Победа во Европа од изданието на VE Day, The Guardian, 8 мај 1945 година.
Војната во Европа заврши со безусловно предавање на Германија. Победата официјално ќе ја објави премиерот во пренос во три часот попладнево, а кралот со пренос во 21 часот.
Денешниот ден ќе се смета за Ден на победата, а и денес и утре ќе бидат државни празници.
Објаснувањето за доцнењето со објавувањето на официјалното соопштение лежи во важноста што се придава на истовремената објава во Лондон, Вашингтон и Москва. Првата вест за предавањето дојде од германски извори. Вчера во 14 часот, данското радио објави дека германските сили во Норвешка капитулирале, а во 2.30 часот германскиот министер за надворешни работи, грофот фон Кросигк, објави „безусловно предавање на сите борбени германски трупи“.
Сцени на радост за победата на Обединетите нации над Германија синоќа беа пријавени од многу земји.
Рим: Ѕвонеаѕвона Големите ѕвона на Свети Петар и на стотина други римски цркви одекнаа во радост набргу откако во градот стигна веста дека завршила европската војна. Десет минути се огласија и сирените, кои последен пат се слушаа како предупредување за приближувањето на сојузничките авиони.
Берн: Два воздушни напади Во Швајцарија, знамињата на сојузниците беа развиорени и толпите ги заглавија улиците на Женева за да го прослават Денот на ВЕ, но во Берн, каде вчера се огласија два воздушни напади, демонстрациите беа задржани до објавувањето на официјалното соопштение.
Брисел: Расположен дух На почетокот луѓето беа тивко радосни, но покрај сончевите булевари, каде стотина британски и американски војници радосно се мешаа со толпата, духовите се кренаа на висок тон.
Шведска: Кралската надеж Кралот Густав од Шведска изрази „најтопли честитки до Данска и Норвешка сега кога нашите нордиски соседи повторно станаа слободни и независни нации“. Ресторан на вториот кат во Стокхолм синоќа на јажиња од прозорците закачил шест магнум шампањ за минувачите да си помогнат.
Даблин: „Битка“ на знамињата Околу 15 часот, минувачите во центарот на градот беа изненадени кога видоа студенти од колеџот Тринити како ги истакнуваат Јунион Џек и Црвеното знаме над главниот влез на универзитетот.
Париз збунет Непосредно пред шест часот, весниците почнаа да излегуваат објавувајќи дека Дониц капитулирал. Сирените сепак не се огласија, а толпата беше збунета, не знаејќи дали да верува во веста.
VE Day, The Guardian, 8 мај 1945 година.
Едиторијал: Прво светло 8 мај 1945 година
Ако мирот е неделив, ова не е мир. Дури и во овој момент не се осмелуваме да заборавиме дека војната сè уште беснее над четвртина од земјината топка, дека Британците, Американците и Кинезите се ранети или убиваат секој час од денот и дека многу од мажите кои ја извојуваа оваа победа во Европа ќе мора повторно да ја навртуваат својата храброст до точка на запирање и да ги ризикуваат своите животи на Далечниот Исток. И тоа не е лесна работа. Сепак, кога ќе се каже сè, останува момент на огромно ослободување. Не само што Европа за прв пат по долги пет и пол години веќе не слуша звук на пушки, а нашите бродови можат да пловат по западните води без страв од мои или подморници. Не само што никогаш повеќе не им треба на жените во Лондон – или Берлин – почнуваат со звукот на телефонот затоа што се плашат од сирената. Тоа е попрво сознанието дека децата си играат на лулашки во логорот во Белсен и дека низ цела Европа робовладетелите во Германија, затворениците и прогонетите се враќаат дома, уморни, скршени, но слободни. Ништо не решивме. Не сме поблиску до Златното доба. Но, барем го запревме налетот на злото. Го освоивме правото на надеж.
Интересен детаљ за турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган е тоа што одреден период живеел во Тетово, Македонија, јави еуроњуз Албанија.
Поранешниот конзул на Албанија во Истанбул, Ермал Калеци изјавил дека Ердоган живеел во Тетово неколку месеци во 1999 година.
– Тој по излегувањето од затвор се засолни кај албанско семејство во Тетово. Ова е откако во 1998 година тој беше осуден за поттикнување верска омраза затоа што рецитирал песна во која ги споредува џамиите со касарните и верниците со војската, тврди Калеци.
За овој настан Ердоган бил осуден на 10 месеци затвор, од кои одлежал само четири месеци.
Му се допаѓа кога се грижам за себе и ги трошам неговите пари на мојот изглед“, вели таа. Нејзиниот сопруг Џамал редовно и дава пари за трошење и како што истакнува Соуди, сака целосно да ја разгали.
„Ова е ден од животот на богата домаќинка која живее во Дубаи“, напиша таа покрај една фотографија. Потоа, во текот на вечерта, Џамал и подари обетки кои ги дизајнираше специјално за неа.
Отишле во ресторан каде служат коктели со 24-каратно злато, а како изненадување на вечерта била пејачка која и ја испеала омилената песна.
Открила дека е многу внимателен и дека и посветува многу внимание и љубов, а најважно му е таа да е среќна и задоволна.
Корисниците на социјалните мрежи не се многу оптимисти кога станува збор за нивниот брак и веруваат дека ќе се разделат штом ќе ја снема таа сума на пари.
Империјалниот харем од отоманската ера бил збирка на сопруги, слугинки и наложници на султанот, кои понекогаш броеле стотици. Некои биле ,,обични играчки“ или користени за производство на наследници, додека други постигнале голема моќ и влијание.
Во харемот на османлиските султани имало дури и Србинки, а најпознати биле Оливера Лазаревиќ и Мара Бранковиќ. Покрај нив имало и една жена која оставила длабока трага во Отоманската империја, а таа е Чичек Хатун. Имено, таа го родила синот на султанот Мехмед Втори и му станала сопруга.
Нејзиното потекло стана вистинска мистерија. Некои тврдат дека била Гркинка, Французинка, Унгарка… Меѓутоа, други сметаат дека била Србинка. Гијом Каурсен, секретар на Витезите на Св. Јована, вели дека Чичек Хатун била Србинка.
Презентацијата на Каурсен добива кредибилитет ако се земе предвид дека тој бил во контакт со принцот Џема, чиј син на султанот Фатих Мехмед го родил Чичек Хатун. Го имаме и нејзиниот братучед Исмаил бег, кој од Родос во 1486 година испратил тајно писмо на српски јазик до тогашниот голем везир Коча Давуд Паша. Интересно е што очигледно дури и големиот везир знаел српски, што укажува на важноста на српскиот јазик дури и на османлискиот двор.
Пристигнување во харемот
Чичек Хатун пристигнал во харемот во 1457 година, кога следело османлиското освојување на српскиот деспотизам. Таа беше една од ретките кои станаа сопруга на султанот Мехмед II и го родиа неговиот наследник, принцот Џемо.
Мајката со сите сили се обидела да го оттргне синот од европското влијание, но безуспешно. Се оженил со Елена, ќерка на Никола ди Питиљано.
Смртта на неговиот татко му донесе големи проблеми на неискусниот принц Џем. Штом умрел султанот Мехмед II, Џем се прогласил себеси за султан на Анадолија, а потоа настанале конфликти со неговиот брат Бајазит.
Бајазит долго време имал претензии за власт, имајќи предвид дека е роден во 1447 година и дека долго после тоа не се родил ниту еден друг принц, па затоа уште од мали нозе ја презел улогата на наследник (валах). Џем бил поддржан од неколку везири во диванот, како и од некои бегови, но пресудна поддршка на јаничарите и на големиот везир бил Бајазит, кој набрзо го победил својот брат Џем и станал осми турски султан.
Конфликтот со брат му Џема го чинеше живот. Имено, Џем бил убиен од јаничари кои биле на страната на Бајазитите. И покрај тоа што беше убиен многу млад, Џем остави неизбришлива трага во Отоманската империја, а токму тој го инспирираше Иво Андруиќ за познатото дело „Проклет суд“.
По смртта на нејзиниот син, Чичек Хатун побегна во Каиро. Смртта на Џем оставила длабока трага врз неа, а таа починала во 1498 година на 67-годишна возраст.