Connect with us

Македонија

Сакаат да не поделат – Владиката Петар открива: MПЦ е под голем ПРИТИСОК од БУГАРСКИТЕ власти

Published

on

Ова за Пресинг ТВ го изјави митрополитот Преспанско-пелагониски, владиката Петар, во чија епархија и надлежност припаѓа и црквата „Св.Архангел Михаил“ во селото клепач, по денешната негова средба со архиерејскиот намесник и парохискиот свештеник. Владиката Петар уште вели дека од медиумите слушнал дека во дворот на црквата имало некаков проблем.

Црквата „Св.Архангерл Михаил“ деновиве се најде во цетарот на вниманието поради последната протестна нота, што бугарското МНР ја испрати до нашето, а повод за тоа беше новопоставениот споменик посветен на војводата Велко Скочивирчето или Скочивирски и осумте припадници на неговата чета, кои загинале во борба со османлиски аскер. И за таа борба постојат два термина. Едниот, дека се случила во 1904, а според другиот во 1906 година.

Владиката Петар потенцира дека според Уставот, Црквата е одвоена од државата и државата, односно политиката нема право да се меша во црковните работи, исто како што Црквата нема право да се меша во државните.

-Ние сме веќе подолго време изложени на провокации и притисоци од страна на бугарски политичари, особено конзулите. Двајца од нив, се додека не им реков дека веќе не сакам да ми доаѓаат, ниту да им одам за да се видиме, си земаа слобода да не напаѓаат, на пример, околу промената на иконата „Св.Троица“, што се наоѓа во црквата „Св.Богородица“ во Битола, веденаш до Митрополијата. Таа беше неканонски поставена и одлучивме да ставиме нова икона, а тие со ујдурми, демек, е како сега икона ќе менувате, сакаа да не спречат во тоа, вели Владиката Петар.

Владиците Агатангел и Петар

Според него, целта на бугарските политичари е да ја прикажат црквата како своја и да кажат дека тоа население е бугарско, што нема врска со реалноста.

-ЕДНОСТАВНО, САКААТ ДА НЕ ПОДЕЛАТ. ПА ТАМАН РАБОТА АКО ЦРКВИТЕ СЕ ОДРЕДУВААТ СПОРЕД НЕКОГАШНАТА ЈУРИСДИКЦИЈА. ЈУРИСДИКЦИЈА НА ОВИЕ ПРОСТОРИ ИМАЛА И СРПСКАТА, И ЦАРИГАРДСКАТА ПАТРИЈАРШИЈА, И БУГАРСКАТА, ПА И АЛБАНСКАТА ЦРКВА. И ТУКА ИМА ЗАДНИ НАМЕРИ. ЦЕЛТА НА ВАКВИТЕ ПРОВОКАЦИИ И ПРИТИСОЦИ Е ДА СЕ ПРИКАЖЕ ДЕКА НЕ СМЕ ИМАЛЕ ЦРКВА ДО 1958 ГОДИНА, ОД КОГА ДАТИРА САМОСТОЈНОСТА НА МПЦ, А СО ТОА И ДЕКА НЕ ПОСТОЕЛА МАКЕДОНСКА НАЦИЈА, НАГЛАСУВА ВЛАДИКАТА ПЕТАР.

Притоа владиката Петар нагласува дека последниве дваесетина години со Бугарската православна црква немаат никакви спорови или недоразбирања.

Последната протестна нота од официјална Софија претставува нов притисок врз Македонија, но и потврда дека сме на удар на бугарските служби. Зашто, ако се прочита првичниот текст со кој беше обелоденет целиот настан, може да се види дека за смената на плочата се знае цела година наназад.

Оттука, се поставуваат неколку прашања. Прво, зошто на реакција се чекало цела година, второ, зошто авторот на текстот не проверил дали споменикот има статус на заштитено културно наследство, четврто, зошто авторот не прави дистинкција меѓу државата Македонија и МПЦ, петто, зошто не кажува точно кога, од кого и чија била соджината на текстот на споменикот, шесто зошто бугарското МНР се меша во црковни работи, а не реагира БПЦ, и седмо, дали македонското МНР или Владата ќе почнат да се мешаат во внатрешните работи на МПЦ-ОА? -koментира „Пресинг ТВ“

Индикативно е што и во овој случај се јавува Фондацијата Македонија и нејзиниот прв човек Виктор Стојанов, кој како разузнавачки питбул на претседателот Румен Радев станува главна перјаница во креирањето на македонско-бугарските односи и наместо да ги смирува, само уште повеќе ги разгорува страстите.

Старата плоча не е скршена, туку е ставена нова и зад тоа стојат сите селани на селото Клепач. Тие сакале да испратат порака дека не се сложуваат со фалсификувањето на историјата од страна на Бугарија. Да, војводата Велко Скочивирчето или Скочивирски и осумте припадници на неговата чета загинале во борба со турски аскер во 1904 година, но тие не се бореле за обединување на Македонија со Бугарија, како што пишувало на споменикот, туку за самостојна Македонија. Споменикот бил поставен во периодот меѓу 1914-1918 година, за време на Првата светска војна, кога Бугарите го напишале тоа за „присоединување на Македонија кон Бугарија“. Но, сите селани на Клепач едногласно одлучиле да ја сменат плочата и да го сменат тој дел од содржината, натаму таа да биде на македонски јазик, зашто меѓу загинатите имало и нивни денешни директни наследници.

Ова за Пресинг ТВ го изјави митрополитот Преспанско-пелагониски, владиката Петар, во чија епархија и надлежност припаѓа и црквата „Св.Архангел Михаил“ во селото клепач, по денешната негова средба со архиерејскиот намесник и парохискиот свештеник. Владиката Петар уште вели дека од медиумите слушнал дека во дворот на црквата имало некаков проблем.

Црквата „Св.Архангерл Михаил“ деновиве се најде во цетарот на вниманието поради последната протестна нота, што бугарското МНР ја испрати до нашето, а повод за тоа беше новопоставениот споменик посветен на војводата Велко Скочивирчето или Скочивирски и осумте припадници на неговата чета, кои загинале во борба со османлиски аскер. И за таа борба постојат два термина. Едниот, дека се случила во 1904, а според другиот во 1906 година.

Владиката Петар потенцира дека според Уставот, Црквата е одвоена од државата и државата, односно политиката нема право да се меша во црковните работи, исто како што Црквата нема право да се меша во државните.

-Ние сме веќе подолго време изложени на провокации и притисоци од страна на бугарски политичари, особено конзулите. Двајца од нив, се додека не им реков дека веќе не сакам да ми доаѓаат, ниту да им одам за да се видиме, си земаа слобода да не напаѓаат, на пример, околу промената на иконата „Св.Троица“, што се наоѓа во црквата „Св.Богородица“ во Битола, веденаш до Митрополијата. Таа беше неканонски поставена и одлучивме да ставиме нова икона, а тие со ујдурми, демек, е како сега икона ќе менувате, сакаа да не спречат во тоа, вели Владиката Петар.

Владиците Агатангел и Петар

Според него, целта на бугарските политичари е да ја прикажат црквата како своја и да кажат дека тоа население е бугарско, што нема врска со реалноста.

-Едноставно, сакаат да не поделат. Па таман работа ако црквите се одредуваат според некогашната јурисдикција. Јурисдикција на овие простори имала и српската, и Царигардската патријаршија, и бугарската, па и албанската црква. И тука има задни намери. Целта на ваквите провокации и притисоци е да се прикаже дека не сме имале црква до 1958 година, од кога датира самостојноста на МПЦ, а со тоа и дека не постоела македонска нација, нагласува владиката Петар.

Притоа владиката Петар нагласува дека последниве дваесетина години со Бугарската православна црква немаат никакви спорови или недоразбирања.

Последната протестна нота од официјална Софија претставува нов притисок врз Македонија, но и потврда дека сме на удар на бугарските служби. Зашто, ако се прочита првичниот текст со кој беше обелоденет целиот настан, може да се види дека за смената на плочата се знае цела година наназад.

Оттука, се поставуваат неколку прашања. Прво, зошто на реакција се чекало цела година, второ, зошто авторот на текстот не проверил дали споменикот има статус на заштитено културно наследство, четврто, зошто авторот не прави дистинкција меѓу државата Македонија и МПЦ, петто, зошто не кажува точно кога, од кого и чија била соджината на текстот на споменикот, шесто зошто бугарското МНР се меша во црковни работи, а не реагира БПЦ, и седмо, дали македонското МНР или Владата ќе почнат да се мешаат во внатрешните работи на МПЦ-ОА? -koментира „Пресинг ТВ“

Индикативно е што и во овој случај се јавува Фондацијата Македонија и нејзиниот прв човек Виктор Стојанов, кој како разузнавачки питбул на претседателот Румен Радев станува главна перјаница во креирањето на македонско-бугарските односи и наместо да ги смирува, само уште повеќе ги разгорува страстите.

Македонија

Ќе ве расплаче! Објавена “Кажу да време лечи све” – гласот на нашиот ангел изваден со посебна технологија (ВИДЕО)

Published

on

„Кажу да време, време лечи све, ал шта ми врeди вечност без тебе”… се стиховите од рефренот на последната отпеана песна, која се чинеше никогаш нема да го здогледа светлото на денот.

Имено, со помош на новата АИ технологија е изваден вокалот и пијаното за од демо да се направи студиска снимка, која денес доживеа свое издание.

Песната е оставена како аманет на еден од ретките вистински пријатели кој што Тоше ги имаше во неговиот живот- нашиот познат радио водител, диџеј и продуцент Кирил Зарлинов попознат како Ерик Фокс, кој одлучи оваа демо снимка комплетно аранжмански да ја заврши и да ја даде како подарок од Тоше за сите негови обожаватели по повод неговиот роденден, се со цел неговиот лик и дело никогаш да не бидат заборавени.

Автор на музиката и текстот е Зоран Ѓорѓевиќ, а аражманот и продукцијата се на Кирил Зарлинов (диџеј Ерик Фокс).

Миксот и мастерингот се на нашиот познат микс инженер, кој долги години живее и работи во САД Костадин Камчев – „Студио Моцарт“ од Њу Џерси, кој има три номинации на музичките ГРЕМИ награди за најдобар микс инженер.

https://youtu.be/mpizP1g2dBo

Continue Reading

Македонија

Денеска ќе наполнеше 43 години: На денешен ден е роден Тоше Проески

Published

on

Во Прилеп на денешен ден е роден Тоше Проески.

Музичката кариера ја започна со настапот на „Мелфест“ во 1997 година. Патот кон ѕвездите му го отворија песните „Усни на усни“, „Сонце во твоите руси коси“, „Пушти ме“ (1997) и „Остани до крај“ (1998). Тој беше претставник на Република Македонија за песна на Евровизија во 2004 година во Истанбул, Турција, и го освои 14-то место со песната „Ангел си ти (Life)“.

Во 2004 година, Проески беше именуван за регионален Амбасадор на добра волја на УНИЦЕФ. По тој повод ја издаде песната „За овој свет“. Со песната „Чија си“ во 2003 година Тоше победи на белградскиот музички фестивал „Беовизија“ со што дефинитивно прерасна во најголема регионална музичка ѕвезда на некогашните ЈУ простори.

Тој ги објави албумите „Синот Божји“ (2000), „Некаде во ноќта“ (2001), „Ако ме погледнеш в очи“ (2003), „Ако ме погледаш у очи“ – верзија на српски јазик (2003) „Ден за нас“ (2004), „Дан за нас“ – верзија на српски јазик (2004) „По тебе“ (2005), „Пратим те“ – верзија на српски јазик (2005) „Божилак“ (2006), „Игри без граници“ (2007) и „Игре без границе“ – хрватска верзија (2007).

Сингловите од албумот „По тебе“ по неколку месеци се наоѓаа на највисоките места на музичките топ-листи во Хрватска, Македонија, Србија, Црна Гора, Словенија и Босна и Херцеговина.

Неговото издание „Божилак“ е компилација од преработки на 14 избрани традиционални македонски песни. Објавени се и ДВД-изданија на негови концерти во 2004 и 2006 година.

Речиси секоја негова песна беше хит како што се: „Усни на усни“, „Соба за тага“, „Ако ме погледнеш в очи“, „Тајно моја“, „Немаш ни благодарам“, „Срце није камен“, „Кој ли ти гризе образи“.

Тоше ги привршуваше студиите на Музичката академија во Скопје и работеше на музичката кариера за своја промоција во светски рамки.

Последниот концерт во Македонија го одржа на 5 октомври на Градскиот стадион ( Арената Филип Втори) во Скопје. Концертот беше хуманитарен и наменет за обнова на основните училишта во земјава.

Постхумно државата Република Македонија го прогласи за заслужен граѓанин.

Тоше Проески загина на 16 октомври 2007 година во сообраќајна несреќа кај Нова Градишка во Хрватска. Владата на Република Македонија во негова чест во неговото родно Крушево изгради мавзолеј – Спомен куќата на Тоше, каде низ музејска поставка од восочни фигури со неговиот лик во природна големина, лични предмети, музички инструменти, фотографии, видеа, сувенири… е прикажан целиот негов живот и музичкиот опус во кусата, но пребогата кариера

Continue Reading

Македонија

НОЌТА ПРЕД ВОДИЦИ Е НАЈМОЌНАТА НОЌ ВО ГОДИНАТА

Published

on

Големиот христијански празник – Водици, се слави на 19 јануари, со традиционално фрлање за Светиот крст.

На овој ден се слави споменот на Христовото крштевање на реката Јордан и Божјиот изглед во форма на гулаб и глас: „Ова е мојот Син и Него послушнете го“.

На Богојавление, 19 јануари, завршуваат некрстените денови. На овој ден се осветува вода во сите цркви и храмови. Тоа е свечен обред на кој, скоро редовно, присуствуваат многу луѓе, кои носат осветена вода во своите домови, бидејќи оваа Света вода – Богојавленска, се чува во секој дом во текот на целата година како големо светилиште, и се користи само при голема потреба (болест, вознемирување од зли духови).

Богојавление е еден од најголемите христијански празници и соодветно на тоа, се развиле многу народни обичаи поврзани со самиот ден, како и ноќта пред Богојавление.

1. Отворање на небото

Ова е најпознатиот обичај поврзан со Богојавленската ноќ. Имено, се верува дека еден ден пред Богојавление, точно на полноќ, се отвораат небесата. По тој повод, треба да се погледне во небото и да се замислат желби за кои се верува дека сигурно ќе се остварат.

2. Огледала под перницата

Вообичаено е невенчаните девојки да ставаат огледала под перниците ноќта пред Богојавление, бидејќи се верува дека така ќе го сонуваат младичот со кој ќе стапат во брак.

3. Вода од извор

Во некои делови, вообичаено е младите девојки да одат на недопрен извор на вода утрото на Богојавление, да фрлат неколку зрна пченица или некои други житни култури во неа и да кажат: „Како што поминува водата, така ќе се бере и жетвата на нашите полиња“. Потоа ја полнат водата и ја носат до своето домаќинство. На некои места, сè уште е зачуван обичајот на семејството да пие малку од таа вода преку секира, бидејќи се верува дека на тој начин ќе се избегнат расправии меѓу нив.

4. Предвидување на времето

Обичај е некаде постарите жени да ги земаат предвид временските услови на Богојавление и со тоа да предвидат каква ќе биде годината. Ако, на пример, има мраз и снег на тој ден, се верува дека годината ќе биде плодна, а ведро време најавува сува година.

Continue Reading
Advertisement
Advertisement

Трендинг

Copyright © 2021 Булевар.мк