Екстремните топлотни бранови во Европа, Северна Америка и Азија соборија рекорди во градовите околу северната хемисфера помалку од две недели откако Земјата ги забележа, како што велат научниците, најверојатно нејзините најжешки денови во модерната историја.
Како што пренесува Њу Јорк Тајмс, температурите, кои погодија толку голем дел од светот одеднаш, беа потсетник дека климатските промени се глобална криза, поттикната од силите создадени од човекот: емисиите на гасови кои ја задржуваат топлината, главно предизвикани од согорувањето на фосилните горива. Враќањето на Ел Нињо, циклична временска шема, исто така има широки ефекти врз времето ширум светот.
Планетата се загреа околу два степени целзиусови од 19 век и ќе продолжи да расте се додека луѓето не престанат да согоруваат јаглен, нафта и гас, велат научниците. Повисоките температури придонесуваат за екстремни временски настани и помагаат периодите на екстремни горештини да бидат почести, подолги и поинтензивни.
Во опасната зона се наоѓа Иран, каде индексот на топлина во последните денови достигна 66 степени целзиусови, блиску до границите на она што нормално може да го издржат здравите луѓе.
Во Европа, официјалните лица во многу градови воведоа станици за ладење. И имајќи ја предвид опасноста – повеќе од 61.000 луѓе загинаа во топлотните бранови минатото лето, според една неодамнешна студија – тие ги повикаа посетителите и жителите да останат внатре во најжешките часови во денот. Работниците со ниски примања се особено ранливи.
Во меѓувреме, во Европа, делови од Франција и Шпанија во вторникот го достигнаа рекордот на сите времиња во екстремен настан познат како топлотниот бран Серберус. Жирона, во шпанската област Каталонија, достигна рекордно високо ниво од 45 °C (113 °F), додека Верден во североисточна Франција достигна 40,6 °C (105 °F) за прв пат досега, пренесува Аксиос.
Тоа им создава проблеми на земјите ширум светот и бара од нив итно да се справат со климатските промени, кои според научниците ќе ги направат топлотните бранови уште почести, посериозни и посмртоносни, наведува Ројтерс.
Џиновскиот термометар во кинеската провинција Ксинџијанг ја измери температурата на земјата на 80 степени Целзиусови, бројот на загинати од обилните дождови во Јужна Кореја денеска достигна 44, а трет ден горат шумските пожари западно од грчката престолнина Атина, пренесува Ројтерс.
Во исто време, Големиот остров на Хаваи се подготвува за ударот на тропската бура Калвин, за која се очекува да донесе дури 20,3 сантиметри дожд и силен ветер, соопшти американската Национална метеоролошка служба (НВС).
Светската метеоролошка организација во вторникот предупреди на зголемен ризик од смрт поради високите температури.
Во Јужна Кореја од минатата недела поројни дождови ги погодија централните и јужните региони.
Четиринаесет лица загинаа во подвозник во централниот град Чеонгџу, каде што повеќе од десетина возила беа поплавени во саботата кога се урна насип на река.
Во југоисточната провинција Северен Ѓеонгсанг загинаа 22 лица, од кои повеќето поради лизгање на земјиштето и поројни поплави.
Љубопитни туристи во западната кинеска провинција Ксинџијанг, опремени со шешири и чадори, се бореа со високите температури за да направат селфи со џиновскиот термометар кој покажувал температура на површината во реално време од 80 степени Целзиусови, покажа државната телевизија.
Статуата на слободата, која се наоѓа во Њујорк, има плоча на која е испишана дел од поемата “The New Colossus” од американската поетеса Ема Лазарус. Оваа поема била напишана во 1883 година, а делот што е испишан на статуата ја изразува идејата на статуата како симбол на надеж и добредојде за имигрантите.
Еве го текстот на најпознатиот дел од поемата:
„Дајте ми ги вашите уморни, вашите сиромашни,
Вашите збиени маси што копнеат да дишат слободно,
Неспокојните отпадници од вашите преполнети брегови.
Испратете ми ги овие, бездомните, бурните,
Го подигам својот факел до златната порта!”
Овој текст ја симболизира улогата на САД како прибежиште за оние кои бараат подобар живот и слобода.
Соседните држави очигледно погрешно пресметаа кога мислеа дека со газење и негирање на Македонците ќе успеат да ги асимилираат.
„Оти Македонија не е само држава. Ако беше Македонија само обична држава, денеска немаше да има ниедна прашинка од неа. Туку Македонија е икона на Балканот, Македонија е црква на Европа, Македонија е манастир на светот!“, велеше великанот Петре Мито Андреевски и вистина. Колку повеќе го газиш, Македонецот толку повеќе пушта корења, се зацврстува, па излегува на површина уште посилен.
Негирањето од страна на соседите и мекотелоста на властите во Македонија ги натераа Македонците сами да се потрудат и да најдат историски факти за посебноста на Македонскиот народ.
Еден таков податок ви пренесуваме во продолжение, каде “Полјакот од Македонија” споделува извештаи од 18 век, во кои Македонците се препознаени како засебен народ во царска Русија.
– ВЕК Во извештаи на Царска Русија од 1764-1765 г,во Елисаветската Губернија (Украина) наброени се доселениците од земјите на Балканот. Македонците се наведени како посебна нација*, покрај Бугари, Срби, Турци, Власи итн… – пишува во објавата на Твитер.
Корените на христијанството се наоѓаат во Виница изразени преку ТЕРАКОТНИТЕ ИКОНИ пронајдени од Виничкото кале.
Виничките теракотни икони се вбројуваат во редот на најавтентични археолошки откритија и претставуваат драгоцен дел од целокупното Христијанско наследство.
Интересот за неговото истражување се појавува во 1978 година, кога археологот Ц. Крстевски донесол во Музејот на Македонија пет фрагменти од теракотни релјефи со иконографски претстави, дотогаш непознати, особено интересни за проучувањето на старохристијанскиот период. Така, од 1985 година се започнува со археолошки ископувања кои непрекинато ќе продолжат до денес.
На почетокот како заштитни, а подоцна систематски, со овие ископувања е констатирана релативната стратиграфија на локалитетот. Според археолошките наоди, особено керамичките, животот во населбата се одвивал во долг континуитет, од неолитското време сè до полниот среден век, со таа разлика што се најмногубројни архитектонските остатоци од доцноантичкото време (4-5 век).
Откриени се остатоци од ѕидови на неколку објекти од профан карактер, со организирани тремови, „клупи“ за седење, магацински простории, ѕидани од камен и варов малтер, кои на одделни места се зачувани во висина дури до 4 м. Во едни се најдени писцина, префурниум, водоводни инсталации и друго. Објектите биле подигнати покрај одбранбениот бедем, од кој е откриен еден дел заедно со една полукружна кула. Бедемот е ѕидан од кршен камен и варов малтер, а неговата ширина изнесува 3 м.
Значајно е да се спомене дека во шутот меѓу ѕидовите е најден голем број на цели и фрагментирани реплики од теракотни икони, со непроценливи археолошки, уметнички и теолошки вредносни димензии. Приближно на средината на локалитетот се наоѓаат моше лошо зачувани остатоци од ѕидови на мала средновековна црква, многу порано прекопана од „диви копачи“ – трагачи по злато.
Околу црквичката е откриен голем број примероци од архитектонска пластика, и тоа колони, бази, капители, делови од канцел, транзени, подни плочи и сл., а од подвижниот материјал фрагменти од керамички садови, предмети од бронза, железо и коска, потоа накит, монети и друго. Откриен е и истражен богат женски гроб од 12 век во кој се најдени 9 стаклени и 4 бронзени позлатени белезици, 11 бронзени прстени (неколку позлатени) и еден предмет од коска (игленица).
Овие теракотни рељефи содржат иконографски претстави со христијанска тематика, како и латински натписи со литургиска содржина. Датирани се во V – VI век и веројатно служеле како апликација на ѕидовите на гробните објекти во доцноантичкиот период во виничкиот градежен комлекс. Теракотните икони од Виничкото Кале кои биле откриени од археологот Цоне Крстевски претставуваат единствени од ваков тип со непроценливо богатство од археолошка, уметничка и теолошка вредност.