Connect with us

Приказни

Скопје е град на уплашени фраери и препич џетсетерки

Published

on

Скопје – градот на уплашените фраери и уфилманите џет-сетерки. Во последно време ако ме прашаш како би го дефинирал градот наш убав, само ова би ми паднало на памет. Зошто? Зошто само тоа гледам. Да, можеби и мене перспективата ми е веќе искривена, можеби само такви луѓе орбитираат околу епицентарот на моите збиднувања, а можеби и се’ е отидено у курац, па не сум далеку од вистината. Како и да е, едно е сигурно – нешто тука е многу „модерно“.

Скопје во последно време има две екстреми. Едната ги тангира луѓето на возраст некаде од 30 до кај 35-6 години или според мене, „збунетата“ генерација. Генерација која потенцијално и видела подобри времиња, фатила нешто од претходниот систем што наликувало на некакви си вредности и потоа со огромна сила била втурната во вортексот наречен агресивен капитализам. Ни ваму, ни таму.

Голем дел од луѓето кои ги знам од оваа карниворска група се’ уште се сингл. Девојките се’ уште мислат дека е крајот на деведесеттите, дека се во екот на шемата и дека можат да палат-гасат низ градов како некогаш, дека брак и сериозни врски се простата раја. Нјуз флеш – стареете, ви чука биолошкиот часовник, ви паѓа вредноста, кај и да е никој нема да ве рецка два посто, олабавете со препичот.

Мажите пак, живеат во филм дека истите финти од пред 10 години уште палат и се тешат дека тие може стареат, ама средношколките остануваат исто годиште. Мда… не. Веќе не проаѓате кај малите со шема сепаре и флаша. Денешниве деца се растени во време на аздис каде што имаат се’ што ќе посакаат. Сакате мини спонзоруши – ќе треба ќесето малку повеќе да го одврзете во денешно време; ако воопшто имате толку внатре.

Тука спаѓаат и оние мажи и жени кои иако во некој момент се скрасиле – сега се „среќно разведени“, бидејќи они не можат да бидат со некој кој им се кара и не е спремен да им трча по гзот. „Она мене ќе ме испрашуе, кај сум, што сум и што праам секоја ноќ? Па кој ја ебе бе, брат, не ми треба таква; па не ми е мајка да и’ рапортирам на секои пет минути!“ Кој ја ебе? Па очигледно ти не, пошто си зафатен да и’ рапортираш на мајка ти. „Он мене ќе ме тера да му готвам и да му перам алишта? Па не сум ја чистачка и готвачка, бе! Ако сака таква, нека си плати слугинка!“ Па сестро, ако веќе плаќа, најверојатно нема да биде слугинка и сто посто нема да биде за готвење и чистење.

Другата екстрема, пак, тангира млади од 20 до 24-5 години кои набрзинка се мажат/женат преку ноќ. Тука веќе правилата исто така се целосно изместени. Не се знае кој пие, ни кој плаќа. Едната логика зад ова е дека денешниве генерации почнале многу порано да прават се’, па веќе до 24-5 се изживеани, па решаваат да се спарат со време додека воопшто имаат избор; гледајќи го примерот на нивните постари колеги и колешки кои на 34-5 се уште си играат „Сексот и градот“, а на кои само градот им останал. Сексот одамна не ги дружи у град.

Другата логика е во последно време некако многу лесно почна да фаќа семево македонско, па затруднувањето крши рекорди. Дали кампањиве за наталитет вродиле со плод, и тоа буквално, не знам, ама знам дека еден тон млади преку ноќ станаа родители. Немојте да ме сфатите погрешно, тоа воопшто не е лоша работа; се додека сте спремни за таква голема одговорност.

Откако ги елиминиравме двете екстреми ни остана она од почетокот – средината, или она што остана по градов. Уплашените фраери се голем процент од машката популација што хара по градов. Тоа се у принцип дечки со изработена шема на дејствување. Научиле пет финти и само ги ротираат. Аудио-визуелна превара на преувеличување на тоа што го имаат на лагер со цел да ќарат нешто појако. Проблемот е што и кога ќе ќарат нешто што вреди, не знаат што да праат. Експресно ги фаќа паника од типот – и сега што? – и пак се враќаат на закрепостените селанки кои се зависни од трошката внимание кои ја добиваат од „кремот“ на градот.

И уфилманите џет-сетерки не се ништо подобри. Девојки кои добро изгледаат, имаат по нешто во глава, викаат дека сакаат прав маж, а се моткаат само со метро мажулиња, чичиња во најава, спортисти и останати безбедни комбинации. Викаат дека сакаат сериозна врска, ама кога ќе сфатат дека сериозна врска значи посветување на нешто побитно од нови штикли, фустанчиња и накит, проводи по дискотеки и остали суштинско небитни срања се упрпуваат максимално. Подобро вака, на сигурно. Лагер од сто мужи, сериозно со никој, внимание на претек.

Скопје – градот на уплашените. Сексот стана мисловна именка, частенките поскапеа, парите се намалија, кичот и турбофолкот ги убија урбаните журки, дискотеките ги скратија подиумите, акнаа централен шанк и додадоа уште сепариња. Фејсбук шема – нема акција, само воајеризам, ама од високо. Скопје, знам дека немаш доволно секс и затоа ти порачувам од срце; време ти е; оди еби се! Кис4е.

Мајка ти и татко ти

Приказни

Дали за десетина години ќе има кој да прави бурек?

Published

on

На нашите простори пекарските производи, особено бурекот, имаат долга и богата традиција. Со месо, сирење, спанаќ или праз, комбиниран со јогурт или ајран, бурекот е омилен меѓу сите генерации. Но, прашањето кое се поставува е дали за десетина-петнаесет години ќе има кој да го прави.

Пекарскиот занает е тежок и бара посветеност, а интересот кај младите за оваа професија постојано опаѓа. Абдурахим Ештрефи од Скопје е дел од последните генерации македонски бурекџии. Веќе 45 години ги прави највкусните пити, буреци и ѓевреци. Тој го изучувал занаетот три години во стручно училиште, а потоа продолжил да работи во објектот каде што е активен уште од 1980 година. Денес, фамилијарниот бизнис го води со својот брат.

„Тежок е овој занает, но е профитабилен. Веќе 45 години станувам во три-четири наутро. Не е лесно“, вели Ештрефи.

Иако машините значително го олесниле процесот на производство, новите генерации сè поретко се заинтересирани за пекарството. „Ова е стар занает, но младите не сакаат да го учат. Имам синови, внуци, но никој од нив не е заинтересиран. Најдобрите бурекџии заминаа во странство. Сите мои колеги, пријатели – веќе не се тука. Денес има машини и фрижидери, но потребно е да се знае рецептот, да се учи и да се работи посветено“, објаснува тој.

Според податоците на Стопанската комора од 2023 година, просечната возраст на вработените во пекарската индустрија е 57 години. Иако постојат програми за обука, 82% од компаниите се соочуваат со потешкотии да обезбедат стручен кадар.

Дали иднината на бурекот е неизвесна? Ќе зависи од тоа дали ќе успееме да го зачуваме и пренесеме овој занает на новите генерации.

Continue Reading

Приказни

НОСТРАДАМУС ПРЕДВИДЕЛ ПОПЛАВИ ВО 2025 ГОДИНА Јасновидецот прогнозира нова ера на човештвото

Published

on

Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото, пророкува Нострадамус во врска со големите откритија во квантната физика.

Нострадамус предвидел големи промени во 2025 година кои ќе доведат до „нов светски поредок“. Меѓу нив се спомнати и поплави кои ќе ги уништат крајбрежните градови и ќе остават милиони без покрив над главата, пишува Унилад.

Но, луѓето на социјалните мрежи коментираа дека пророштвото е само здрава логика бидјеќи минатата година ја одбележаа поплави.

Меѓу страшните пророштва за следната година Нострадамус наводно спомнал и тајни култови кои би ја користеле моќта на „мрачните ритуали“.

Унилад пишува и дека Нострадамус предвидел големи откритија во областа на квантната физика.

„Откако ќе го постигнеме ова, луѓето ќе можат да комуницираат со повисоки облици на интелигенција. Ова е судбината на човештвото“, пророкува Нострадамус.

Тој најави и дека во 2025 година ќе излезат на виделина долго чуваните тајни. Се чини дека теоретичарите на заговор се многу среќни поради ова.

Ова ќе го промени текот на историјата, тоа е почеток на нова ера, толкуваат различни поддржувачи на делата на Нострадамус, кои исто така тврдат дека во 2025 година повторно ќе почне да се цени некоја „древна мудрост“.

Се смета дека јасновидецот кој живеел во 16 век успешно ги предвидел доаѓањето на Адолф Хитлер на власт во Германија, атомските бомби во Хирошима и во Нагасаки и Големиот пожар во Лондон.

Continue Reading

Приказни

31 година од уривањето на авионот „Јак-42“ кај Охрид, погледнете ја реконструкцијата

Published

on

На денешен ден во 1993 година, авионот „Јак-42“ на авиокомпанијата „Авиоимпекс“, кој летал на релацијата Женева – Скопје, се урна во близина на Охрид. Леталото било пренасочено кон охридскиот аеродром поради лошите временски услови, но се срушило на само 4 километри од пистата, меѓу селата Горно Лакочереј и Оровник пишува 4news.mk.

Во оваа трагедија животите ги загубија 116 патници и членови на екипажот. Единствениот преживеан патник подоцна им подлегна на повредите. Како причини за несреќата беа посочени лошото време и наводно недоволната комуникација помеѓу посадата на авионот и аеродромските служби.

Истата година, само неколку месеци порано, на 5 март, на скопскиот аеродром се случи уште една голема авионска трагедија. Патнички авион од типот ФОКЕР 100 на компанијата „Палер Македонија“, кој превезуваше 97 патници, се урна при полетување. Во оваа несреќа загинаа 86 лица. Како причина за падот на Фокерот беше утврдено дека крилјата на воздухопловот не биле размрзнати, што доведе до дефект и пад.

Овие две трагедии го потресоа македонското воздухопловство и јавност. Поради сериозноста на ситуацијата, тогашниот министер за урбанизам, градежништво, комуникации и екологија, Антони Пешев, си поднесе оставка. Овие настани остануваат длабоко врежани во колективната меморија како најцрните денови во историјата на македонското воздухопловство.

Погледнете ја реконструкцијата која за прв пат е направена за овој лет.

Continue Reading
Advertisement
Advertisement

Трендинг

Copyright © 2024 Булевар.мк