во Македонија, кои беа содржани во неколку отворени писма до македонската јавност“ – вели Митко Јовановски во својата политичка анализа со наслов „Политичарите затворени за отворените писма!“, која ја објави весникот „Нова Македонија“.
ПО БРАНОТ ЈАВНИ ОБРАЌАЊА НА СТРУЧНАТА ФЕЛА ЗА РЕДИЦА СУШТИНСКИ ПРАШАЊА СО НАЦИОНАЛЕН И ИДЕНТИТЕТСКИ ПРЕДЗНАК
„Новата агенда за подобрување на добрососедските односи меѓу Македонија и Бугарија и начинот на кој треба да се спроведе тоа предизвикаа мноштво реакции во македонските научни и интелектуални кругови. Во изминатиот период се јавија неколку иницијативи со потписи од над триста професори, академици и историчари, во кои се понудија неколку различни погледи и решенија во однос на македонско-бугарскиот спор. Но освен некои поединечни коментари од носители на јавни функции, изостана вистинска и суштинска реакција од македонските државни институции, со што би се разгледале сугестиите што се дадени од голем број интелектуалци во Македонија.“
„Позначајно внимание кај јавноста предизвика писмото од група еминентни македонски историчари, испратено до јавноста пред најавеното заедничко македонско-бугарско чествување на 150-годишнината од раѓањето на македонскиот револуционер Гоце Делчев. Во отвореното писмо потписниците прашаа што заедничко ќе имаат македонските и бугарските политичари на чествувањето на Гоце Делчев. Во писмото потсетуваат и на претходно искажаните ставови за Преспанскиот договор и за Договорот за добрососедство и пријателство со Бугарија, за кои велат дека се асиметрични и на штета на македонскиот национален идентитет.“
„Но, и покрај укажувањата, политичките гарнитури водат своја агенда, за која се стравува дека води кон рекомпонирање на македонскиот идентитет, а со тоа и на јазикот, културата и колективната меморија, нагласуваат потписниците на писмото. Во него, меѓу другото, се наведува и дека барањето за ‘заедничка историја’ е во спротивност со правото на самоопределување на секој народ, кој има сопствена колективна меморија, што никој не може да ја избрише. Историјата и нацијата не се создаваат со декрет. Македонскиот народ има своја долга колективна меморија, свој јазик, традиција и култура, кои произлегуваат од неговото повеќевековно опстојување.“
„Сепак, според историчарката Виолета Ачкоска, политичарите не обрнуваат значајно внимание. ‘Останувам на мојот став дека потпишувањето на договорот за добрососедство со Бугарија е спротивен на интересите на македонскиот идентитет. Според мене, не постои термин ‘заедничка’ историја на два посебни народа. Вака формулираната историја значи да се прифати бугарската историја. Политичарите останаа глуви на нашите сугестии наведени во нашето писмо. Наместо тоа, ги напаѓаат историчарите и продолжуваат со притисоците врз членовите на историската комисија, која се распадна со заминувањето на некои членови, а има и поделби во однос на сфаќањето на историските факти.“
„Тоа што се прави сега од страна на Бугарија не е добрососедство. Нашите политичари не се подготвени да ги сослушаат мислењата на потписниците на писмото, кои се и докажани во своите области. Сѐ е насочено кон остварување на поставената цел за почнување на преговорите со Европската Унија. Но го запоставуваме фактот дека никој нема да нѐ цени како дел од цивилизациските народи на Европа, ако ги промениме нашето име, идентитет и историја.’ – ни изјави историчарката Виолета Ачкоска, која е една од потписниците на писмото, на кое стојат и имињата на други историчари, политиколози, дипломати и интелектуалци од Македонија.
„Пред неколку недели, друга група интелектуалци застанаа зад отворено писмо во кое се искажува длабока загриженост, поради фактот што Македонија станува заложник на апсурдните барања на Република Бугарија. ‘Никој нема право да ѝ ја одрече на Македонија нејзината европска иднина и да ја спречи во нејзиното интегрирање во составот на Европската Унија. Македонија, токму затоа, не може и не смее да прифати цената за добивање датум за почеток на пристапните преговори за членство во Европската Унија да биде разнебитување на историски заокружениот легитимен процес на конституирање на македонската нација и нејзиното размакедончување. Македонија не може и не смее да прифати концепт на бугарски корени на македонскиот народ и нација. Наводниот бугарски историски идентитет на Македонците не е и не може да биде основа на новиот европски идентитет на државата.’ – се наведува во писмото на групата интелектуалци.“
„И во однос на ова писмо или укажување нема никаков одговор од надлежните институции и органи. Дали институционалниот молк значи одобрување или игнорирање на фактите забележани во низата отворени писма останува да видиме во следниот период.“ – заклучува Митко Јовановски во својата анализа.
Претседателот на Македонското друштво “Илинден“-Тирана, Никола Ѓурѓај, врз основа на статут и согласно своите надлежности на 20.01.2025 година донесе одлука да назначи Фатри Фетаху за координатор на друштвото за областа Голо Брдо.
Фатри Фетаху е роден во село Требиште, областa Голо Брдо. Фетаху од 2015 година е член на Mакедонското друштво “Илинден“-Тирана, активист на македонското национално малцинство во областа Голо Брдо. Од 2019 до 2021 година бил подпретседател на Македонско друштво “Илинден“- Огранок Голо Брдо, и од 2021 до 2024 Преседател на Македонско друштво “Илинден“- Огранок Голо Брдо и дописник на Македонскиот весник “Илинден“. За својата ангажираност Фетаху, во 2016 година, беше добитник на благодарница “Илинден“.
Македонското друштво “Илинден“- Тирана му посакува успех како координатор на друштвото за областа Голо Брдо со мандат од 2025 – 2029 година.
Македонско друштво ”Илинден”-Тирана Претседателот Никола Ѓурѓаj
Петар Богојески се јави со коментар по инцидентот со Мирјана Најчевска кој се случи во Студиото на Канал 5 кога таа си замина од дебатата велејќи му дека тој е „глуп како точак“
„Почитувани граѓани, дозволете да се извинам за поведението на госпоѓа Најчевска во текот на денешната дебата на Само Вистина на Канал 5 Телевизија. Се надевам дека е се во ред со неа, посакувам добро здравје и да најде спокој во иднина.“ – напиша Богојевски
Зошто во одредени држави се трошат многу повеќе пари за административни процедури за здравствена заштита, а резултатите изостануваат, додека во други држави со помалку пари се постигнуваат многу поголеми ефекти? Зошто постои диспропорција меѓу средствата што се вложуваат и резултатите што се добиваат?
На ова, а и на многу други прашања, одговараше Грејс Сара Џенингс, сениор директор во британскиот Меѓународен конзорциум за мерење здравствени резултати (ICHOM), образложувајќи ја важноста од здравствената заштита базирана на вредности (анг. Value Based Health Care), на конференцијата “Unlocking the Path to Value: AdvancingPrecision and the Role of Biomarker Testing in ModernOncology – RUBICON 2024” што се одржа во Скопје на оваа тема.
Меѓународниот конзорциум за мерење здравствени резултати е меѓународна непрофитна организација чија мисија е да го „отклучи“ потенцијалот на здравствената заштита базирана на вредности, ставајќи ја перспективата на пациентот во центарот на грижата.
Работата на овој конзорциум се состои од стандардизација на сетови од мерки во чиј центар е ставен пациентот, а приматот се става на резултатите, односно на исходот што се очекува да се постигне. Досега се формирани 46 сетови од мерки кои покриваат различни состојби, а се имплементирани во здравствените системи во 85 држави.
Џенингс образложи зошто приматот на здравствената заштита базирана на вредност се става на резултатите кои се важни за самиот пациент. „Често повеќе се грижиме за самите процеси, отколку за исходите што ги добиваме во здравствената заштита. Информациите се исклучително важни кога се одлучува по кој пат да се придвижите. Сега, она што го купувате се всушност влезните материјали, а треба да се купуваат излезните. Затоа потребно е да собираме податоци, да ги согледуваме исходите. Сега, во многу здравствени системи има многу ферментирани податоци, со што е невозможно да се согледаат и измерат ефектите“, рече таа.
Според Џенингс, само она што може да се мери, може и да се менаџира. „Ако не можете да го мерите, не можете да го контролирате. Токму затоа е важно да се размисли какви мерила се важни. Се работи за клинички извештаи и она што го пријавуваат пациентите. Тоа се бројки според кои се гледа како напредува болеста, но и како се чувствуваат пациентите, да се видат објективните резултати и врз основа на тоа да се гради системот на здравствена заштита“, изјави таа на конференцијата организирана од МАНУ – Истражувачки центар за генетско инженерство, МАРО – Македонско здружение за радиотерапија и онкологија, Македонско здружение за патологија и Рош Македонија. Рош е една од најголемите светски фармацевтски компании и глобален снабдувач на иновативни решенија за најголем број болести.
Во светски рамки сѐ повеќе се нагласува таканаречената здравствена заштита базирана на вредност, која претставува пат кон постигнување на аспирациите кон „тројната цел“ – подобрување на искуството на пациентот во однос на грижата, подобрување на здравјето на населението и намалување на трошоците за здравствена заштита по глава на жител, што воедно би значело и подобрување на искуството на лекарите. Здравјето на населението се подобрува само кога се подобруваат здравствените резултати на многу поединци, што всушност претставува фокусот на здравствената заштита базирана на вредности.