Душан Пророковиќ е експерт по геополитика и одличен познавач на балканските регионални прашања и односи. Во својата последна колумна, тој го анализираше однесувањето на Красимир Каракачанов во однос на македонското прашање и постоењето на македонската држава.

Според неговото мислење, Обединетите патриоти, политичка коалиција во која е вклучена и партијата на бугарскиот министер за одбрана Каракачанов, водат битка за цензусот на парламентарните избори кои ќе се одржат за еден месец. Затоа, македонското прашање станува централна тема за нивната битка повторно да бидат парламентарна партија. Пресметката е јасна, вели тој, бидејќи преку македонското прашање може да мотивираат еден дел од гласачите.

Но, како што вели Пророковиќ, покрај кампањата, во случајот со Каракачанов, станува збор и за „лична анамнеза“. Прво, Каракачаните, тој малброен народ, им припаѓаат на грчкиот етнос. До денес, тие се претежно асимилирани во поголемите балкански народи. Во Бугарија само две и пол илјади од нив се изјаснија така на пописот. Тие се занимавале со номадско сточарство, а во Србија ги нарекувале Ашани, вели тој.

Секако, секој има право да се чувствува и да се изјавува како што сака, нема ништо спорно во тоа, но кога потомок на Каракачаните, а на тоа укажува и самото презиме, го зграпчува македонското прашање во желба да се докаже како поголем националист од другите Бугари, тоа не може да излезе на добро, а ниту, пак, може да се заврши брзо.

Второ, вели Пророковиќ, според податоците обелоденети во бугарскиот печат, по отворањето на досиејата на комунистичката тајна полиција, Каракачанов, како студент, во мај 1989 година бил регрутиран од страна на третиот оддел на шестата управа на бугарската државна безбедност. Одделот се занимаваше со „борбата против субверзивната активност на непријателот по религиозна линија“. Својот ангажман тој го објасни со зборовите:

Тоа што тие го побараа од мене беше да го напишам моето мислење за одредени прашања од бугарско-југословенските односи, а особено за македонското прашање. И го напишав тоа што го мислев. Инаку, доста критички кон тогашниот режим“.

Можеби ова е вистина, вели Пророковиќ, а можеби не е. Студентите не пишуваат мислења и анализи на безбедносните служби, тоа го прават поединци со повеќе искуство и знаење.

Сепак, фаќајќи се за такво објаснување, Каракачанов сега мора да се држи за тоа до крај и да тврди дека тој е борец за „македонската кауза“ уште од студентските денови, а како таков дури и го привлече вниманието на тајната полиција, заклучува Пророковиќ.